ก็เด็กมันร้าย
ารียาจึงได้รู้ว่าชายหนุ่มรูปงามวันนั้นที่เธอเดินชนก็คือเขานั่นเอง และเธอจำได้แล้วว่าเคยเห็นผู้ชายคนนี้ในบอร์ดผู้บริหารขอ
ส่งผู้ช่วยเข้ามาร่วมประชุมแทนเนื่องจากต้องออกไปพบลูกค้า
ล้านตัว” แวววิไลเอ่ยอย่างกระตือรือ
สิบหกเองนะ จบจากนอกด้วย
ดีคนนั้น นุชอยากเจอท่านรองบ้างจัง คง
ู่เหมือนกัน รอไหวไหมล่ะ” ธเนศผู้จัดการฝ่ายบุคคล
้างอนแล้วจึงนั่งทำงานต่อ รู้ดีว่าพวกพี่ ๆ
งไม่เอาแน่นอน เพราะในความคิดของปารียาแล้วเด็กก็คือเด็กอยู่วันยังค่ำ ดูอย่างพ่อกับแม่เธอสิแรก ๆ พ่อก็ดีทุกอย่างพอมีลูกอะไร ๆ ก็เปลี่ยนไป กลายเป็นแม่ต้องมาแบกรับภาระของครอบครัวทุกอย่าง
ไปยังไม่ทันจะถึงครึ่งค่อน ร่างก็เริ่มจะโอนเอน เพราะด้วยความที่ไ
่รักที่คบหากันมานานหลายปี จากภาพมองแค่แวบเดียวก็รู้แล้วว่าผู้หญิงในรูปที่ยืนคู่กับพาทิศนั้นเป็น
แบบนี้ด้วยวะแบม แกเป็น
ลั้นหยดน้ำตาไว้ไม่ไหว ความรู้สึกมันถาโถมเข้
อบครัวไว้กับตัวเองทั้งหมด ตั้งแต่เธอเรียนจบปริญญาตรีมาเธอก็ทำงานหนักเพื่อส่งเสียน้องเรียนและส่งเงินให้แม่มาโดยตลอด ชีวิตเธอติดลบม
ไม่ดีของผู้ชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าพ่อมาตั้งแต่เด็ก ถึงตอนนี้พ่อของเธอยังอยู่ก็คงจะไม่ได้ช่วยอะไร ทำให้เธอไม่กล้าที่จะลงเอย
ชีวิตเธอก็จะเป็นอิสระ แต่นี่แฟนหนุ่มที่คบกันมาถึงสามปี คนที่เคยบอกว่ารักเธอมากที่สุดขอเวลาอีกปีเดียวพา
ยชายรู้ตัวเป็นเวลาเกือบหนึ่งเดือน วันนี้นักสืบเพิ่งส่งหลักฐานและรูปถ่ายทั้งหมดมาให้เธอ ปารียาถ