ท่านประธานคะอย่ารุนแรงนักเลย

้ดีนัก ยิ่งเขาดูอารมณ์ไม่ดีเธอก็ยิ่งต้องอยู่นิ่งๆ ไม่พูดจาอะไรกับเขาอีก เพราะโกรธว่าถ้าเธอยิ่งพู

ไม่ต้องมาทำงานที่นี่

มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยนะคะ คุ

ใช่เหรอ แต่เป็นเธอเองที่ไม่ยอมรับการรักษา แล้

ังออกค่าใช้จ่ายตอนที่พักรักษาตัวอยู่ให้ทั้งหมด แค่นั้นหนูก็ชดใ

ย่างนี้ตลอดชีว

้วค่ะ ขอแค่เรียนจบไปแล้วได้ช่

้งหานเหนียนเห็นแล้วก็รับรู้ถึงความตั้งใจจริงของเธอ ผู้หญิงคน

นก็พอ เลิกทำงานซะจบมาจะได

ณจะให้หนูเข้าทำ

ยเธอเรียนมาผลการเรียนข

ูจะตั้ง

ล้วเรียกฉันว่าพี่หาน" เ

ินเพ่ยเพ่ยตอบรั

ด้เข้าไปทำงานที่บริษัทอิ้งเหนียนเป็นวันแรก และยังเป็นวันเดียวกันกับวันท

เหมือนกับตระกลูที่เขาจะแต่งงานด้วย บางครั้งก็อดคิ

ยเพ่ยดับความคิดของตัวเองก่อนจะนอนหลับไ

งของหลินเป้ยอี๋ก็กำลังทะเ

ับอิ้งหานเหนียนจริงๆ เห

หมอนั่นมีอะไรดีเปรียบก

ว่ายังไงก็ตามหนูจ

าแกไม่แต่งงานฉันจะสั่

มพ่อต้องบัง

้าตระกูลที่มีหน้ามีตาอย่างตระกูลอิ้งซะ เพื่อเพิ่มความม

ดมาหมายคว

ชีวิตเป็นคุณหนูอ

ะดับหนึ่งไม่ก็มากเลยแหละ หลินเซี่ยจือก็หวังว่าลูกสาวของตนจะฉลาดพอที่จะเลือ

ต่งงานจริงเหรอ ไม

งเพราะม

ไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนด้วยซ้ำไป คิดยังไงถึงยอมแต่ง

มยังขี้วีน จ่ายเงินเสียยิ่งว่าอะไรอีก การเรียนก็แย่ที่จบ

ต้องการส่งลูกเสือมาให้เขา เขา

เปรียบหรอก เพราะการล