2. เพลงกาม
3. เมียหย่ารัก
5. ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง
6. เมียแต่งท่านประธาน ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก
7. เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา
10. การแต่งงานที่ไม่คาดคิดของฉันกับ CEO
ผู้เขียน: วรนิษฐา / Miss sexy
เธอคือภรรยาจำยอมที่มีใจ ส่วนเขาก็คือสามีจำเป็นที่ไร้ใจ แต่เพราะรัก ‘ลดา’ จึงยอมที่จะแต่งงานกับ ’พ่อเลี้ยงโอบ’ แม้ว่าเขาจะหมางเมินใส่เธอสักแค่ไหนก็ตาม พ่อเลี้ยงโอบให้สัญญากับ ‘ปีใหม่’ คนรักที่คบหาอยู...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 เดินทางข้ามโลก
เสียงเครื่องบินลำใหญ่ ที่เวลานี้กำลังลงจอดยังสนามบินจังหวัดดังระงมไปทั่วบริเวณ กระทั่งจอดได้สนิทผู้โดยสารทั้งหมดจึงทยอยลงจากเครื่อง ซึ่งหนึ่งในนั้นคือลดาหญิงสาวกำพร้าที่เกิดและเติบโตที่นี่ ก่อนที่เธอจะสอบได้ทุนไปศึกษายังต่างประเทศจนจบระดับปริญญาตรี พอเรียนจบก็ขอทำงานใช้ทุนต่อที่นั่น
แต่ทำงานได้แค่สองปีกว่า ลดากลับได้รับข่าวร้ายว่าผู้มีพระคุณที่ชุบเลี้ยงเธอมาตั้งแต่ผู้เป็นพ่อและแม่ของเธอเสียชีวิตไปกำลังป่วยหนักและไม่มีทางรักษาให้หายขาดได้ ทันทีที่รู้ข่าวร้ายนี้ ลดาก็รีบบินกลับมาเมืองไทยทันที
“ลดา” เสียงคุ้นหูที่ทักขึ้นในอาคารผู้โดยสารขาเข้า ทำให้ลดาหันไปมองก่อนจะเห็นว่าเป็นปรียา เธอเอ่ยเรียกพร้อมกับตรงเข้าไปสวมกอด
“อุ้ม”
“คิดถึงลดาจัง เดินทางข้ามโลกมาแบบนี้เหนื่อยไหม” เมื่อคลายอ้อมกอดออกปรียาก็เอ่ยถามขึ้น จะว่าไปเธอกับลดาก็เหมือนพี่น้อง เพราะตั้งแต่เล็กจนโตก็อยู่ด้วยกันมาโดยตลอด เพิ่งมาอยู่ห่างกันจริงๆ จังๆ ก็ตอนที่ลดาไปเรียนต่อที่ อื่น ซึ่งก็ตั้งเก้าปีเข้าไปแล้วนะ แต่เธอก็ยอมรับจริงๆ ว่าลดานั้นเก่ง ที่สามารถสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่ต่างประเทศได้แบบนี้
แม่ของเธออุปการะเลี้ยงดูลดาในฐานะลูกสาวอีกคน เพราะครอบครัวของลดาเป็นคนงานในไร่ แต่ต้องมาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทั้งหมด ปล่อยให้ลดาที่ตอนนั้นอายุเพียงเจ็ดขวบอยู่ตามลำพัง แม่เธอสงสารปนเอ็นดูลดามาก เลยตัดสินใจรับมาอยู่ด้วย
ลดาในวัยเด็กนั้นน่ารัก ช่างพูดช่างคุย คอยช่วยงานในส่วนที่ทำได้ ไม่ได้เอาแต่ใจเกเรเหมือนใครบางคน แต่ดีหน่อยที่พอโตมาแล้วคนที่ว่านิสัยก็เปลี่ยน ส่วนลดาเองก็เปลี่ยนไปเหมือนกันจากที่ช่างพูดช่างคุยก็ดูจะพูดน้อยลง อาจเพราะต้นเหตุมาจากเรื่องนั้นตอนนั้นก็เป็นได้
ผู้เขียน: มณีน้ำเพชร
