10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ The Illusion Of Love มารยายั่วรัก นิยาย

สารบัญ

1. แรงเสน่หาของอดีตภรรยา

2. เด็กในปกครอง

3. ภรรยา 72 ชั่วโมง

4. หวงรักแฟนเก่า

5. ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง

6. แสนร้าย แสนรัก

7. มลทินรักซาตาน

8. ท่านแม่ผู้นี้คืออดีตสุดยอดนักฆ่า

9. ไฟรักเร่าร้อน NC18

10. คุณนายยอมหย่าแล้ว

---

1. แรงเสน่หาของอดีตภรรยา

ผู้เขียน: วีณา กางมุ้งคอย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 สุดที่รัก

ในห้องนอนที่ใหญ่กว้าง มีเสียงโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงที่ประณีต ดังอย่างไม่ยอมหยุด ทำให้ นรีรัตน์ ทวีศักด์สกุล รำคาญจนทนไม่ได้

เธอพยายามคว้าผ้าปูที่นอนที่ทับอยู่ใต้ร่าง ขณะที่เธอตะคอกชายที่อยู่ข้างเธอ “ชยุด คุณ–” ก่อนที่เธอจะพูดจบ ชายคนนั้นก็ทำให้เธอครางด้วยความอิ่มเอม

เธอยังไม่ทันได้พูดจบเลย ผู้ชายคนนั้นก็ทำให้เสียงโทษของเธอกลายเป็นการหายใจหืด ๆ แทน

ร่างของเธออ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งลนไฟ เมื่ออยู่ภายใต้ร่างของเขา

ชายคนนั้นค่อย ๆ เขยิบตัวออกจากร่างของนรีรัตน์ เขาบิดขี้เกียจก่อนยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ข้างโต๊ะ

“ที่รัก เดี๋ยวพี่ลงมาหาจ้ะ “ตัวเองรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นแล้วใช่มั้ยจ้ะ” เขาชงักไปชั่วครู่ก่อนผงกศีรษะ “งั้นพี่ขออาบน้ำแต่งตัวก่อนค่อยลงไปนะ รักนะ”

ผู้ชายที่อยู่ข้างเธอสูงชะลูด ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ มัดกล้ามของเขาช่างยั่วยวนและเซ็กซี่ โดยเฉพาะตอนที่เหงื่อไหลลู่ไปตามผิวอันเงางามของเขา ดวงตาของเขานั้นดูแสนจะอบอุ่นและเป็นมิตร เต็มไปด้วยความเสน่ห์และความเอาใจใส่

แต่นรีรัตน์รู้ดีว่า ความรู้สึกนั้นเขาไม่ได้จะมอบให้เธอ

ความอ่อนโยนของเขา มีคนๆ เดียวเท่านั้นที่ได้จับจองเป็นเจ้าของ

เมื่อได้ยินเสียงอันนุ่มนวล เธอถึงกับชะงักไปชั่วขณะ

นรีรัตน์หยิบผ้าห่มที่ร่วงลงบนพื้นขึ้นมาห่อตัวอย่างเย็นชาขณะที่ชยุดก้าวเท้าไปอาบน้ำ

ประตูห้องน้ำเปิดอยู่ และส่งเสียงน้ำ“หัวๆ” ออกมา

เธอกวาดสายตามองไปรอบห้อง ของตกแต่งทุกชิ้นนำเข้ามาจากประเทศ D เฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ เป็นของหรูทั้งนั้น

นี่เป็นห้องนอนห้องหนึ่งของวิลล่าตระกูลเกียรติโรจนปรีชา แต่สำหรับนรีรัตน์แล้วมันไม่ต่างไปจากพวกโรงแรมห้าดาวที่เธอเคยพักเลยแม้แต่น้อย

2. เด็กในปกครอง

ผู้เขียน: ยาหยี

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 อริญญา

@คณะวิศวกรรมศาสตร์

ตึก!!!เสียงสองเท้าเล็กๆ ของอริญญากำลังเดินเข้าไปใต้ตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์ ใบหน้าสวยเรียบนิ่งไม่มีแม้แต่ร้อยยิ้มเผยออกมา กระนั้นถึงอริญญาจะไม่มีรอยยิ้มหวานๆประดับอยู่บนหน้า แต่ก็ยังเป็นจุดสนใจของคนที่พบเห็นได้ไม่อยาก

