Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ตำนานตาม่วง

ตำนานตาม่วง

Wald Bridges

สมัยใหม่ | 1  บท/วัน
5.0
ความคิดเห็น
958
ชม
43
บท

"เธอคือผู้ฝึกสัตว์ร้ายที่มีดวงตาสีม่วงอันเป็นเอกลักษณ์ในศตวรรษที่ 24 เมื่อเธอเกิดใหม่เป็นหญิงตั้งครรภ์ ดวงตาของเธอถูกขุดออก การฝึกฝนของเธอถูกทำลาย ตัวตนของเธอถูกพรากไป และลูกชายของเธอถูกไอ้สารเลวและผู้หญิงใจร้ายแย่งชิงไป! จะทนกับสิ่งนี้ได้อย่างไร! จากนั้นเธอใช้ชีวิตกับลูกสาว ปราบสัตว์ร้ายทั้งหมดด้วยดวงตาสีม่วงของเธอ จัดการทุกคนที่หาเรื่องพวกเขา และในที่สุดก็พบกับราชาเทพชั่วร้ายที่พาลูกชายของเธอไปจนได้ ลูกตัวน้อย ""แม่ มีผู้ชายคนหนึ่งที่บอกว่าตราบใดที่หนูเรียกเขาว่าพ่อ เขาจะมอบภูเขาทองคำให้หนู"" ผู้หญิง ""ถามเขาหน่อยว่าเขามีอีกไหม ฉันสามารถเรียกเขาว่าพ่อได้ด้วยนะ"" ราชาเทพกัดฟัน ""สาวน้อย ลูกทั้งสองเป็นของฉัน และตัวเธอก็เป็นของฉันด้วย"""

บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)

“ไม่…… เจ้าควักลูกตาข้าไปแล้ว เจ้าปล่อยลูกของพวกเราไปเถิด!”

ณ อาณาจักรเทียนอันแห่งดินแดนชางหลาน

ยามค่ำคืนที่มหามณเฑียรหลวง

มู่ชิงเกอที่ร่างกายอ่อนแอกำลังนอนฟุ๊บอยู่บนแท่นบูชา พลังจิตของนางถูกดูดไปจนหมด ข้อเท้าที่เรียวเล็กก็ถูกตัดไป ดวงตาทั้งสองข้างของนางโบ๋แห้งเกอะไปด้วยลอยเลือด

เลือดของนางไหลลงมาตามแท่นบูชา ย้อมทับบันไดแห่งสวรรค์ทั้งเก้าสิบเก้าขั้น

ส่วนนางกำลังแบกท้องโต ๆ นอนรอความตายอยู่บนแท่นบูชาอย่างหมดสภาพ

แต่……

ในตอนกลางวันนางยังเป็นองค์หญิงเฟิงหนิงผู้สูงศักดิ์ของอาณาจักรเทียนอันอยู่เลย นางไม่เพียงแต่เกิดมามีหน้าตาสะสวยงดงามจนน่าพิศวงเท่านั้น แต่ตอนอายุสิบเก้านางยังได้เป็นปรมาจารย์ระดับสูงในหมู่นักสื่อวิญญาณ อีกทั้งยังมีชื่อเสียงดังกึกก้องไปทั่วโลกอีกด้วย

ถึงแม้ว่าซวนหยวนหยูผู้เป็นคู่หมั้นของนาง จะทำนางตั้งครรภ์ตั้งแต่ยังอายุน้อย แต่โชคดีที่หลังจากนางท้องเขาก็จะดูแลนางเป็นอย่างดีทุกวัน อีกทั้งยังให้สัตปฏิญาณว่าจะมาขอพรให้กับงานมงคลสมรสที่มหามณเฑียรหลวงอีกด้วย

ในสายตาของนางมีเพียงเรื่องที่น่ายินดีสองเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น

