searchIcon closeIcon
ยกเลิก
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

มนุษย์เมีย

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

มาชาวีร์
หลี่เมิ่งเหยาย้อนเวลามาอยู่ในร่าง ของเด็กสาววัยสิบสองปี ในวันที่มารดาอนุผู้โง่เขลา ถูกขับไล่ออกจากจวน โชคยังดีที่ตอนตาย นางสวมกำไลหยกโลกันตร์เอาไว้ มันจึงติดตามนางมาที่นี่ด้วย +++ 1 : มารดาโง่ จนถูกไล่ออกจากตระกูล จวนตระกูลหลี่เจ้าเมืองถัง สตรีสองนางถูกสาวใช้จับคุกเข่าลง ตรงหน้าของหลี่หงซวนเจ้าเมืองถัง ทั้งยังเป็นพ่อสามีของทั้งคู่อีกด้วย ท่านกำลังสอบสวนเรื่องของสะใภ้ใหญ่ของบ้านสาม ถูกฮูหยินรองกับอนุรวมหัวกันลอบทำร้าย ด้วยการวางยาขับเลือดในถ้วยน้ำแกงบำรุงครรภ์ ทำให้นางต้องสูญเสียทารกในครรภ์ไป “ท่านพ่อข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านั่นเป็นยาขับเลือด ฮูหยินรองบอกว่าเป็นน้ำแกงบำรุงครรภ์ ให้ข้าเป็นคนนำไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ เป็นนางนั่นเอง นางหลอกข้า !” เฉาซูหลิ่งชี้นิ้วไปทางสตรีด้านข้าง ร้อนรนเอ่ยออกมาเหมือนคนไม่ได้รับความเป็นธรรม “อนุเฉาเจ้าอย่ามาใส่ร้ายข้านะ เจ้าทำคนเดียวทั้งนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย” ฮูหยินรอง ถูซวงอี้ ชี้นิ้วใส่หน้าเฉาซูหลิ่งกลับคืน ต่างคนต่างโยนความผิดให้กัน ฮูหยินผู้เฒ่าหลิวเยี่ยนหนานโบกมือให้คนเข้ามา “ข้าให้โอกาสพวกเจ้าสองคนพูดความจริง แต่กลับไม่มีใครยอมรับความผิดแม้แต่คนเดียว มันน่าจับส่งทางการให้รู้แล้วรู้รอด” พ่อบ้านหลัวให้คนลากสาวใช้คนหนึ่งเข้ามา สภาพของนางถูกทรมานจนเนื้อตัวบวมช้ำไปหมด “เรียนนายท่านข้าให้คนไปค้นห้องสาวใช้ทุกคนในจวน พบเทียบยาซ่อนไว้ใต้หมอน จากห้องของสาวใช้คนนี้ขอรับ” ถูซวงอี้ถึงกับคุกเข่าต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงไปนั่งอยู่บนพื้น สาวใช้ที่ถูกทรมานจนสภาพน่าเวทนานั่น เป็นเสี่ยวอิงสาวใช้สินเดิมของนางเอง “ฮูหยินรอง ข้าขอโทษ ข้าทนต่อไปไม่ไหวจริง ๆ ข้าขอโทษ !” เสี่ยวอิงโขกศีรษะลงตรงหน้าของถูซวงอี้แรง ๆ น้ำตาไหลนองหน้าจน แทบไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่แล้ว พ่อบ้านหลัวเอ่ย “ข้าให้คนไปถามที่หอโอสถแล้วขอรับนายท่าน เป็นเทียบยาขับเลือดจริง ๆ” หลี่หงซวนมองไปทางบุตรชายคนที่สามของตน พบว่าเขามีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก สตรีที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคือฮูหยินรอง กับอนุภรรยาที่เขารักใคร่ไม่ต่างกัน เหตุใดถึงได้คิดร้ายต่อฮูหยินใหญ่ของเขาได้ เป็นเหตุให้เขาต้องสูญเสียลูกที่อยู่ในท้องของนางไป เดิมทีฮูหยินใหญ่ของเขาก็ตั้งท้องยากอยู่แล้ว เขารอมาตั้งนานกว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดมาก่อนว่าจะต้องสูญเสียไปเช่นนี้ “หย่วนเจ๋อนี่เป็นเรื่องในเรือนของเจ้า เจ้าอยากตัดสินเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ผู้เป็นบิดาเอ่ยถามบุตรชาย “ไม่ ข้าไม่อยากเห็นหน้าพวกนางอีกต่อไป แล้วแต่ท่านพ่อเถอะขอรับ ข้าขอตัวไปดูฮูหยินใหญ่ก่อน” หลี่หย่วนเจ๋อคำนับบิดา สะบัดแขนเสื้อเดินจากไปในทันที หางตายังไม่แม้แต่จะมองสตรีทั้งสองนาง เฉาซูหลิ่งลนลานตามเขาไป “ท่านพี่ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ผิดนะเจ้าคะ ท่านพี่ !” แต่ถูกบ่าวรับใช้ขวางทางเอาไว้ หลี่หงซวน “หยุดโวยวายได้แล้วอนุเฉา เจ้าเป็นคนถือถ้วยน้ำแกงใส่ยาขับเลือด ไปมอบให้ฮูหยินใหญ่ด้วยตัวเอง ยังคิดจะหนีความผิดนี้ไปได้อีกรึ” “ท่านพ่อขะข้าข้า...