ด้วยหุ่นที่สมส่วนผิวขาวอมชมพูใบหน้าที่หวานหยดย้อยบวกกับดวงตาที่กลมโตผมยาวสลวยไปถึงกลางหลัง นั่นทำให้อริญญานั้นดูโดดเด่นไปกว่าใคร

"ไปนั่งอยู่ไหนกันนะ?" อริญญาบ่นพึมพำในใจเธอมองไปที่โต๊ะประจำก็ไม่เห็นเพื่อนทั้ง3คนของเธอ แต่กลับเป็นรุ่นพี่ปี2สองมานั่งแทน

"อริน...อริญญา ทางนี้ พวกเราอยู่ทางนี้" อริญญาหันมองไปตามเสียงก็พบว่าปลาดาวเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มกำลังโบกไม้โบกมือทักทายเธอโดยมีปลื้มและมาร์ค เพื่อนผู้ชายอีกสองคนของเธอก็กำลังมองมาที่เธอพร้อมกับยิ้มบางๆ อยู่ด้วยเช่นกัน

อริญญาที่อยู่ในชุดนักศึกษากระโปรงพลีทคลุมไปถึงหัวเข่า มือเรียวกระชับกระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่ด้านหลังเดินตรงไปหากลุ่มเพื่อนของเธอทันที

"วันนี้ใส่กระโปรงพลีทน่ารักเชียว ใส่แบบนี้บ่อยๆสิเราว่าแบบนี้เหมาะกับอรินนะ" เสียงสดใสของปลาดาวเอ่ยขึ้นก่อนจะดึงมืออริญญาให้มานั่งเก้าอี้ข้างๆกับตัวเอง

".........." เจ้าของใบหน้าหวานอย่างอริญญาพยักหน้า ก่อนจะฉีกยิ้มบางๆให้กับปลาดาวตามสไตล์คนพูดน้อยอย่างเธอ ไม่สิ...อริญญาไม่ได้เป็นคนพูดน้อยแต่เพราะเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอ ทำให้อริญญากลับกลายมาเป็นคนพูดน้อยไม่สดใสเหมือนก่อน

"เมื่อเช้าทำไมไม่ให้มาร์คไปรับล่ะครับ อรินจะได้ไม่ต้องเดินมาให้เหนื่อยแบบนี้" มาร์คที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามสังเกตเห็นเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดออกมาจากกรอบหน้าหวานของอรินถึงกับพูดขึ้น เมื่อเช้าเขาโทรไปหาอริญญาอาสาที่จะไปรับเธอแต่ทว่าเธอกลับปฏิเสธเขา

3. ภรรยา 72 ชั่วโมง

ผู้เขียน: วรนิษฐา / Miss sexy

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 เดินทางข้ามโลก

เสียงเครื่องบินลำใหญ่ ที่เวลานี้กำลังลงจอดยังสนามบินจังหวัดดังระงมไปทั่วบริเวณ กระทั่งจอดได้สนิทผู้โดยสารทั้งหมดจึงทยอยลงจากเครื่อง ซึ่งหนึ่งในนั้นคือลดาหญิงสาวกำพร้าที่เกิดและเติบโตที่นี่ ก่อนที่เธอจะสอบได้ทุนไปศึกษายังต่างประเทศจนจบระดับปริญญาตรี พอเรียนจบก็ขอทำงานใช้ทุนต่อที่นั่น

แต่ทำงานได้แค่สองปีกว่า ลดากลับได้รับข่าวร้ายว่าผู้มีพระคุณที่ชุบเลี้ยงเธอมาตั้งแต่ผู้เป็นพ่อและแม่ของเธอเสียชีวิตไปกำลังป่วยหนักและไม่มีทางรักษาให้หายขาดได้ ทันทีที่รู้ข่าวร้ายนี้ ลดาก็รีบบินกลับมาเมืองไทยทันที

“ลดา” เสียงคุ้นหูที่ทักขึ้นในอาคารผู้โดยสารขาเข้า ทำให้ลดาหันไปมองก่อนจะเห็นว่าเป็นปรียา เธอเอ่ยเรียกพร้อมกับตรงเข้าไปสวมกอด

“อุ้ม”