เนื้อตัวเต้นเร่าเตลิดเพลิดไปตามสัมผัสร้อนแรง เธอบังคับให้หยุดคิดถึงคนอื่นนอกจากคุณวายุ แต่เมื่อริมฝีปากของวายุแตะเข้ากับกลีบกาย พร้อมทั้งตวัดลิ้นเลียไปทั่วซอกหลืบ กลีบเนื้อบอบบางแต่อวบอูมของ 'หมูชมพู'...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 เพลงกาม 1 1-1
โทรศัพท์มือถือในมือของพรรณชมพู กรกนก เปียกชื้นไปหมด เมื่อเจ้าของกำมันแน่นจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ อารมณ์ของเธอไม่ได้โกรธใครเป็นร้อยชาติ แต่เลเวลแรงอารมณ์นั้นไม่ต่างกัน เพียงแต่พรรณชมพูไม่ได้โกรธ แค่ตื่นเต้นที่เพิ่งหัดทำอะไรทำนองนี้เป็นครั้งแรก
เธอคุยกับเขาผ่านเว็บไซต์แลกเปลี่ยนประสบการณ์ทางเพศเว็บหนึ่ง เป็นเว็บที่เธอเพิ่งทราบว่ามีคนมากมายพออกพอใจกับการแลกคู่ เปลี่ยนประสบการณ์ให้คู่ของตน สามีที่ชอบแบ่งปันภรรยาให้ผู้ชายอื่นร่วมหลับนอนด้วย หรือภรรยาที่ชอบเห็นสามีทำอะไรกับผู้หญิงอื่นแล้วเกิดอารมณ์ทางเพศ
พรรณชมพูไม่ได้อยากมีส่วนร่วมหรืออยากได้ประสบการณ์จากชายหนุ่มช่ำชองเหล่านั้น แต่เธอท่องเว็บไซต์ในขณะที่กำลังตกงาน ความเพลิดเพลินทำให้พลัดหลงเข้าไปในอาณาจักรของเรื่องบนเตียง หากพอจะถอนตัว ความอยากรู้อยากเห็นก็ตามจิกและรุมทึ้งเสียจนตัดใจไม่ขาด แล้วมันก็ทำให้เธอได้รู้จักกับเขา เดือนเด่นของเว็บไซต์นี้ ‘พี่เสือ’ ของสาวๆ
พรรณชมพูสวมหน้ากากหนังสีดำประดับพู่เป็นริ้วๆ สีชมพู ดวงตาที่อยู่กลางช่องว่างของหน้ากากทั้งสองข้างกระพือถี่ราวกับปีกผีเสื้อ วันนี้เธอแต่งตัวสวยและเตรียมความพร้อมทางร่างกาย ไม่แน่ว่ามันจะเกิดเรื่องราวนอกเหนือข้อกำหนด เพราะแค่เข้ามาอยู่ในรีสอร์ตที่เปิดให้พักชั่วคราวหรือค้างคืนก็ร้อนๆ หนาวๆ ที่นี่ไม่ใช่ม่านรูดแค่การตกแต่งที่ดูหรูหรา หากแต่เมื่อเปิดทีวีแล้วเลื่อนช่องหาดูรายการที่น่าสนใจ พรรณชมพูกลับพบว่าเป็นช่องหนังเรทเอ็กซ์ที่เหมาะสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น
“ถ้าคุณเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ ก็บอกผมนะคุณหมูชมพู”
หมูชมพู คือชื่อเล่นของเธอที่เพื่อนรักตั้งให้ และพรรณชมพูก็ติดชื่อนี้เสียด้วย แต่พอคนอื่นเรียกขานเธอกลับขัดเขินจริงๆ จังๆ
ผู้เขียน: Gabie Parpia
เธอถูกบังคับแต่งเข้าตระกูลเสิ่น ทุกคนต่างก็คาดหวังว่าเย่ชิงซีจะสามารถให้กำหนดลูกของคุณชายเสิ่น เสิ่นเซียวเหยาได้ ซึ่งขณะนี้กำลังอยู่ในอาการหมดสติ เดิมที่เธอคิดว่าเธอคงจะต้องอยู่เป็นหม้ายไปแบบนี้ตลอดชี...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 แก้แค้น
ณ ห้องจัดเตรียมงานแต่งงานของโรงแรม