ทว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ จู่ ๆ มู่ชิงอวี่ผู้เป็นน้องสาวบุญธรรมของมู่ชิงเกอเปลี่ยนไปราวกับคนละคน ใบหน้าที่เหมือนกับนางทุกประการปรากฏตัวอยู่ตรงหน้านาง

หลังจากนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมด ความฝันทุกอย่างพังลงในชั่วพริบตา

“ท่านพี่ ท่านยังโง่เขลาและไร้เดียงสาเหมือนเดิมเลยนะเจ้าคะ จนถึงตอนนี้แล้วท่านยังไม่เข้าใจอีกหรือ ลูกในท้องของท่านไม่ใช่ลูกของเฮียหยูเสียหน่อย!”

“หึ นังสารเลวยังไม่สำนึกอีก อวี่เออร์ของข้าบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ดีกว่าเจ้าเป็นพันเป็นหมื่นเท่า!! !”

เมื่อได้ยินว่าซวนหยวนหยู และมู่ชิงอวี่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย มู่ชิงเกอก็รู้สึทรมานราวกับจะขาดใจ

ที่แท้คนที่ขืนใจนางในคืนนั้น ก็คือผู้อื่น.....

แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ เด็กก็เป็นผู้ที่บริสุทธิ์ไม่ใช่หรือไร?

มู่ชิงเกอทำได้เพียงอดทนเก็บความเจ็บปวดในใจเอาไว้ พยักหน้าอย่างเศร้า ๆ นางกัดฟันอดทนต่อคำกล่าวหาและการใส่ร้ายทุกอย่างจากพวกเขา แล้วขอร้องอ้อนวอนอย่างขมขื่น

“อ๋องจ้าว มู่ชิงอวี่...... พวกท่านก็ได้พลังจิตทั้งหมดของข้าไปแล้ว อีกทั้งยังควักดวงตาสีม่วงที่มีศาสตร์ตาทิพย์ของข้าไปแล้ว ตอนนี้ขอเพียงแค่พวกท่านยอมปล่อยลูกในท้องของข้าไป ข้าพร้อมที่จะให้พวกท่านได้ทุกอย่าง!”

แต่ใครจะไปรู้ เสียงของซวนหยวนหยูกลับยังคงเย็นชาอยู่

“มีเลือดของเด็กคนนี้ อวี่เออร์ถึงจะสามารถแทนที่เจ้าได้อย่างสมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นข้าจะยอมรับไอ้เด็กเวรนี่ และฝืนทนอยู่ร่วมกับเจ้ามานานกว่าแปดเดือนไปทำไม!”

ความเจ็บปวดจากการถูกหลอกลวงและถูกทรยศ มันทำให้มู่ชิงเกอรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น

สุดท้ายนางก็ยังคงอ้อนวอนต่อมู่ชิงอวี่อย่างไม่ลดละ เสียงของนางแทบจะสั่นเครืออยู่แล้ว

“อวี่เออร์ ข้าขอร้องล่ะ เจ้าปล่อยลูกข้าไปเถิด! ข้ายังทำดีกับเจ้าไม่มากพออีกหรือ?”

“เจ้าก็ดีกับข้าอยู่หรอก……” ทันใดนั้นมู่ชิงอวี่ก็ขยับเข้าไปใกล้อย่างดุดัน แล้วก็พูดด้วยเสียงที่มีแค่มู่ชิงเกอได้ยินเพียงคนเดียวว่า “เพราะเหตุนี้ ข้าก็เลยทำให้เจ้าได้มีค่ำคืนที่สุขสันต์ แล้วก็มีไอ้มารหัวขนคนนี้มามาอย่างไรเล่า บัดนี้ข้าจะช่วยเจ้าดูแลมันเอง เจ้าตายไปอย่างสบายใจได้เลย!”