“คิดถึงลดาจัง เดินทางข้ามโลกมาแบบนี้เหนื่อยไหม” เมื่อคลายอ้อมกอดออกปรียาก็เอ่ยถามขึ้น จะว่าไปเธอกับลดาก็เหมือนพี่น้อง เพราะตั้งแต่เล็กจนโตก็อยู่ด้วยกันมาโดยตลอด เพิ่งมาอยู่ห่างกันจริงๆ จังๆ ก็ตอนที่ลดาไปเรียนต่อที่ อื่น ซึ่งก็ตั้งเก้าปีเข้าไปแล้วนะ แต่เธอก็ยอมรับจริงๆ ว่าลดานั้นเก่ง ที่สามารถสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศได้แบบนี้

แม่ของเธออุปการะเลี้ยงดูลดาในฐานะลูกสาวอีกคน เพราะครอบครัวของลดาเป็นคนงานในไร่ แต่ต้องมาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทั้งหมด ปล่อยให้ลดาที่ตอนนั้นอายุเพียงเจ็ดขวบอยู่ตามลำพัง แม่เธอสงสารปนเอ็นดูลดามาก เลยตัดสินใจรับมาอยู่ด้วย

ลดาในวัยเด็กนั้นน่ารัก ช่างพูดช่างคุย คอยช่วยงานในส่วนที่ทำได้ ไม่ได้เอาแต่ใจเกเรเหมือนใครบางคน แต่ดีหน่อยที่พอโตมาแล้วคนที่ว่านิสัยก็เปลี่ยน ส่วนลดาเองก็เปลี่ยนไปเหมือนกันจากที่ช่างพูดช่างคุยก็ดูจะพูดน้อยลง อาจเพราะต้นเหตุมาจากเรื่องนั้นตอนนั้นก็เป็นได้

4. หวงรักแฟนเก่า

ผู้เขียน: ดอกอ้อลู่ลม

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 2 การกลับมา

สวัสดีค่ะฉันชื่อว่าเรนเดียร์พ่อกับแม่มักจะเรียกสั้นๆ ว่าเรนส่วนเพื่อนๆ จะเรียกว่าเดียร์แต่ฉันก็ยังมีชื่ออีกชื่อนึงนะคะแต่ชื่อนี้จะมีแค่คนเดียวที่เรียกแต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ยินชื่อนั้นอีกแล้วล่ะเพราะอะไรน่ะเหรออ่านไปก็จะรู้เองค่ะฉันไม่อยากสาธยายเพราะมันเหมือนเป็นการตอกย้ำความเจ็บปวดของตัวเอง

ตอนนี้ฉันมาอยู่ที่งานเลี้ยงรุ่น งานที่รวบรวมเพื่อนๆ ทุกคนที่บางคนก็ไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่เรียนจบหรือบางคนอาจจะยังเจอกันอยู่ ส่วนฉันตั้งแต่เรียนจบไปสามปีฉันไม่ได้เจอใครเลยค่ะเพราะหลังจากเรียนจบฉันก็ย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านของตัวเองที่ต่างจังหวัด

"เฮ้ยัยเดียร์ทางนี้โว๊ยยยยย!!! " เสียงเรียกชื่อของฉันที่ดังแข่งกับเสียงดนตรีทำให้ฉันหันไปมองหาว่าใคร ปรากฏว่าเป็นยัยอิมเพื่อนสนิทของฉันเองค่ะที่มันกำลังตะโกนเรียกจนทำให้คนอื่นๆ หันมามองจนฉันต้องรีบก้มหน้าแล้วเดินไปหามันที่โต๊ะ ยัยอิมชื่อเต็มๆ ก็คืออิมเมจและที่ฉันกับมันไม่ได้เจอกันก็เพราะหลังจากเรียนจบพ่อแม่มันก็ส่งมันไปเรียนต่อต่างประเทศทันทีทำให้ฉันกับมันไม่ได้เจอหน้ากันเลยมีแค่โทรคุยกันเท่านั้น

"ไม่ได้เจอแกตั้งหลายปีโคตรคิดถึงเลยว่ะ" มันพุ่งเข้ามากอดฉันจนฉันแทบหงายหลังคือตอนนี้มันคงจะเมาแล้วล่ะเพราะดูจากแก้วเครื่องดื่มที่วางอยู่เต็มโต๊ะ