เย่ชิงซีในชุดแต่งงานสีขาว แต่งหน้าอย่างงดงาม กำลังนั่งอ่านเอกสารยินยอมการทำกิ๊ฟท์ และสัญการรักษาข้อมูลที่เป็นความลับ ซึ่งการทำกิ๊ฟจะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้
และเจ้าของเชื้ออสุจิก็คือลูกชายคนโตของตระกูลเสิ่น เสิ่นเซียวเหยา ซึ่งเป็นเจ้าบ่าวในงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษนี้
แต่น่าเสียดายที่เจ้าบ่าวประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสามเดือนก่อน และกลายเป็นเจ้าชายนิทรา เลยไม่สามารถมาร่วมงานแต่งได้
“คุณเย่ ถ้าอ่านเสร็จแล้วกรุณาลงชื่อเร็ว ๆ ด้วยครับ นายท่านกำลังรออยู่” ทนายจางจ้องมองเย่ชิงซีด้วยสีหน้าจริงจัง และนำเสียงก็แฝงไปด้วยการเร่งเร้า
ผู้คนพากันลือว่า เสิ่นเซียวเหยาเป็นเหมือนตะเกียงที่ใกล้จะหมดน้ำมัน จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน
ตระกูลเสิ่นเป็นตระกูลมหาเศรษฐีเก่าแก่ ให้ความสำคัญกับทายาทที่จะมาสืบทอดทรัพย์สมบัติของตระกูลเป็นอย่างมาก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเสิ่นชางป๋อถึงต้องรีบร้อนไปขอเจ้าสาวให้กับลูกชาย เพื่อจะได้นำเชื้ออสุจิที่เก็บไว้เมื่อนานมาแล้ว มาทำทายาทให้กับเสิ่นเซียวเหยาก่อนที่เขาจะเสียชีวิต
สีหน้าของเย่ชิงซีดเผือก ใบหน้าเล็ก ๆ ดูตึงเครียด มีความตื่นตระหนกแฝงอยู่ในดวงตามใส ๆ ที่ยากจะสังเกต
“ขอโทษค่ะ ฉันต้องอ่านเอกสารยินยอมนี้อย่างละเอียดก่อนค่ะ คุณออกไปก่อนได้ไหมคะ”
ทนายจางนิ่งเงียบไปหลายวินาที จากนั้นก็พยักหน้า และออกไปจากห้องจัดเตรียมการแต่งงาน
ผู้เขียน: เนื้อนวล
เพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาคิดว่าเธอโสเภณีราคาถูก เพราะพิษรักทำให้เธอดำดิ่งลงสู่อเวจีแสนหวานไปชั่วนิรันดร์ “คุณยั่วจนผมสติแตกได้ทุกทีสิน่า...” เขาพึมพำ ขณะล้วงลิ้นเข้าไปในอุ้งปากหวานที่เผยออ้าออกรับอย...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1
บรรยากาศอื้ออึงของสถานบันเทิงมีชื่อที่สุดกลางเมืองหลวง กลิ่นแอลกอฮอล์ผสมผสานกับควันบุหรี่คละคลุ้งไปทั่วบริเวณ นักท่องราตรีนับร้อยชีวิตอัดแน่นเข้ามาในที่อโคจรแบบนี้กันอย่างล้นหลาม บางคนก็ดื่มเหล้าอย่างเอาเป็นเอาตาย บางคนก็เต้นแร้งเต้นการาวกับคนเสียสติ
หากเป็นในยามที่จิตใจปกติ บัวบุษบาก็คงแทบจะอาเจียนกับสิ่งที่ได้สัมผัสตรงหน้า แต่มันไม่ใช่ตอนนี้ มันไม่ใช่ตอนที่หัวใจพังยับเยิน ภาพแฟนหนุ่มกำลังประกอบกิจกรรมเข้าจังหวะกับเพื่อนสาวที่ตัวเองไว้ใจกระหน่ำเข้ามาในหัว ความผูกพันตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา ทำไมช่างไม่มีความหมายเอาเสียเลย
