จะทำยังไงได้ในเมื่อสามีของอัญชิสาป่วยติดเตียง ลูกชายและหลานชายสามีทั้งสี่คนจึงต้องทำงานดูแลบริษัทแทน ความเหงาและว้าเหว่ของแม่เลี้ยงยังสาวทำให้หนุ่มๆในบ้านต่างก็หาโอกาสเกินเลยกับเธอ สุดท้ายความใกล้ชิดสนิทสนมก็ทำให้เกิดเรื่องบาปขึ้นมาจนได้
บทที่ 1 ดันไปเห็นลูกชายคนโตแก้ผ้า
ถ้าแม่ร่านแม่ขอโทษนะ
ตอน ดันไปเห็นลูกชายคนโตแก้ผ้า
ภายในบ้านหลังใหญ่ แสงไฟสลัวตามโคมไฟทางเดินสว่างเรืองรอง หญิงสาววัยสามสิบกว่าปีกำลังเดินออกจากห้องนอนใหญ่ มือถือถุงยาขณะที่ใบหน้าอิ่มสวยกำลังเหม่อมองขึ้นบน
"ยานี้ให้เค้าทานก่อนนอน อีกสองแผงกินตอนตื่นกลางดึก เอ๊ะ! ขาดอะไรอีกรึเปล่านะ"
ร่างกายเพรียวสวยเดินลงตามบันใดวน ผ้าคลุมนอนสีขาวบางพลิ้วไหวขณะที่เสียงผู้ชายกำลังร้องเพลงดังแว่วเข้ามาในบ้าน น่าจะเป็นหลานชายฝาแฝดของสามีที่กำลังดื่มเหล้าริมสระว่ายน้ำ
"พรุ่งนี้ต้องทำข้าวต้มกุ้งให้คุณปราการ อาหารของอนึ่งกับอนันต์ทำอะไรดีนะ"
"ออ หลานของเอสกับเอ็กซ์เป็นข้าวผัดกุ้งดีกว่านะ"
คุณแม่ยังสาวพึมพำขณะเดินลงมาถึงชั้นล่าง เธอตรงดิ่งเข้าไปในห้องนอนสามีที่กำลังป่วยติดเตียง มันเป็นห้องที่กว้างใหญ่และมีเครื่องช่วยหายใจกับเครื่องวัดชีพจรระเกะระกะเต็มไปหมด
หนุ่มใหญ่ร่างท้วมกำลังนอนหลับตาพริ้มบนเตียงนุ่ม ช่วงกลางวันจะมีพยาบาลมาอยู่เฝ้า กลางคืนอัญชิสาต้องคอยดูแลสามีด้วยตัวเอง
ภรรยาคนสวยเอาผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดเนื้อเช็ดตัวสามีและปลุกเขาขึ้นมากินยาก่อนจะกล่อมเขาหลับด้วยการร้องเพลงให้ฟัง เธอเองก็นั่งข้างเตียงแล้วฟุบหน้าซบแขนของเขาหลับไปตามๆกัน
กลางดึกอัญชิสาตกใจตื่นเพราะเสียงรถของอนึ่งลูกชายคนโตแล่นเข้ามาในบ้าน เขากลับจากประชุมมาหมาดๆ คุณแม่ที่แสนดีจึงเช็ดหน้าเช็ดตาและเดินงัวเงียออกมาที่ห้องโถงหวังจะหาอะไรให้ลูกชายคนโตทาน
เธอเดินมาถึงโซฟารับแขกในสภาพงัวเงียจนไม่ทันเห็นหนุ่มหล่อร่างสูงยาวที่กำลังแก้ผ้าถอดชุดสูทโดยยืนหันหลังให้กับเธอ
"อนึ่งคะ อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวแม่ทำให้" สาววัยสามสิบปลายเอ่ยถามหนุ่มหล่อวัยยี่สิบกว่าปี
แม่!
ลูกชายคนโตหันมาตกใจร้อง เขาเพิ่งโยนผ้าชิ้นสุดท้ายลงไปกองกับพื้นหมาดๆ ทำให้คุณแม่ยังสาวเห็นร่างกายอันเปลือยเปล่าทั้งท่อนบนและท่อนล่างของเขาอย่างเต็มตา
ร่างกายที่ผอมลีนมีกล้ามเนื้อที่ไม่ใหญ่มากแต่ก็แน่นหนับเหมือนนักว่ายน้ำ หุ่นสูงยาวและแท่งรักก็ยาวเช่นกัน ขนาดว่ามันยังไม่เเข็งกลับห้อยลงมายาวเฟื้อย หัวดอกเห็ดน้อยยังซ่อนตัวอยู่ภายใต้หนังหุ้มปลายลำ
อึก! คุณแม่ก้มหน้ากลืนน้ำลายเหนียวก่อนจะยกสองมือปิดหน้า ว๊ายยย! เธอกรี๊ดลั่นขณะที่ลูกชายคนโตปรี่เข้ามาจับหมุนตัวแล้วลูบหัวปลอบ
"เบาๆแม่ อย่าหันมา เดี่ยวพ่อก็ตกใจช็อคหรอก" อนึ่งก้มหน้าต่ำ วางคางบนบ่าข้างขวาของคุณแม่และกระซิบหู
อือ! คุณแม่คนสวยเองที่จะช็อคตายไปก่อน เธอยืนไหล่ทรุดขณะที่โดนมือลูกชายปลอบด้วยการลูบผมบนหัว
"หลับตาไว้นะ เดี๋ยวผมจะเดินขึ้นไปนอนละ"
"แล้วไม่กินอะไรเหรอ คะ" อัญชิสาตอบเสียงสั่น
"ไม่กินแล้วครับ ถ้าพ่อตื่นฝากบอกด้วยนะครับว่าการประชุมราบรื่นดี"
อือ! ๆ คุณแม่พยักหน้า
แปะ! ๆ ๆ ลูกชายคนโตเดินตัวเปลือยจากข้างหลังผ่านหน้าของเธอแล้วขึ้นบันใดวนไปทั้งที่ตัวเปลือยเปล่า
อี๊! คุณแม่เหล่ตามองลอดง่ามนิ้วมือตัวเองขึ้นไปเห็นบ้องข้าวหลามแข็งพองจนชี้ไปข้างหน้า มันส่ายดุ๊กดิ๊กขณะที่อนึ่งก้าวเดินขึ้นบันใดไปชั้นบน
หลังจากได้สติแล้วคุณแม่มือสมัครเล่นก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับเข้ามาในห้องของสามี เธอค่อยๆคลานขึ้นมาบนเตียง จับขอบเอวกางเกงผู้ป่วยสีเขียวดึงลงมา มองแท่งรักลำน้อยของผู้เป็นพ่อของอนึ่งก่อนจะพึมพำ
"ทำไมมันไม่เท่ากันล่ะ?"
"แล้วของเค้ามันเเข็งได้ยังไง?"
"นี่ไม่ได้คิดอะไรกับเราใช่ไหม?"
หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat
ข้อมูลเพิ่มเติม