"อื้มมมฉันก็คิดถึงแกเหมือนกันว่าแต่ทำไมแกเมาเร็วขนาดนี้ล่ะงานเพิ่งเริ่มไม่ใช่เหรอ"

"ก็มันไม่มีอะไรทำนี่หว่าแกก็มาช้าฉันไม่อยากคุยกับใครก็เลยสั่งเครื่องดื่มมาดื่ม" มันยกแก้วเหล้าขึ้นมาโชว์ก่อนจะกระดกเข้าปากรวดเดียวหมดแก้ว

"เป็นความผิดฉัน?? " ฉันใช้นิ้วชี้มาที่ตัวเองเพราะยัยอิมมันโทษฉันว่าฉันมาสาย แต่ฉันก็มาสายจริงๆ เพราะฉันนั่งเครื่องจากเชียงใหม่เพิ่งจะถึงกรุงเทพได้ไม่กี่ชั่วโมงนี้เองแล้วไหนจะต้องหาโรงแรมที่พักอีกเพราะที่นี่ฉันไม่มีบ้านเมื่อก่อนตอนเรียนที่นี่ฉันก็เช่าหออยู่มาตลอดและไหนจะรถติดอีกคือกรุงเทพรถติดยังไงก็ยังติดอยู่อย่างนั้นคือฉันผิดเองแล่ะที่กะเวลาผิดเพราะเคยชินกับการเดินทางที่สะดวกสบายรถไม่ติดของบ้านเกิดตัวเอง

5. ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง

ผู้เขียน: NovelHall

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1 ทรยศ

ตอนที่ 1 ทรยศ

ท่ามกลางแสงสีภายในงานจัดเลี้ยงหรูหราใหญ่โตในใจกลางเมืองๆหนึ่ง

บรรดาสุภาพสตรีต่างก็แต่งกายด้วยชุดราตรีหรูหราสวยงามตระการตา เดินเฉิดฉายไปมาอยู่ภายในงาน ส่วนสุภาพบุรุษล้วนแต่งกายด้วยชุดสูทราคาแพง กำลังยืนจับกลุ่มพูดคุยกันเป็นจุดๆ กลุ่มละห้าถึงหกคน

จากการแต่งกายของผู้ที่อยู่ในงานเลี้ยงคืนนี้ ไม่ว่าจะเป็นสุภาพบุรุษ หรือว่าสุภาพสตรี ล้วนบ่งบอกว่าทุกคนในงานต่างก็เป็นคนดัง และชนชั้นสูงในสังคมทั้งสิ้น

เซียถงอยู่ในชุดราตรียาวสีดำรัดรูป ชายกระโปรงลากไปกับพื้นขณะเยื้องย่าง ดวงหน้าเล็กๆนั้นมีเครื่องสำอางบางๆปกคลุมอยู่ ดวงตาทั้งคู่เปล่งประกายระยิบระยับราวกับดวงดาว ริมฝีปากเป็นสีอมชมพูราวกับลูกพีช เรือนร่างมีสัดส่วนที่สมบูรณ์ไร้ที่ติ

สายตาของบุรุษในงานต่างก็จับจ้องมองมาที่เรือนร่างของหญิงสาวผู้นี้

เซียถงเดินปะปนเข้าไปท่ามกลางฝูงชน แม้สายตาจะดูสบายๆ แต่ก็แอบระมัดระวัง และสังเกตการณ์การเคลื่อนไหวรอบตัว

วันนี้เป็นวันเกิดของลู่อวิ๋นโจว เจ้าหน้าที่ระดับสูงคนหนึ่งของเมืองนี้ และงานเลี้ยงคืนนี้ก็จัดขึ้นเป็นพิเศษสำหรับเขาโดยเฉพาะ

ส่วนภารกิจของเธอก็คือการสังหารลู่อวิ๋นโจว และขโมยคริสตัลม่วงมาจากเขา!