นาวินเพื่อนร่วมชั้นที่พัฒนามาเป็นแฟน กลับนอกใจหล่อนอย่างไม่ละอาย เขาไม่มีท่าทีตกใจสักนิดที่เห็นหล่อนยืนร้องไห้อยู่ที่หน้าประตู แถมแม่เพื่อนสุดรักของหล่อนก็ยังมอบรอยยิ้มแห่งชัยชนะสาดใส่หน้าหล่อนสมทบมาอีก และพวกเขาก็ยังเล่นรักกันต่อหน้าของหล่อนอย่างเมามันไร้สิ้นความอับอาย เป็นหล่อนเสียอีกที่ต้องเป็นฝ่ายวิ่งหนีออกมา ภาพการร่วมรักสด ๆ ที่มีแฟนหนุ่มกับเพื่อนสาวเป็นพระเอก - นางเอก ทำร้ายหัวใจดวงน้อยจนพังยับเยิน เลือดสด ๆ ไหลทะลักออกมา
หญิงสาวมองแก้วที่ใส่เครื่องดื่มสีสวยอย่างชั่งใจ หล่อนไม่รู้หรอกว่าไอ้ของเหลวในแก้วนี้มันเรียกว่าอะไร รู้เพียงแต่ว่ามันคงแรงน่าดู เพราะหล่อนเป็นคนร้องขอกับบริกรเอง มือบางยกขึ้นป้ายน้ำตาที่มันไหลออกมาเรื่อย ๆ ทิ้งอย่างไม่ไยดี ก่อนจะยกแก้วตรงหน้าขึ้นดื่มจนหมด สาวน้อยเบ้หน้าเมื่อของเหลวรสชาติบาดคอพวกนั้นไหลผ่านลำคอลงสู่กระเพาะอาหารอย่างรวดเร็ว
แก้วแล้วแก้วเล่าถูกทั้งกรอกทั้งสาดใส่ลำคอระหง สาวน้อยพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้สมองลบเลือนภาพที่ได้เห็นเมื่อเย็นนี้ ต้องการให้มันเป็นเพียงแค่ความฝัน แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะ ในเมื่อทุกอย่างที่ได้เห็น ทุกอย่างที่ได้ยินมันคือเรื่องจริง
ผู้เขียน: NovelHall
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1 ทรยศ
ตอนที่ 1 ทรยศ
ท่ามกลางแสงสีภายในงานจัดเลี้ยงหรูหราใหญ่โตในใจกลางเมืองๆหนึ่ง
บรรดาสุภาพสตรีต่างก็แต่งกายด้วยชุดราตรีหรูหราสวยงามตระการตา เดินเฉิดฉายไปมาอยู่ภายในงาน ส่วนสุภาพบุรุษล้วนแต่งกายด้วยชุดสูทราคาแพง กำลังยืนจับกลุ่มพูดคุยกันเป็นจุดๆ กลุ่มละห้าถึงหกคน
จากการแต่งกายของผู้ที่อยู่ในงานเลี้ยงคืนนี้ ไม่ว่าจะเป็นสุภาพบุรุษ หรือว่าสุภาพสตรี ล้วนบ่งบอกว่าทุกคนในงานต่างก็เป็นคนดัง และชนชั้นสูงในสังคมทั้งสิ้น
เซียถงอยู่ในชุดราตรียาวสีดำรัดรูป ชายกระโปรงลากไปกับพื้นขณะเยื้องย่าง ดวงหน้าเล็กๆนั้นมีเครื่องสำอางบางๆปกคลุมอยู่ ดวงตาทั้งคู่เปล่งประกายระยิบระยับราวกับดวงดาว ริมฝีปากเป็นสีอมชมพูราวกับลูกพีช เรือนร่างมีสัดส่วนที่สมบูรณ์ไร้ที่ติ
สายตาของบุรุษในงานต่างก็จับจ้องมองมาที่เรือนร่างของหญิงสาวผู้นี้
เซียถงเดินปะปนเข้าไปท่ามกลางฝูงชน แม้สายตาจะดูสบายๆ แต่ก็แอบระมัดระวัง และสังเกตการณ์การเคลื่อนไหวรอบตัว
วันนี้เป็นวันเกิดของลู่อวิ๋นโจว เจ้าหน้าที่ระดับสูงคนหนึ่งของเมืองนี้ และงานเลี้ยงคืนนี้ก็จัดขึ้นเป็นพิเศษสำหรับเขาโดยเฉพาะ
ส่วนภารกิจของเธอก็คือการสังหารลู่อวิ๋นโจว และขโมยคริสตัลม่วงมาจากเขา!