ไม่ผิด” เฉาซูหลิ่งทิ้งตัวไปด้านหลังอย่างหมดเรี่ยวแรง เดิมทีนางก็ไม่เป็นที่โปรดปรานของพ่อแม่สามีอยู่แล้ว เพราะไม่สามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ ครั้นได้บุตรสาวก็นิสัยขี้ขลาดขี้กลัว ไหนเลยจะเชิดหน้าชูตาให้ตระกูลหลี่ได้ เฉาซูหลิ่งนั่งเหม่อลอย คล้ายคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่หลี่หงซวนกำลังประกาศโทษทัณฑ์ของพวกนาง ถูซวงอี้กับคนของนาง ถูกขายออกจากจวน ไปอยู่หอนางโลมอย่างเงียบ ๆ ชาตินี้อย่าได้ก้าวเท้า กลับมาเหยียบที่จวนตระกูลหลี่อีก ส่วนเฉาซูหลิ่งถูกขับไล่ออกจากจวน ไปพร้อมกับบุตรสาว ให้ไปอยู่เรือนร้างของตระกูลหลี่ที่เมืองฉาง ห้ามกลับมาที่ตระกูลหลี่อีกชั่วชีวิต “ท่านพ่อท่านขับไล่ข้าไป ข้ายังพอรับได้ เหตุใดต้องขับไล่เหยาเอ๋อร์ไปด้วย นางเพิ่งจะสิบสองปีเองนะเจ้าคะ” เฉาซูหลิ่งนึกถึงบุตรสาวร่างกายผ่ายผอม นอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เกิดนึกสงสารนางขึ้นมาจับใจ ฮูหยินผู้เฒ่าหันไปมองสามีเล็กน้อย นางเห็นเด็กสาวคนนั้นมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้เอ็นดูแต่ก็นับว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน “ฮูหยินเรื่องนี้ข้าตัดสินใจไปแล้ว ไม่อาจคืนคำได้” คำพูดของประมุขของตระกูล มีหรือใครจะกล้าขัด เฉาซูหลิ่งปล่อยเสียงร้องไห้โฮออกมาดัง ๆ นางโง่งมจนทำให้บุตรสาว ต้องมารับเคราะห์กรรมตามไปด้วย “ลากตัวอนุเฉาออกไป หารถม้าสักคันให้คนส่งนาง ไปที่เรือนร้างเมืองฉาง” คำสั่งของหลี่หงซวนเป็นคำขาด บ่าวไพร่รีบทำตามในทันที ครั้นได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังกับฮูหยินผู้เฒ่า หลี่หงซวนถึงได้บอกเหตุผล ที่ต้องตัดสินใจทำเช่นนี้ นั่นเพราะตระกูลจี้ได้ยื่นคำขาดมา ให้ขับไล่พวกเขาออกไปให้หมด อย่าให้เหลืออยู่แม้แต่ตนเดียว ไม่ต้องการให้คนที่ทำร้ายบุตรสาวของพวกเขา อยู่ระคายสายตาของจี้ชิวหรงอีกต่อไป ฮูหยินผู้เฒ่าแค่นออกมาหนึ่งคำ “อ้างเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ ความจริงแล้วต้องการกำจัดอนุในเรือนบุตรสาวทิ้งให้หมด นี่กระทั่งเด็กคนหนึ่งก็ไม่เว้น แต่ก็เอาเถอะ เหยาเอ๋อร์อยู่ที่นี่ ก็ใช่จะมีประโยชน์อันใด นางไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเราด้วยซ้ำ ให้นางไปกับแม่ของนางนั่นแหละดีแล้ว” หลี่หงซวนนั้นเป็นเพียงเจ้าเมืองเล็ก ๆ มีตำแหน่งเป็นขุนนางขั้นที่ห้า ฝั่งตระกูลจี้บ้านเดิมของจี้ชิวหรงนั้น อยู่ในเมืองหลวงมีตำแหน่งใหญ่โตกว่าหนึ่งขั้น เรื่องนี้เขาจึงต้องขบคิด ถึงผลได้ผลเสียในอนาคตอีกด้วย การเสียสละอนุกับหลานสาวคนหนึ่ง เพื่อชดเชยให้แก่คนตระกูลจี้ นับว่าเป็นเรื่องสมควรทำแล้ว “ข้าก็คิดเช่นฮูหยินนั่นแหละ เพียงแต่สะใภ้สามแท้งคราวนี้ ไม่รู้จะยังสามารถตั้งท้องได้อีกหรือไม่ พวกเรารอดูไปก่อนดีกว่า หากนางไม่สามารถตั้งท้องได้จริง ๆ เราค่อยหาอนุมาให้หย่วนเจ๋อภายหลังก็ยังได้ ยามนั้นคนตระกูลจี้จะเอาอะไรมาง้างกับเราได้อีก” “จริงดังท่านว่าเจ้าค่ะ” ฝ่ายเฉาซูหลิ่งที่ถูกคนใช้ ลากตัวออกมาให้เก็บของในเรือน นางส่งเสียงเอะอะโวยวายตลอดทาง พร่ำบอกต้องการพบหลี่หย่วนเจ๋อให้ได้ แต่ถูกสาวใช้ขวางไว้ไม่ให้ไป นางจำใจกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง รีบเก็บของสำคัญใส่ห่อผ้าเพื่อออกเดินทาง
โรแมนติก ย้อนอดีตบทบาทอัจฉริยะการท่องโลกความสัมพันธ์ในครอบครัวที่ซับซ้อนจีนโบราณ
ดาวน์โหลดนิยายได้ที่ App