คริสตัลม่วงนี้เป็นสมบัติประจำชาติ มันถูกขุดพบโดยกลุ่มโจรปล้นสุสานกลุ่มหนึ่ง ไม่มีใครล่วงรู้ถึงอายุของคริสตัลม่วง และที่มาที่ไปของมัน ดูเหมือนข้อมูลเกี่ยวกับคริสตัลม่วงจะค่อนข้างลึกลับอย่างมาก และต่อมาคริสตัลม่วงก็ได้ถูกขายให้กับลู่อวิ๋นโจว

ว่ากันว่าคริสตัลม่วงนี้มีพลังงานแปลกประหลาดซ่อนอยู่ และลู่อวิ๋นโจวก็กำลังเตรียมที่จะศึกษา และพัฒนาพลังงานของคริสตัลม่วงนี้มาใช้ ซึ่งหากเขาทำได้สำเร็จ จะก่อให้เกิดอันตรายใหญ่หลวงต่อประเทศชาติอย่างมาก เซียถงจึงได้ถูกส่งตัวให้มาปฏิบัติภารกิจครั้งนี้

เซียถงได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่อายุหกขวบ และเริ่มปฏิบัติภารกิจได้ตั้งแต่อายุสิบขวบ จนตอนนี้เธออายุยี่สิบหกปีแล้ว ในช่วงระยะเวลาสิบหกปีที่ผ่านมา หญิงสาวสามารถปฏิบัติภารกิจต่างๆที่ได้รับมอบหมายได้สำเร็จลุล่วงทุกครั้งไป ไม่เคยมีครั้งไหนที่ล้มเหลวเลย

6. แสนร้าย แสนรัก

ผู้เขียน: Adolf Dunne

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 การเกิดใหม่ การหย่าร้าง

“ยูชิงซู คุณ ตายแน่！”

บนเตียงขนาดใหญ่ปรากฎร่างชายผู้หนึ่งที่แววตาของเขาลุกโชนไปด้วยไฟแห่งความโกรธ เขาใช้มือทั้งสองของเขากำรอบลำคอของหญิงสาวแล้วออกแรงบีบอย่างแรง

หายใจไม่ออก！

หญิงสาวเพี่งจะตื่นมาก็ถูกชายผู้นั้นรัดคอโดยที่เธอยังไม่ทันรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

เธอสัมผัสได้แค่เพียงว่าออกซิเจนในปอดค่อย ๆ จางลง และความปรารถนาที่จะเอาตัวรอดจากสัญชาตญาณของเธอ ทำให้เธอต้องยกมือขึ้นเพื่อจับมือของอีกฝ่ายแล้วพยายามดึงมันออกจากกัน

แต่เธอก็สู้แรงของเขาไม่ไหว การต่อต้านของเธอกลับทำให้เขาออกแรงเพิ่มขึ้นไปอีก ดวงตาทั้งสองของชิงซูเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ประสาทการรับรู้ของเธอค่อย ๆ เลือนลาง สติของเธอกำลังจะหลุดลอยไป

ปัง！

แม่บ้านพังประตูเข้ามาอย่างรวดเร็ว เห็นภาพดังนั้น เธอรีบรุดเข้าไปคว้าแขนของชายผู้นั้นออก “นายน้อยคะ นายน้อย ปล่อยสิคะ ปล่อย！ นายหญิงกำลังจะตายแล้วนะคะ”

“เธอสมน้ำหน้าที่โดนมันแล้ว！” เขาส่งเสียงรอดไรฟัน ดวงตาทั้งสองของเขาเต็มไปด้วยความคับแค้น

แม่บ้านพบว่าร่างของชิงซูนั้นค่อย ๆ อ่อนแรง จนเกือบนิ่งสนิทในที่สุด แม่บ้านจึงรีบคุกเข่าขอร้องข้างเตียง “นายน้อยคะ ถ้าฉันปล่อยให้นายน้อยพลั้งมือฆ่านายหญิงไปแล้ว แล้วอย่างนี้คุณจะให้ฉันมีหน้าไปพบคุณท่านได้อย่างไร วิญญาณของคุณท่านคงจะไม่มีทางสงบสุขแน่ ๆ ” แม่บ้านร่ำไห้

7. มลทินรักซาตาน

ผู้เขียน: พวงชมพู

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 บทนำ

ปฐมบท

เพล้ง!