คริสตัลม่วงนี้เป็นสมบัติประจำชาติ มันถูกขุดพบโดยกลุ่มโจรปล้นสุสานกลุ่มหนึ่ง ไม่มีใครล่วงรู้ถึงอายุของคริสตัลม่วง และที่มาที่ไปของมัน ดูเหมือนข้อมูลเกี่ยวกับคริสตัลม่วงจะค่อนข้างลึกลับอย่างมาก และต่อมาคริสตัลม่วงก็ได้ถูกขายให้กับลู่อวิ๋นโจว
ว่ากันว่าคริสตัลม่วงนี้มีพลังงานแปลกประหลาดซ่อนอยู่ และลู่อวิ๋นโจวก็กำลังเตรียมที่จะศึกษา และพัฒนาพลังงานของคริสตัลม่วงนี้มาใช้ ซึ่งหากเขาทำได้สำเร็จ จะก่อให้เกิดอันตรายใหญ่หลวงต่อประเทศชาติอย่างมาก เซียถงจึงได้ถูกส่งตัวให้มาปฏิบัติภารกิจครั้งนี้
เซียถงได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่อายุหกขวบ และเริ่มปฏิบัติภารกิจได้ตั้งแต่อายุสิบขวบ จนตอนนี้เธออายุยี่สิบหกปีแล้ว ในช่วงระยะเวลาสิบหกปีที่ผ่านมา หญิงสาวสามารถปฏิบัติภารกิจต่างๆที่ได้รับมอบหมายได้สำเร็จลุล่วงทุกครั้งไป ไม่เคยมีครั้งไหนที่ล้มเหลวเลย
ผู้เขียน: สนพ. อิ่มรัก
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเ...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 1
ตอนที่ 1
ก๊อกๆๆๆๆๆ
คนเอาแต่ฟุบหน้าร้องไห้อยู่หลังพวงมาลัยนานแล้ว ต้องหันไปหากระจก ก็เห็นเอียดมายืนเคาะอยู่ เลยรีบลดกระจกลง มือบางรีบดึงทิชชูมาเช็ดน้ำตาออกจากแก้มอย่างรวดเร็ว
“มาถึงแล้วทำไมไม่เข้าบ้านคะคุณหนู คุณท่านรออยู่แน่ะค่ะ”
“มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะป้า”
เห็นท่าทีของแม่บ้านตื่นเต้น เลยรู้ว่าจะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสักอย่างแน่ และอาจจะเป็นเรื่องดี
“ตอนคุณหนูไม่อยู่ มีคนมาหาคุณท่านค่ะ แต่ป้าว่าเข้าไปให้คุณท่านบอกเองดีกว่านะคะ เดี๋ยวป้าจะเอารถไปจ่ายตลาด อยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ยคะ”
“ไม่ค่ะ ป้าทำอะไรมา ย้าก็กินได้หมดค่ะ”
ไรยาส่งกุญแจให้เอียดแล้วเข้าบ้านไป เพราะไม่รู้ว่าที่มีคนมาหานั้นเป็นเรื่องดีหรือร้าย ส่วนเธอคงไม่มีอะไรจะคุยกับพ่อแน่ๆ หรือถ้าคุยก็คงจะเป็นเรื่องโกหกพกลมทั้งเพ
“คุณพ่ออยู่ไหนคะลุงอ่อน”
เวลาเอียดไม่อยู่บ้าน ไรยาก็จะสั่งให้ลุงอ่อนเข้ามาอยู่ใกล้ๆ ตั้งแต่ท่านคิดจะฆ่าตัวตายครั้งแรกเมื่อหลายปีก่อนแล้ว จะได้คอยดูไว้ หรือคอยช่วยเวลาพ่ออยากได้อะไร
“อ่านหนังสืออยู่ในห้องครับ”
