แอบรักลุงข้างบ้าน
นึกว่า
กของตนต่ออย่างเฉยเมย ไม่สนใจว่าผู้บ
็ไม่ใช่กรรมสิทธิ์ครอบครองโดยตรง เพราะแต่เดิมมันคือพื้นที่สาธารณะ ที่รกเรื้อไปด้วยป่าละเมาะและกองขยะ ด้านหน้าแคบประม
้อยจนโล่งเตียน หาหน่อกล้วยมาปลูกบังทางเข้าเพราะไม่สามารถล้อมรั้วได้ เก็บขยะและปลูกผักขายมานานหลายปี จนมีเงินเก็บมากพอจะซื้อบ้านน็อคดาวน์ราคาถูก ๆ มาติดตั้
ยอดเหรียญอัตโนมัติหน้าปากซอย ข้าวปลาอาหารก็ไม่เปลืองมาก นึ่งผักต้มกินกับน้ำพริกทุ
กถึงคืนวันเก่า ๆ ที่ผ่านมา แต่อดีตมันก็คืออดีต ล่วงผ่านไปแล้วก็ไม่สามารถเอากลับคืนมาได้ นึกไปก็พาลแต่จะเจ็บปวดใจเปล่า ๆ จึงสรรหากิจกรรมมา
ดมานั้นค่อนข้างมีกลิ่นนิดหน่อย โชคดีที่ไม่เจอผู้ใหญ
เรื่องปวดหัวให้เสียแล้ว ดันถือวิสาสะบุกรุกเข้าไปในพื้
ัวที่หน้าประตูบ้านคุณยาย แล้วฟ้องเรื่องที่เธอแอบเข้าไปในที่ของเขา
ังสีเก่า ๆ คู่ใจไปยังลำห้วยเพื่อหิ้วน้ำขึ้นมารดแปลงผัก เดินไปมาอยู่สองสามรอบจึงสังเกตเห็นส
สอนให้มานอนต
่งเล่นตั้งแต่บ่ายแก่ ๆ แล้วเผลอหลับไปเพราะ
ึงลุกเดินตามไปดูห่าง ๆ แล้วทำท่าขยับเข้าไปใกล้ทีละนิดด้วยความสนใจ แต่ทว่าเจ้าของบ้านกลับทำเ
นูช่วย
องมองคนตาใสที่พยายา
ท่ารอ เขาจึงเทน้ำจากถังใส่บัวให้อย่างเต็มปรี่จนล้นด้วยนึกอยากจะแกล้ง แต่ค
นวล เพิ่งมาอยู่ด้วยได้ไม่นาน” เส
ะ ก็เลยมาโผล่ที่นี่ คุณลุงคงไม่ค
ูก็เลยเผลอหลับไป วันหลังหนูขอมา
ๆ ลงตั้งหน้าตั้งตาถอนวัชพืชออกจากแปลงผักของตัวเองโดยไม่สนใจอยากจะเสวนาและผู
นอีกครั้ง ครุ่นนึกว่าจะขึ้นไปนอนเล่นโทรศัพท์เหมือนเดิมข้างบนหรื
านซิสเตอร์แว่วลอยมา จึงชักขาถอยหลังกลับ วิ่งเข้าไปในบ้านครู่เดียวก็
ระวัง และนำไปวางลงตรงหน้าชายสูงวัยที่
ค่ะ คุณลุงท
ท่าขัดสมาธิมองมือหยาบกร้านที่สาน
หร่คะ? หน
จ้าขอ
เงียบมองด้วยความสนใจเป็นนานโดยไม่รู้จะชวนคุยอะไรต่อ จากนั้
ด้านหลังแล้วรีบหลุบตาลงต่ำตามเดิม ก่อนที่เธอจะเอี้ยวตัวหันกลับมายื้อผล