เสียงบางสิ่งที่ตกกระทบพื้นในกลางดึกปลุกเอาคนตัวเล็กที่กำลังนอนขดตัวอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขกสะดุ้งตื่นขึ้นก่อนจะรีบเดินมายังหน้าบ้านเพื่อต้อนรับการกลับมาของใครบางคน ใครที่มักจะกลับมาพร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายเสมอ กระทั่งเมื่อเดินมาถึงรถยุโรปสีดำที่ในตอนนี้นั้นมีร่างสูงโปร่งของใครบางคนที่ว่าคนนั้น ซึ่งตอนนี้กำลังเมาหนักจนแทบจะยืนด้วยตัวเองไม่ไหวจำต้องให้ลุงมั่น คนขับรถส่วนตัวช่วยพยุงเอาไว้อีกแรง เมื่อไล่ระดับสายตาต่ำลงไปหน่อย ก็พบกับเศษขวดเหล้าที่แตกกระจายไปทั่วพื้นไม่ไกลกันเท่าไหร่

“ดื่มหนักอีกแล้วหรือคะวันนี้” หนูเล็ก หรือรินลดา วิยาพรรณ ลูกสาวคนเล็กของเจ้าสัวโกสน เจ้าของฟาร์มองุ่นแห่งใหญ่ในจังหวัดราชบุรี อีกทั้งยังเป็นอดีตนายหน้าขายที่มีชื่อเสียงซึ่งใครๆ ต่างก็รู้จัก แม้ว่าตอนนี้เจ้าตัวนั้นจะจากไปนานหลายปีแล้วก็ตามถามชายชราตรงหน้าเมื่อมาถึงก่อนจะเอื้อมมือไปรับสามี ที่ถูกต้องตามกฏหมายของตัวเองมาโอบเอาไว้ด้วยสองมือเล็กน่ารัก

“ครับคุณเล็ก วันนี้หนักกว่าทุกๆ วันเลย ไอ้ผมก็พยายามห้ามคุณภพตามที่คุณหนูเล็กสั่งเอาไว้แล้วนะครับ แต่คุณภพก็ยัง…” ไม่จำเป็นต้องตอบอะไรมากไปกว่านี้ เพราะใครๆ ต่างก็รู้ดีว่าชายหนุ่มตรงหน้านี้หัวรั้นและไม่ยอมฟังคำใครทั้งนั้นนอกเสียจากตัวของเขาเอง หรือหากจะพูดให้ถูกแล้วล่ะก็ นอกจากพ่อแม่ของเขาที่มาด่วนจากไปแล้วนั้นเห็นทีก็คงจะมีแต่ผู้เป็นย่าคนเดียวเท่านั้นที่เขายอมคำฟัง

ตรีภพ สุวงศ์ไพศาลกุล หลานชายคนโตของคุณหญิงสุรัตน์ เจ้าของโรงแรมหรูขนาดใหญ่ที่มีเครือแตกยอดออกไปอีกมากมายหลายแห่งทั่วประเทศ อีกทั้งยังเป็นเจ้าของโรงทอผ้าไหมขนาดใหญ่ เพราะกิจการมากมายของครอบครัวที่มีอยู่ส่งผลทำให้เขา ซึ่งเป็นหลานชายเพียงคนเดียวจำต้องแบกรับหน้าที่ดูแล จัดการสานต่อโดยมีผู้เป็นย่าซึ่งตอนนี้ได้วางมือจากธุรกิจไปแล้ว  ปล่อยให้หลานชายเป็นผู้ดูแลต่อคอยให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง

8. ท่านแม่ผู้นี้คืออดีตสุดยอดนักฆ่า

ผู้เขียน: NovelHall

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1 อย่ารังแกแม่จ๋า

ตอนที่ 1 อย่ารังแกแม่จ๋า

“แม่จ๋า! ตื่นสิ! อย่าเพิ่งตาย! ฮือออ...แม่จ๋า...”

เหลิงหยุนเจียวฟื้นสติท่ามกลางหัวสมองที่เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย เสียงร้องไห้โฮของเด็กน้อยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะดังลั่นอยู่ข้างหู ร่างทั้งร่างของเธอสั่นสะท้านรุนแรง

แต่อย่างไร เธอรู้สึกหายใจหายคอลำบากเหลือเกิน เปลือกตาก็ยังหนักอึ้งเกินกว่าจะเปิดมองได้ และทุกอณูร่างกายก็ยังปวดร้าวระบมแสนสาหัสราวกับเพิ่งโดนจับไปทรมานมาก็ไม่ปาน

ทันใดนั้น ก็มีสุ้มเสียงอันชั่วร้ายของหญิงแปลกหน้านางหนึ่ง แหกปากตะโกนลั่นอย่างหยามเหยียดว่า

“เจ้าสวะน้อย แม่สุนัขตัวเมียของเจ้าได้สิ้นใจตายไปแล้ว! ควรจะดีใจที่เจ้ายังไม่ตายโหงตายห่าตามมันไป แต่....”