“อือ... อา... ซี้ด... โอว... ซี้ด... อา... ซี้ด... โอว...”

เสียงหนึ่งที่ดังแทรกเสียงดนตรีสดดังกระหึ่มอยู่ด้านนอก ทำให้คนที่กำลังก้าวเท้าเข้าสู่ด้านในของห้องพักนักดนตรีถึงกับชะงักเท้า หัวคิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันพยายามเงี่ยหูฟังเสียงนั้นให้ชัดๆ อีกสักครั้ง เพราะเสียงแปลกปลอมดังที่เข้าใจ ไม่น่าจะมาเกิดในที่แห่งนี้ ในขณะที่ผู้คนด้านนอกพลุกพล่านเพราะมันก็เป็นช่วงเวลาทำเงินทำทองของผับแห่งนี้

แต่เสียงที่ได้ยินก็ยังคงดังชัดอย่างสม่ำเสมอ สอดประสานเสียงหญิง-ชายสลับกัน ดั่งจะบ่งบอกว่าคนก่อกำเนิดเสียงนั้น ไม่ได้กังวลสักนิดว่าความดังจะไปกระทบหรือรบกวนใครหรือเปล่า เพราะต่อให้ดังกว่านี้ ก็ไม่มีทางที่เสียงจะเล็ดลอดไปถึงด้านนอกได้ หากจะไม่มีใครเดินเข้ามาได้ยินอย่างที่เธอกำลังยืนตะลึงอยู่นี้

สองเท้าสั่นพอๆ กับหัวใจ แต่ก็ต้องเข้าไปให้ถึง เข้าไปดูให้รู้ว่าต้นกำเนิดของเสียงนั้นเป็นใครกัน ภาวนาขอแค่ไม่ใช่คนของเธอก็พอ เพราะเสียงดนตรีที่ดังในจังหวะเร่งเร้านั้นอาจทำให้หูเธอเพี้ยนไป และเสียงผู้ชายครวญครางด้วยความเสียวซ่านมันก็คงจะไม่ต่างกันเท่าไร

“อูย... โอว... เสียว... โอว... สุดยอด...”