กัน ที่ต่างพบเจอไม่นาน รู้จักกันได้ไม่มากพอ แต่กลับอยู่ร่วมกันได้อย่างสบายอารมณ์ จนเมื่อถึงเวลา เขาก็ปิดวิทยุเก็บอุปกรณ์การทำงานเดินกลับเข้าไปในบ้า
งหรอกมัน
ด้ค่ะ หน
ได้แล้วเดี๋ย
หรอกค่ะ เพรา
ใส่เด็กดื้อด้านคนนี้เห
ไป เดี๋ยวพรุ่ง
าเที่ยวเล่นที่นี่บ่อ
จะต่างกันตรงไหน คิดในใจแล้ว
อนนะคะ พรุ่งนี้จะมาเ
กระด้างอ่อนลง เพราะไม่เคยมีใครให้เกียรติชายจน ๆ แบบนี้มาก่อน เขามองเธอเดินลงไปหยิบจานในศาลาแต่ไม่มีทีท่าที่
ดิมกับเมื่อวาน พร้อ
วัยก็ไม่ตอบ จึงนั่งเล่นเดินเล่นอยู่บริเวณใกล้ ๆ ไปตามประสา พอถ
ปเก็บในตัวบ้านก็เดินตามมา
มขนาดนั้นหิ
หนักจึงตักน้ำออกให้เหลือเพียงครึ่ง แล้วใช้สองมือหิ้วหูจับขึ้นมา ด้วยค
อาม
ไม่ตั้งใจ แค่นั้นเอง แม้จะเล็กน้อยและรวดเร็ว แต่ทว่าได้ก่อกระแส
ยนหนังส
ี่จะถามแขกไม่ได้รับเ
ำลังจะเข้ามหาวิทยาลั
ระดับมหาวิทยาลัย ถ้าบอกว่าเป็นเด็กอนุบาลหรือประถมยังดูจะเข้าท่า
ไปนะ ไม่ต้องมา
กินผักของคุณ
ตัวเล็กน่าร
จ้าสัตว์อุบาท
รน่ะ ทำไมหน้าตาป
มีปัญญาไปได้แค่นี
งพุ่มเฟื่องฟ้าติดรั้วหลังบ้านของยายนวล ที่หลานสาว
ดรอยโหว่นี้อย่างไรดี ก็ได้ยินเสียงดัง
มารอหนู
ายใจก่อนจะหัน
่วยด้วย โอ๊ย!
นึ่งถือขนม คอเสื้อยืดถูกกิ่งไม้เกี่ยวรั้งไปข้า
อยู่ใต้ร่มผ้า ความคิดชั่วช้าที่อยากจะสัมผัสลูบไล้ไหล่มนปรากฏแวบขึ้นมาเสี้ยววิน
เอามาฝาก เมื่อเช้าไ
ลุงไม่แตะของที่เธอนำมาก่อนหน้านี้เลย
องต่างประเทศอย่างตั้งใจ พอนานไปรู้สึกชักเมื่อย
แต่ก็คิดว่าสาวน้อยคงจะไม่เข้าใจและเขาก็ขี้เกียจจะอธิบายอะไรให้ฟังมากมาย จึงลุกออกจากท่าน้ำที่อยู่ลับตาผู้คนแห่งนี้ไปอย่างเงียบ ๆ คิดใ
นเปิดเมื
ตย์หน
ไว้ แค่หนึ่งอาทิตย์ชีวิตของเขาก็จ
ลย สงสัยมันจะกินจุกว่
ปให้ย
ริงหร
รงที่มาช่
าแรงหรอกค่ะ
กัน เหนื่อยเปล่
ทำไมจะไม
แทนด้วยเงินทอง ก็ต้
ม่เข้
เธอยัง
ให้ฟรี ไม่ได้อยากขอค่าขน
ไรต่อ เพราะโลกของเธอกับโลกที
ถูกหักหลังเพราะคำว่าผลประโยชน์ นึกถึงเรื่องเก่า ๆ แล้วก็สุดรันทดใจ มันจึงเป็นเหตุผลท