ขณะที่กำลังพูด นางก็เอามีดสั้นแทงเข้าไปที่ท้องของมู่ชิงเกอ

คมมีดกรีดลงบนท้อง แล้วเด็กก็ถูกดึงตัวออกมา

ในขณะเดียวกัน ลำแสงสีม่วงก็พุ่งข้ามท้องฟ้าอันมืดมิดลงมา

มู่ชิงเกอเจ็บปวดปางตาย นางร้องโหยหวนอยู่ท่ามกลางแอ่งเลือดราวกับสัตว์ร้ายที่กำลังโกรธแค้นไม่มีผิด

“ต่อให้ข้าจะเป็นผีไปแล้ว ข้าก็จะไม่ปล่อย..... ไม่ปล่อยพวกเจ้าไปแน่!”

“คงต้องขึ้นอยู่กับว่าคนสารเลวเช่นเจ้า จะยังโชคดีได้มีชีวิตอยู่ต่อไปอีกรึเปล่าแล้วล่ะ!”

ซวนหยวนหยูเตะนางออกไปจากชั้นที่เก้าสิบเก้าของมหามณเฑียรหลวงอย่างแรง!

มู่ชิงเกอถูกเตะลงไปในเหวลึกราวกับว่าวที่เชือกขาด ภายในชั่วพริบตาร่างของนางก็หายไปท่ามกลางเมฆหมอก

ซวนหยวนหยูยืนกอดมู่ชิงอวี่อยู่บนแท่นบูชา ส่วนมู่ชิงอวี่ก็กำลังอุ้มเด็กเอาไว้ แล้วพวกเขาก็เดินจากไปพร้อมกันประหนึ่งสามคนพ่อแม่ลูก

ซึ่งพวกเขาไม่รู้เลยว่า จู่ ๆ ก็มีลำแสงของดวงตาสีม่วงพุ่งออกมาจากกลางหน้าผาด้านหลังของพวกเขา!

จากนั้นรัศมีอันแรงกล้าก็เปล่งออกมาจากตัวของมู่ชิงเกอ!

มู่ชิงเกอที่ไร้ซึ่งลมหายใจไปแล้ว หอบหายใจเข้าออกอย่างรุนแรง!

เจ็บเหลือเกิน!

นางไม่เพียงแต่เจ็บระบมไปทั้งร่างกายเท่านั้น แต่ดวงตาของนางยังมองไม่เห็นอีกด้วย!

ตอนนี้ในเบ้าตาของนางมีเพียงแสงสีม่วงจากศาสตร์ตาทิพย์ที่ยังหลงเหลืออยู่เท่านั้น ซึ่งช่วยให้นางมองเห็นได้อย่างเลือนราง

ภายใต้การมองเห็นที่แทบจะมืดสนิท ความทรงจำอันน่าเศร้าต่าง ๆ ก็พรั่งพรูขึ้นมาในหัวของนาง

มู่ชิงเกอนักฝึกดวงตาสัตว์อสูรอันดับหนึ่งในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดผู้สง่างาม ได้ข้ามเวลามาอยู่ในร่างของหญิงสาวผู้โชคร้ายคนหนึ่ง!

ทว่าด้วยความที่มู่ชิงเกอเป็นคนจำฝั่งใจมาตลอด ในเมื่อนางมารับช่วงต่อร่างของเจ้าของร่างเดิมแล้ว ความอัปยศอดสู และความเจ็บปวดทั้งหมดที่นางต้องแบกรับในวันนี้ ในภายภาคหน้านางจะส่งคืนกลับไปเป็นร้อยเท่าพันเท่า หากไม่ตายกันไปข้างนางจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด!