แต่เสียงแหบพร่าด้วยแรงอารมณ์ของเขาคนนั้น ยิ่งฟังก็ยิ่งคุ้นจนพานให้ใจเธอสั่น สมองวิงเวียนคล้ายจะเป็นลมเสียให้ได้ ฝ่ามือวางเท้าที่ขอบประตูเพื่อพยุงตัวเองไม่ให้ฟุบพับลงไปเสียก่อน มาถึงตอนนี้มีหนทางเดียวคือต้องเข้าไปดูให้เห็นกับตา ให้มันรู้ไปว่าความไว้ใจมันจะยังคงอยู่หรือจางหายไปกับเสียงครวญครางเหล่านั้นแล้ว

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก กลืนน้ำลายลงคอเพื่อไม่ให้ตัวเองอัดอั้นตายเสียก่อน พยายามก้าวอย่างมั่นคงไปยังจุดที่เสียงดังลอดออกมา ทว่าเสียงรองเท้าส้นสูงสีแดงสดที่กระทบพื้นในทุกจังหวะการก้าวเดินก็ทำให้เธอชะงัก

“โอว... จิ๋มจ๋า... โอว... มันสุดๆ ไปเลย โอว... จิ๋มจ๋า... พี่เสียว... โอว... โอว... อา... เสียว... โอว...”

ใบหน้าหล่อจัดสไตล์หนุ่มลูกครึ่งแหงนขึ้นสูงพร้อมกับซู้ดซี้ดริมฝีปากไปมาไม่หยุด ก่อนจะก้มมองศีรษะที่ก้มๆ เงยๆ อยู่ระหว่างขาของตัวเอง

หญิงสาวใบหน้าสวยจากการแต่งแต้มเครื่องสำอางแบบจัดเต็มช้อนดวงตาที่มีขนตาปลอมติดหนาเป็นแพขึ้นมองดูเขาอย่างท้าทาย แต่นั่นไม่ใช่จุดที่น่าสนใจมากไปกว่า ริมฝีปากที่เคลือบไปด้วยลิปสติกสีแดงสดนั้นกำลังครอบครองความยิ่งใหญ่ของเขาจนมิด พร้อมกับรูดขึ้นรูดลงเป็นจังหวะ สร้างความเสียวสยิวจนเขาเกร็งไปทั้งตัว

อ่านเลย
มนุษย์เมีย

มนุษย์เมีย

ชนิตร์นันท์
‘คริส’ นักร้องหนุ่มลูกครึ่ง หล่อ ล่ำกระแทกใจ จนสาวๆ อยากให้คริสมากระแทกใส่แรงๆ แต่มันติดที่ว่าคริสมีเมียแล้วน่ะสิ แล้ว ‘ผึ้ง’ ก็ไม่นิยมใช้ของร่วมกับใครซะด้วย คริสเลยต้องอยู่กับความช้ำเพราะผึ้งหนีไป แต่เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้ง คริสก็พร้อมจะทำทุกทางให้ ‘เมียเก่า’ กลับมาเป็น ‘เมีย (ไม่) เก่า’ ของเขาให
โรแมนติก ใบหย่าบทบาทที่มีเสน่ห์ หญิงบทบาทที่มีเสน่ห์ ชายนิยายอีโรติกความต้องการทางเพศนักร้องหญิงนักร้องชายการทรยศการหย่าร้าง
ดาวน์โหลดนิยายได้ที่ App
มนุษย์เมีย ธัญวลัย อ่านฟรีมนุษย์เมีย ไม่ ติดเหรียญ จบ เรื่องมนุษย์เมีย
อ่านบน Meghabook เลย!
เปิด
close button

มนุษย์เมีย

ค้นพบหนังสือที่เกี่ยวข้องกับ มนุษย์เมีย บน MeghaBook. อ่านหนังสือออนไลน์ฟรีเพิ่มเติมเกี่ยวกับ มนุษย์เมีย ธัญวลัย อ่านฟรี,มนุษย์เมีย ไม่ ติดเหรียญ จบ เรื่อง,มนุษย์เมีย