ค่อนข้างแปลกใจ ทำไมพ่อต้องอ่านหนังสือเวลานี้ แต่ก็รีบเดินตรงไปยังห้องพ่อ ซึ่งอยู่ชั้นล่าง ตอนได้บ้านหลังนี้มา ห้องนี้เจ้าของเก่าน่าจะให้แม่บ้าน หรืออาจจะญาติๆ อยู่ เพราะขนาดไม่ใหญ่ แต่เธอจำต้องให้พ่อใช้ แล้วต่อเติมห้องติดกันเพิ่มอีก ให้ป้าเอียดกับลุงอ่อน จะได้อยู่ใกล้ๆ ท่าน ส่วนสามห้องนอนข้างบน ใช้ไปหนึ่ง ที่เหลือเป็นห้องเก็บของหมด เพราะชั้นล่างต้องให้โล่งมากที่สุด พ่อจะได้สะดวกในการใช้วีลแชร์
ผู้เขียน: Roana Javier
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 นอกใจ
“ฉันยอมเป็นของคุณแล้ว แต่ทำไมคุณยังไม่เลิกกับชูจี้อีกล่ะคะ?” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้ลุ่มหลง พลางถอนหายใจออกมาเบา ๆ ขณะที่นั่งอยู่บนตักของชายหนุ่มด้วยร่างที่เปือยเปล่าครึ่งท่อน
“เวลาอยู่บนเตียงอย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก” ชายหนุ่มกำลังอารมณ์พลุ่งพล่าน เขาเอื้อมมือไปเค้นคลึงอกที่อวบอิ่มของหญิงสาวอย่างเบามือ
หญิงสาวไม่พอใจนัก เมื่อไม่ได้รับคำตอบตามที่ต้องการ “ฉันจะพูด! ก็แค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยง แม้แต่หมาของฉันยังมีค่ากว่าหล่อนเลย หล่อนมีอะไรดีนักหนาคะ? ”
ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไร เขาประคองเอวบาง แล้วเร่งจังหวะขยับเข้าออกแรงขึ้น ทำให้เธอถึงกับร้องครวญครางออกมาอย่างไม่ขาดสาย
หลินชูจี้ที่กำลังยืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าที่งดงามของเธอเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า เธอได้ยินสิ่งที่ทั้งคู่คุยกันทั้งหมด นัยน์ตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง
เธอเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล
ยายซุนผู้ซึ่งเลี้ยงดูชูจี้มาตั้งแต่เด็ก ถูกตรวจพบว่าเป็นโรคตับแข็งระยะสุดท้าย คุณยายจำเป็นจะต้องได้รับการปลูกถ่ายตับอย่างรวดเร็ว และชูจี้จำต้องหาเงินมาเพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาล
แต่แล้วเรื่องแย่ ๆ ในชีวิตเธอยังไม่หมดแต่เพียงเท่านั้น ทันทีที่เธอกลับมาถึงบ้านเธอก็ได้รู้ว่าน้องสาวของเธอกำลังมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแฟนหนุ่มของเธออยู่ ชูจี้รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบได้พังทลายลงตรงหน้าเธอ
ผู้เขียน: พวงชมพู
“ผมไม่หย่า! ต่อให้คุณจะเกลียดผมไปจนวันตายยังไงผมก็ไม่หย่า” “ทำไมล่ะคะ คุณจะเก็บฉันเอาไว้ทำไมในเมื่อคุณไม่สามารถทำให้ฉันมีความสุขได้เลยสักวันเดียว! เป็นฉันเองที่ต้องทนอยู่กับคนใจร้ายที่ไม่เคยมีฉันอยู่ใ...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 บทนำ
ปฐมบท
เพล้ง!