น้ำเสียงอันชั่วร้ายของหญิงแปลกหน้าชะงักหยุดกลางคัน ตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคักเจือผสมความอาฆาตพยาบาทดั่งพิษร้าย

“แต่ชีวิตหลังจากนี้ของเจ้าต่อให้อยู่ก็เสมือนตายทั้งเป็น! พวกเจ้า! พาตัวเศษสวะน้อยไป!”

“พวกเจ้า! อย่าเข้ามา! อย่าเข้ามานะ! แม่จ๋า…แม่จ๋า! ช่วยข้าด้วย!”

สุ้มเสียงของเด็กน้อยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะดังกึกก้องขึ้นอีกครา สิ่งนี้เปรียบเสมือนเหล็กแหลมที่พุ่งเสียบทะลุใส่ดวงใจของเหลิงหยุนเจียว

เธอเบิกตาคู่เย็นชาโพล่งขึ้นในทันใด รีบหันศีรษะขวับและใช้แรงเฮือกสุดท้ายพุ่งทะยานเข้าใส่ต้นเสียงอย่างรวดเร็ว

ยังไม่ทันที่ชายฉกรรจ์เหล่านั้นจะแตะสัมผัสร่างกายของเด็กชายตัวน้อยเสียด้วยซ้ำ กรงเล็บเรียวยาวทั้งห้าของเหลิงหยุนเจียวก็พุ่งตะปบเข้าใส่ลำคอของอีกฝ่ายไว้เสร็จสรรพ

แกร๊ก!

เสียงกระดูกคอลั่นหักสนั่นหวั่นไหวโดยพลัน แม้กระทั่งไออากาศมวลความร้อนรอบตัวยังสั่นไหวบิดเบี้ยว

ก่อนที่ผู้คนรอบข้างจะทันตอบสนองอันใด ชายฉกรรจ์ร่างกำยำผู้นั้นก็ล้มลงต่อหน้าต่อตาเหลิงหยุนเจียว ม่านตาดำของเด็กชายตัวน้อยตีบเล็กเท่ารูเข็ม สีหน้าการแสดงออกดูตกใจสุดขีด ไม่สามารถระงับคลื่นอารมณ์ให้สงบได้

“แม่จ๋า!”

เด็กชายตัวน้อยรีบวิ่งมากอดต้นขาของเหลิงหยุนเจียวด้วยความปิติตื้นตัน โดยพร้อมกันนั้นเอง จู่ๆก็มีกระแสความทรงจำแปลกประหลาดมากมายทะลักหลั่งไหลเข้าสู่ห้วงความคิดของเธอราวกับน้ำป่า

ในฐานะสายลับผู้มีนิสัยใจคอเหี้ยมโหดอันดับต้นๆแห่งยุคศตวรรษที่22 เธอได้รับภารกิจสุดท้ายโดยต้องสังหารผู้ทรยศในองค์กร จุดจบในตอนจบคือจำต้องพลีชีพตายไปพร้อมกับพวกมัน และนั่นส่งผลให้เธอทะลุมิติมายังโลกแห่งนี้!

9. ไฟรักเร่าร้อน NC18

ผู้เขียน: Me'JinJin

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 Intro

“เจอเธอครั้งแรกใจฉันก็สั่นไหว”

งานเดินแบบการกุศลประมูลเครื่องเพชรและอัญมณี

บนเวทีงานเดินแบบเครื่องเพชรสุดอลังการเหล่าดารา นางแบบมืออาชีพชื่อดังกำลังเดินแบบพร้อมชุดเครื่องเพชรอัญมณีล้ำค่าสีสันสวยงาม ที่ล้วนดึงดูดให้เหล่าไฮโซ เซเลบคนดังทั้งหลายต้องการประมูลมาไว้ในครอบครอง ด้วยความสวยงามของอัญมณีล้ำค่าที่หาได้ยาก