ในช่วงเวลาสำคัญของความเป็นความตายนี้ นางไม่มีเวลามาคิดอะไรมากแล้ว

ขั้นแรกนางตวัดมือออกไป จิ้มจุดฝังเข็มสำคัญหลายจุดอย่างแรงเพื่อห้ามเลือด ทำให้เลือดแข็งตัว สามารถบรรเทาอาการปวดลงได้

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

pimmas
5.0

ตั้งแต่เกิดกระทั่งจำความได้ จินซิงซิน รับรู้แค่ว่านางเป็นเพียงบุตรสาวกำพร้าของพ่อค้าตระกูลใหญ่ ชั่วชีวิตน้อยๆ มีเพียงท่านยาย พี่สาวต่างมารดาเท่านั้นที่คอยห่วงใย จนกระทั่งได้เจอกับ หลี่หลานหมิง ผู้มีสมญานามว่าอ๋องพยัคฆ์ที่ผู้คนโจษขานกันว่าโหดร้ายยิ่งนัก สังหารผู้คนเป็นผักปลา แสนเย็นชาดั่งน้ำค้างแข็งจนมิอาจมีผู้ใดใต้หล้าหาญกล้าต่อกร ทั้งสองต้องแต่งงานกันตามบัญชาของโอรสสวรรค์ท่ามกลางอุปสรรคมากมาย หลี่หลานหมิงจะทำเช่นใดในเมื่อสตรีที่ร่วมหัวจมท้ายด้วยอย่างชายากระต่ายน้อยกลับเติบโตเพียงแค่ร่างกาย ส่วนสภาพจิตใจนั้นอ่อนด้อยราวกับเด็กน้อยก็ไม่ปาน... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หลี่หลานหมิงที่รู้สึกตัวและพลิกตัวจากอาการเมื่อยขบแต่พบว่าไม่สามารถทำได้ แค่บิดตัวเล็กน้อยก็รู้สึกร่างกายแข็งค้างราวกับไร้เรี่ยวแรง ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน... ที่แท้เพราะเมื่อคืนเขาถูกกระต่ายหลงทางกอดก่ายเอาเป็นสมบัติตนจนกระดิกไปไหนไม่ได้ นางคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน! น่าโมโหนัก! อ๋องสี่หลี่หลานหมิงกระดิกตัวแทบไม่ได้คล้ายเป็นตะคริวเพราะกระต่ายหลงตัวโตไม่ยอมคลายกอด กว่าร่างจะกลับฟื้นกำลังวังชาก็นานพอควร กระทั่งมีเสียงฝีเท้าดังสวบสาบจากหน้ากระโจมดังเล็ดลอดเข้ามา หลี่หลานหมิงจึงรู้สึกตัวว่าอยู่ในสภาพไม่น่ามอง รีบผุดลุกนั่งเอื้อมคว้ากระบี่คู่ใจข้างกายกระชับมั่น แต่เพราะความเคลื่อนไหวของเขาทำให้เตียงไหวสั่นจนคนที่นอนเริ่มขยับตัวและวาดมือมาคว้าเอวเขาเอาไว้อีกครา “อย่าไปตุ้งตุ้ง...” “นี่เจ้า! ข้ามิใช่ตุ้งตุ้งของเจ้า ปล่อย!” หลี่หลานหมิงคำรามแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายไร้ซึ่งความรับรู้ใดๆ “ซิงซินยังไม่อยากตื่นเลย...ท่านยาย” ดี... ดีแท้! เมื่อครู่เปรียบเขาเป็นกระต่ายหูเทา คราวนี้กลับกลายเป็นท่านยายของนางอีก หลี่หลานหมิงปรายตามองดวงหน้าดรุณีน้อยที่ยังหลับพริ้มในห้วงนิทราแล้วถึงกับนิ่งงัน นางช่างงดงามปานเทพธิดามาจุติ ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของนางที่กดลงบนซอกคอของเขาตามจังหวะหายใจทั้งยังแก้มหอมกรุ่นที่เผลอจูบลูบไล้และเรือนร่างนุ่มนิ่มที่คอยเบียดยามหนาวเหน็บตลอดคืน หึ! มารดาเจ้าเถอะ! กระต่ายน้อยเอ๋ย... เขาควรสั่งสอนนางไม่ควรปล่อยให้หลุดรอดจากกรงเล็บเพชฌฆาตไปได้จริงๆ อ๋องสี่หลี่หลานหมิงผู้ซึ่งมิได้อ่อนต่อโลกแต่ไม่เคยแสวงหาสตรีงามสักคนข้างกายถึงคราวหนาวยะเยือกในใจ เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลยสักครั้งในชีวิตที่นึกอยากได้สตรีมาครอบครองเป็นสมบัติของตัวบังเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ความรู้สึกนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้ว กระต่ายน้อยหลงทางตัวนี้ต้องรับผิดชอบ!