เสียงบางสิ่งที่ตกกระทบพื้นในกลางดึกปลุกเอาคนตัวเล็กที่กำลังนอนขดตัวอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขกสะดุ้งตื่นขึ้นก่อนจะรีบเดินมายังหน้าบ้านเพื่อต้อนรับการกลับมาของใครบางคน ใครที่มักจะกลับมาพร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายเสมอ กระทั่งเมื่อเดินมาถึงรถยุโรปสีดำที่ในตอนนี้นั้นมีร่างสูงโปร่งของใครบางคนที่ว่าคนนั้น ซึ่งตอนนี้กำลังเมาหนักจนแทบจะยืนด้วยตัวเองไม่ไหวจำต้องให้ลุงมั่น คนขับรถส่วนตัวช่วยพยุงเอาไว้อีกแรง เมื่อไล่ระดับสายตาต่ำลงไปหน่อย ก็พบกับเศษขวดเหล้าที่แตกกระจายไปทั่วพื้นไม่ไกลกันเท่าไหร่
“ดื่มหนักอีกแล้วหรือคะวันนี้” หนูเล็ก หรือรินลดา วิยาพรรณ ลูกสาวคนเล็กของเจ้าสัวโกสน เจ้าของฟาร์มองุ่นแห่งใหญ่ในจังหวัดราชบุรี อีกทั้งยังเป็นอดีตนายหน้าขายที่มีชื่อเสียงซึ่งใครๆ ต่างก็รู้จัก แม้ว่าตอนนี้เจ้าตัวนั้นจะจากไปนานหลายปีแล้วก็ตามถามชายชราตรงหน้าเมื่อมาถึงก่อนจะเอื้อมมือไปรับสามี ที่ถูกต้องตามกฏหมายของตัวเองมาโอบเอาไว้ด้วยสองมือเล็กน่ารัก
“ครับคุณเล็ก วันนี้หนักกว่าทุกๆ วันเลย ไอ้ผมก็พยายามห้ามคุณภพตามที่คุณหนูเล็กสั่งเอาไว้แล้วนะครับ แต่คุณภพก็ยัง…” ไม่จำเป็นต้องตอบอะไรมากไปกว่านี้ เพราะใครๆ ต่างก็รู้ดีว่าชายหนุ่มตรงหน้านี้หัวรั้นและไม่ยอมฟังคำใครทั้งนั้นนอกเสียจากตัวของเขาเอง หรือหากจะพูดให้ถูกแล้วล่ะก็ นอกจากพ่อแม่ของเขาที่มาด่วนจากไปแล้วนั้นเห็นทีก็คงจะมีแต่ผู้เป็นย่าคนเดียวเท่านั้นที่เขายอมคำฟัง
ตรีภพ สุวงศ์ไพศาลกุล หลานชายคนโตของคุณหญิงสุรัตน์ เจ้าของโรงแรมหรูขนาดใหญ่ที่มีเครือแตกยอดออกไปอีกมากมายหลายแห่งทั่วประเทศ อีกทั้งยังเป็นเจ้าของโรงทอผ้าไหมขนาดใหญ่ เพราะกิจการมากมายของครอบครัวที่มีอยู่ส่งผลทำให้เขา ซึ่งเป็นหลานชายเพียงคนเดียวจำต้องแบกรับหน้าที่ดูแล จัดการสานต่อโดยมีผู้เป็นย่าซึ่งตอนนี้ได้วางมือจากธุรกิจไปแล้ว ปล่อยให้หลานชายเป็นผู้ดูแลต่อคอยให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง
ผู้เขียน: Me'JinJin
คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอ...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 Intro
“เจอเธอครั้งแรกใจฉันก็สั่นไหว”
งานเดินแบบการกุศลประมูลเครื่องเพชรและอัญมณี
บนเวทีงานเดินแบบเครื่องเพชรสุดอลังการเหล่าดารา นางแบบมืออาชีพชื่อดังกำลังเดินแบบพร้อมชุดเครื่องเพชรอัญมณีล้ำค่าสีสันสวยงาม ที่ล้วนดึงดูดให้เหล่าไฮโซ เซเลบคนดังทั้งหลายต้องการประมูลมาไว้ในครอบครอง ด้วยความสวยงามของอัญมณีล้ำค่าที่หาได้ยาก
เมื่อการเดินแบบมาถึงช่วงไฮไลต์สำหรับชุดฟินาเลของงาน แสงไฟสปอร์ตไลต์สาดส่องไปยังร่างบางสมส่วน ใบหน้าสวยหมดจดงดงาม นัยน์ตากลมโตภายใต้แพขนตางอนงามที่ถูกปัดให้งอนและหนากว่าปกติ ริมฝีบางอวบอิ่มสีแดงรับกับชุดเดรสยาวเว้าหลัง Sexy ปนสวยหวาน บนลำคอขาวระหงมีเครื่องเพชรที่ประดับด้วยอัญมณีสีฟ้าชุดสุดท้ายกับท่วงท่าการเดินที่งดงาม ดึงดูดสายของผู้ชมทุกคู่ให้มองตรงมาที่เธอเพียงคนเดียว
แชะ แชะ แชะ
เสียงรัวชัตเตอร์ของนักข่าวต่างพากันกระหน่ำถ่ายรูป
“เอย อรนลิน”
คือชื่อของนางแบบสาวบนเวทีที่กำลังยิ้มสวยอวดฟันขาวต่อหน้าแขกทั้งหลายที่มาร่วมงาน ก่อนที่เธอจะหมุนตัวเดินกลับเข้าไปหลังเวทีทันทีที่ถึงเวลาตามที่ซักซ้อมเอาไว้
“คิณ ลูกดูสิ Blue Moon ชุดสุดท้ายที่หนูเอยใส่สวยมาก แม่ล่ะอยากได้จริง ๆ เลย”
เสียงคุณหญิงเอมอร พูดอย่างชื่นชมอัญมณีเม็ดงามที่เธออยากครอบครองเป็นเจ้าของเมื่อการแสดงจบลง
ข้าง ๆ กันนั้นมีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาราวเทพบุตร ส่วนประกอบของโครงหน้าไม่ว่าจะเป็น ตา คิ้ว จมูก ริมฝีปากบางที่รับกันดี ทุกส่วนของใบหน้าไร้ที่ติ ราวกับเป็นงานประติมากรรมชั้นยอด หากจะกล่าวว่าเขาเป็นลูกรักของพระเจ้าที่ลงมาเกิดยังโลกมนุษย์ก็ไม่ผิดนัก เขาผู้นี้คือ...