เมื่อการเดินแบบมาถึงช่วงไฮไลต์สำหรับชุดฟินาเลของงาน แสงไฟสปอร์ตไลต์สาดส่องไปยังร่างบางสมส่วน ใบหน้าสวยหมดจดงดงาม นัยน์ตากลมโตภายใต้แพขนตางอนงามที่ถูกปัดให้งอนและหนากว่าปกติ ริมฝีบางอวบอิ่มสีแดงรับกับชุดเดรสยาวเว้าหลัง Sexy ปนสวยหวาน บนลำคอขาวระหงมีเครื่องเพชรที่ประดับด้วยอัญมณีสีฟ้าชุดสุดท้ายกับท่วงท่าการเดินที่งดงาม ดึงดูดสายของผู้ชมทุกคู่ให้มองตรงมาที่เธอเพียงคนเดียว

แชะ แชะ แชะ

เสียงรัวชัตเตอร์ของนักข่าวต่างพากันกระหน่ำถ่ายรูป

“เอย อรนลิน”

คือชื่อของนางแบบสาวบนเวทีที่กำลังยิ้มสวยอวดฟันขาวต่อหน้าแขกทั้งหลายที่มาร่วมงาน ก่อนที่เธอจะหมุนตัวเดินกลับเข้าไปหลังเวทีทันทีที่ถึงเวลาตามที่ซักซ้อมเอาไว้

“คิณ ลูกดูสิ Blue Moon ชุดสุดท้ายที่หนูเอยใส่สวยมาก แม่ล่ะอยากได้จริง ๆ เลย”

เสียงคุณหญิงเอมอร พูดอย่างชื่นชมอัญมณีเม็ดงามที่เธออยากครอบครองเป็นเจ้าของเมื่อการแสดงจบลง

ข้าง ๆ กันนั้นมีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาราวเทพบุตร ส่วนประกอบของโครงหน้าไม่ว่าจะเป็น ตา คิ้ว จมูก ริมฝีปากบางที่รับกันดี ทุกส่วนของใบหน้าไร้ที่ติ ราวกับเป็นงานประติมากรรมชั้นยอด หากจะกล่าวว่าเขาเป็นลูกรักของพระเจ้าที่ลงมาเกิดยังโลกมนุษย์ก็ไม่ผิดนัก เขาผู้นี้คือ...

10. คุณนายยอมหย่าแล้ว

ผู้เขียน: Calv Momose

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ลูกของพวกเขา

“คุณเวิน ผลการตรวจพบว่า คุณมีผนังมดลูกบางมาตั้งแต่กำเนิด ทารกในครรภ์จึงไม่แข็งแรงดี คุณควรระมัดระวังเรื่องการรับประทานอาหาร และการออกกำลังกายให้มากขึ้นนะครับ”

แพทย์สั่งยาพร้อมกับให้คำแนะนำ แล้วก็ส่งบัตรใบหนึ่งมาให้ “นี่ครับ เชิญไปเอายาได้ครับ”

“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ” เวินเหลี่ยงรับบัตรมา แล้วก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน

ทันใดนั้นหมอก็เตือนขึ้นมาอีกครั้งว่า “ต้องระมัดระวังหน่อยนะครับ อย่าประมาทเด็ดขาด！”

ผนังมดลูกบางทำให้มีแนวโน้มที่จะแท้งบุตรได้ง่าย สตรีมีครรภ์จำนวนมากไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีก หลังจากที่เคยแท้งไปแล้ว

“ขอบคุณค่ะคุณหมอ ฉันจะระวังให้มาก ๆ ค่ะ” เวินเหลี่ยงยิ้ม และพยักหน้า

หลังจากแต่งงานมาได้สามปี ไม่มีใครรอคอยการมาถึงของเด็กคนนี้มากไปกว่าเธออีกแล้ว ดังนั้นเธอจะต้องปกป้องเขาอย่างดีที่สุด

หลังจากไปเอายาเสร็จ เวินเหลี่ยงก็ออกมาจากคลินิกผู้ป่วยนอก และกลับไปที่รถ

คนขับสตาร์ทรถ และมองดูเธอในกระจกมองหลังพลางถามขึ้นว่า “คุณผู้หญิงครับ เที่ยวบินของคุณผู้ชายจะมาถึงเวลาบ่ายสามโมง ตอนนี้ยังมีเวลาอีกยี่สิบนาที คุณอยากจะไปที่สนามบินเลยไหมครับ？”