นักล่าคู่กับหมอมหัศจรรย์

นักล่าคู่กับหมอมหัศจรรย์

test
3.5

เดิมทีฟางจินซิ่วมีอวกาศติดตัวได้เปิดคลินิกการแพทย์แผนจีนในยุคปัจจุบันและเจริญรุ่งเรือง ไม่มีการแข่งขันหนัก และทำงานมีวันหยุด เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่แล้วมีวันหนึ่งที่เธอตื่นขึ้นมากลับข้ามมิติกลายเป็นชาวนาที่ฟมู่บ้านยากจน อีกทั้งได้เจอภัยแล้ง จากนั้นก็โดนขาย โชคดีที่ครอบครัวที่ซื้อเธอแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ เธอไม่ได้ถูกทารุณกรรม แต่ได้รับการดูแลอย่างดี ในยุคแห่งความขาดแคลนอาหาร และมีภัยแล้ง ฟางจินซิ่วตัดสินใจตอบแทนความเมตตาของครอบครัวนี้ แม่สามีป่วยหนัก? สำหรับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอเก็บสมุนไพรและแช่ในสระศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งรักษาเธอให้หายดีภายในไม่กี่นาที ที่บ้านไม่มีอาหาร? ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอไปล่าสัตว์กับครอบครัวและโชคก็เข้าข้างเธอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เหยื่อก็จะตกหลุมพรางเสมอ กินแต่เนื้อสัตว์โดยไม่มีผักหรือ? มันเป็นปัญหาเล็กๆ เทน้ำในสระศักดิ์สิทธิ์เพียงหยดเดียว ก็สามารถปลูกพืชได้ทุกชนิดและกินผักและผลไม้อะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการ ญาติที่อิจฉากำลังมาก่อเรื่องเมื่อเห็นว่าพวกเธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย สำหรับปัญหาเล็กน้อยนี้ เธอเรียกผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งของเธอมาจัดการพวกเขา อะไร คุณถามว่าสามีของฉันทำไมเชื่อฟังได้ขนาดนี้? จงหวี่เดินเข้ามาด้วยสายตาเร่าร้อน "คุณภรรยา ตราบใดเจ้ายอมอยู่เคียงข้างข้าตลอดชีวิต ถึงเอาชีวิตข้าไปข้าก็ยอม"

เป็นสุดที่รักของผู้เผด็จการ

เป็นสุดที่รักของผู้เผด็จการ

Charlton Buccafusco
5.0

ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"

บ่วงรักท่านประธาน

บ่วงรักท่านประธาน

aksaramanee
5.0

บ่วงรักท่านประธาน เขาเคยทำผิดกับเธอไว้ ในวันนี้เมื่อคิดจะกลับใจ ก็เกือบสายเกิน รังสิมันต์ – มัทนา เมื่อห้าปีที่แล้ว รังสิมันต์ทำ มัทนา รุ่นน้องปีหนึ่งท้อง เขาอยู่ในความสับสนจนเธอลาออกและหายไป เขาเก็บความสำนึกผิดเอาไว้ และพยายามออกตามหากระทั่งได้พบเธอกับลูก รังสิมันต์อยากได้เธอและหัวใจดวงน้อย ๆ กลับคืนมา แต่เธอกลับหันหลังให้ เขาจึงยื่นข้อเสนอให้เธอเป็นเลขาของเขาเพื่อที่จะได้อยู่กับเมียและลูกแค่หนึ่งเดือน...หนึ่งเดือนเท่านั้นที่เขาจะต้องทำให้เธอกลับมารักและให้อภัยเขาอีกครั้ง ผูกมัดเธอไว้ในบ่วงรักของท่านประธานด้วยสายใยผูกพันนิจนิรันดร์