ผู้เขียน: Pumpkin Witch
เสิ่นหยวูแต่งงานกับเหอซวี่ที่เป็นสูติแพทย์ตอนอายุยี่สิบสี่ปี สองปีต่อมา เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว เหอซวี่ก็วางแผนแท้งลูกเธอด้วยมือตัวเอง และหย่าร้างกับเธอ ระหว่างช่วงเวลาที่มืดมนเหล่านี้ ตู้หยว...
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 บทที่1 เสียงครวญครางในห้องหนังสือ
ฉันกลอกตามองบนใส่ตัวเองในกระจก ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะแต่งตัวเปิดเผยยั่วยวนได้ขนาดนี้ แต่ฉันก็ไม่มีทางเลือกนี่นา
ฉันแต่งงานกับเหอซวี่มาได้สองปีแล้ว วันนี้ ก็เป็นวันฉลองครบรอบวันแต่งงานของเราทั้งคู่ ตลอดสองปีมานี้ เขาไม่ค่อยมีอารมณ์ที่จะมีอะไรกับฉันเท่าไหร่นัก ถ้าฉันไม่เป็นฝ่ายเข้าหาเขาก่อน ฉันกลัวว่า สักวันนึง ฉันจะต้องเสียเขาไป คืนนี้ฉันจึงตัดสินใจที่จะลงทุนทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจของเขาให้ได้
วินาทีต่อมา ฉันก็ได้ยินเสียงดับเครื่องยนต์รถดังมาจากหน้าต่าง
ฉันจึงถอดเสื้อคลุมออก แล้วเดินออกจากห้องในชุดกระโปรงสลิปสีแดง
“ฉันคิดถึงคุณมากเลยค่ะ ที่รัก” ฉันเอื้อมมือไปโอบรอบคอของเขาแล้วบรรจงจูบที่ริมฝีปากของเขา
เหอซวี่กลับผลักฉันออก ก่อนจะเหลือบมองมาทีฉัน ฉันรู้สึกได้ว่า เขาเคลิบเคลิ้มไปชั่วครู่
ฉันเลยแอบดีใจขึ้นมา ที่ฉันทำแบบนี้ เขาคงชอบสินะ
“ทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้ล่ะ?”
เขาถามขึ้นขณะที่กำลังเดินไปนั่งที่โซฟา
“ที่รัก คุณจำได้ไหมคะว่า วันนี้วันอะไร?” ฉันถามแบบลองชิง หลังจากที่นั่งลงข้าง ๆ เขา
เหอซวี่อึ้งไปครู่นึง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมยว่า “วันอะไรเหรอ?“
ความผิดหวังแวบเข้ามาในใจของฉัน แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้ม
“ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอกค่ะ ฉันแค่ล้อเล่นน่ะ“ ฉันเอนตัวเข้าไปซบในอ้อมแขนของเขา สอดมือเข้าไปในเสื้อ ลูบไล้หน้าอกของเขา “คุณอยากจะไปอาบน้ำมั้ยคะ ที่รัก ฉันจะไปเตรียมน้ำให้ค่ะ”
2024-03-12
2024-03-12
2024-03-12
2024-03-12
2024-03-12
1430
1305
501
311
246