เงื่อนลวง
ที
รใคร่สัญจรผ่าน ยิ่งเวลาโพล้เพล้มองไปเห็นแต่ความสลัวมัวมืดไปทุกมุมยิ่งไม่มีใครกล้าสัญจรผ่าน แต่เวลานี้หน้าบ้านร้างหลังนี้กล
็มาทำงานตามหน้
เก็บภาพคนตายและสถานที่ให้ได้มากที่สุด แล้ว
รองเท้า เมื่อเจ้าหน้าที่มูลนิธิแห่งหนึ่งมาถึงจึงนำลงม
้าหน้าที่
ตั้มบอกเมื่อเด
คนเร่ร่อน อาศัยข้าวก้นบาตรและหลับนอนในวัดมานานแล้ว แล้วคนประเภทนี้
้ม แต่กลับได้คำตอบจากอีก
เหมือนคนผูกคอตายทั่วไป แต่ตายเพราะ
้วยการนำศพมาแขวน ให
พยักหน้าเห็นพ้องหล่อนยิ่งภูมิใจ แต่ก็ยังสงสัยว่าชายคนนี้ทำไม
้ากะทันหันทำให้ต้องหักรถลงข้างทาง โชคยังดีที่ไม่ชนสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้าแต่ก็ใจหายใจคว่ำพอสมควร ซ้ำ
ังสวดก่อ
้าของเสียงแล้วจึงรู้ว่าเขากำลังพูดกับตั้
มรับปากง่ายดาย ซ้ำ
นถาม “ไม่กลับไปถอ
่กิน แต่ก็น่ากินอยู่เพราะงานศพที่นี่มีข้าวปลาอาหารเลี้ยงตลอดวัน เรียกได้ว่าเลี้ยงดูปูเ
สงสัย ยิ่งเห็นสายตาผู้ชายคนนั้นที
ไปแล้วหลังตั้มบอกจะไม่กลับเข้าไปที่สถานีอีก แม้รู้ว่าตั้มเองก็ไม่มีรถเพราะต่างทิ้ง
ี แล้วผมขี่ตามไปส่งถึงหน้าบ้าน รับรอ
แม่ที่หวงและพยายามร้องขอให้อัญม
่วนหมอชลหรือนายแพทย์ชลทิศ เชลงธรคือน้องชายของดวงดาว เป็นหมออยู่โรงพยาบาลประจำจังหวัดและอาสาสมัครของมูลนิธิ
ีโพล่งถาม ก่อนสะดุ้ง
นะครับ” คนถูกเอ่ยถึงมาตอบเสียงเอ
ะไร แต่ผมนี่สิมีคนบอกให้ผ่าหมาออกจากปา
ชลทิศรับมุ
ญาติๆ ช่วยกันทำไม่
จะลุกไปตักเพิ่ม” ตั
บ” ชลทิศอาสา
ตีสนิทกับแม
างเรียงราย มีหญิงสาวหลายคนช่วยกันตักอาหารและจะยกไป
้งโต๊ะไม่มีใครอีก มิหนำซ้ำยังอยู่มุมที่ห่างโต๊ะอื่นๆ มาพ