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ตำนานตาม่วง
1

บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)

27/06/2025

2

บทที่ 2 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 2)

27/06/2025

3

บทที่ 3 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 1)

27/06/2025

4

บทที่ 4 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 2)

27/06/2025

5

บทที่ 5 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 1)

27/06/2025

6

บทที่ 6 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 2)

27/06/2025

7

บทที่ 7 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 1)

27/06/2025

8

บทที่ 8 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 2)

27/06/2025

9

บทที่ 9 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอเสียที

27/06/2025

10

บทที่ 10 มังกรเก้าสวรรค์ยังต้องก้มหัวศิโรราบ

27/06/2025

11

บทที่ 11 ทำไมจึงไม่มีปฏิกิริยาอันใดเลย

27/06/2025

12

บทที่ 12 ค่อย ๆ ทรมานอย่างช้า ๆ

27/06/2025

13

บทที่ 13 รู้ถึงไหนอายถึงนั่น

27/06/2025

14

บทที่ 14 ลูกรัก เจ้ามีนามว่าเยี่ยงใด

27/06/2025

15

บทที่ 15 เฉิงเอ๋อร์

27/06/2025

16

บทที่ 16 เขาคือพ่อแท้ ๆ ของเป่าเอ๋อร์กับเฉิงเอ๋อร์อย่างนั้นรึ

27/06/2025

17

บทที่ 17 คิดจะหนีงั้นหรือ สายไปเสียแล้วล่ะ

27/06/2025

18

บทที่ 18 ท่านหลี่ผู้ดูแลจวน

27/06/2025

19

บทที่ 19 มู่หยวนเฟิง

27/06/2025

20

บทที่ 20 เกิดความผิดปกติขึ้นอย่างกะทันหัน

27/06/2025

21

บทที่ 21 พิษ

27/06/2025

22

บทที่ 22 ช่างน่าชังยิ่งนัก

27/06/2025

23

บทที่ 23 เรือนหลังนี้ ข้าไม่ขาย

27/06/2025

24

บทที่ 24 หมอผี

27/06/2025

25

บทที่ 25 เกิดมาพร้อมกับดวงตาสีม่วง

27/06/2025

26

บทที่ 26 ฝึกฝนการใช้งานศาสตร์ตราทิพย์

27/06/2025

27

บทที่ 27 ภาวะบกพร่องทางการสื่อสาร

27/06/2025

28

บทที่ 28 เปิดโรงหมอ

27/06/2025

29

บทที่ 29 ท่านเองก็อย่าหวังว่าจะได้มีชีวิตที่สงบสุขเลย

27/06/2025

30

บทที่ 30 พ่อตัวจริงอย่างนั้นรึ

27/06/2025

31

บทที่ 31 มีวิธีที่จะจัดการกับเจ้าเยอะแยะไป

27/06/2025

32

บทที่ 32 ยอมให้ข้าดูดเลือดเจ้าแต่โดยดี

27/06/2025

33

บทที่ 33 กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง

27/06/2025

34

บทที่ 34 ใครเด็กเหลือขอ

27/06/2025

35

บทที่ 35 ต่างคนต่างมีจุดประสงค์แอบแฝง

28/06/2025

36

บทที่ 36 มู่ซินโหรว

29/06/2025

37

บทที่ 37 เจ้าไปเอาความกล้ามาจากที่ใด

30/06/2025

38

บทที่ 38 คนจากจวนจิงหยวนโหวมา

01/07/2025

39

บทที่ 39 ช่างน่าหดหู่ใจเสียจริง

02/07/2025

40

บทที่ 40 ไม่คิดว่าสิ่งที่พูดมาน่าขันบ้างเลยรึ

03/07/2025