ทาสรัก

อมันโคตรห

ออออ

สรักให้กับคนตัวเล็กข้างหน้า สองมือเล็กกำกำปั้นทุ

้ว อีตาลุงนี้ต้องมีปัญหาเรื่องสมอง แน่ๆ

อออออ

กาศหายใจ เธอถูกช่วงชิงลมหายใจนานจนเกินไปจนตอนนี้เธอเริ่ม

ิมฝีปากเป็นอิสระน้ำพั้นช์กลับต่อว่ามาเฟียหนุ่มอย่างไม่เ

ั่

ี้

าง แต่ยังไม่วายหันกลับไปฟาดมือลงบนใบหน้

ลย มาร์ตินยกมือหนาขึ้นลูบแก้มสากตัวเองเบาๆ แรงตบของเ

วใส่เพื่อนรักทันทีที่เห็นน้ำพั้นช์เดินกลับมาที่โต๊ะโด

ท์แขวะเพื่อนสาวที่เดินม

นาวนะ ฉันเห็นแกเหงือแตกขนาดนี้" จะไม่ปล่อยได้ยังไง ถ้ายัง

น้าอับอายขนาดนี้ น้ำพั้นช์ทำเป็นเฉไฉเปลี่ยนเ

บริกรเอาเครื่องดื่มมาให้น้ำพั้นช์พลางชี้นิ้วไปด้านหลัง พบกับชายหนุ่มค

ออยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน ส่งยิ้มให้กับดาว

อีกครั้งก่อนที่จะเบนสายตาไปมอ

ูไปหาพี่

ไปส่งดาวอีก" ชานนท์พูดตอบขณะที่วิ

ดาวใช่ปะ" เธอยังไม่อยากกลับสักห

ดาว มึง แล

ังไม่อย

ึง" วิปครีมทำหน้าเอือมๆ กับเพื่อนสาว เธอ

นหนาวทำเอาน้ำพั้นช์อึ้งไปเล็กน้อย จริงอยู่ท

ัยดาวกลับ" ต้นหนาวพยักหน้ารับพร้อมทั้งจ้องมอง

อนนี้เดินมาซ้อนหลังในขณะที่เธอกำลังนั่งบนเก้าอี้ มือหนาลูบไล

ื่อเป็นฝ่ายถูกถามกลับใบหน้าของเธอก็เห่อร้อนขึ

วตัวกลับใช้สองแขนตวัดรัดรอบลำคอหนาของต้นหน

้าผากมนของน้ำพั้นช์เบาๆ เรียกเสียงขบขันให้กับต้นหนา

กระงอด ทำให้ต้นหนาวเลื่อนมือที่ค้ำยันกับขอบโ

ริ่มร้อนเห่อขึ้นมาอีกครั้งเมื่อต้นหนาวพูดประชิดกกหูเล็กของ

งแม้ว่าจะรู้คำตอบของคนตัวเล็กอยู่แล้วแต่ต้นหน

บกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เธอกับต้นหนาวยังไม่มีสถานะในการเรียกกัน จะว่าคู่ขาก็ไม่ใช่คู่น

ัด" น้ำพั้นช์ยังหยอกเย้ากับต้นหนาวอย่างเป็นกันเอง ควา

งดื่มบ่อยจัง" เธอเอี้ยวตัวไปก

ธอเองก็มีความรู้สึกดีๆ ให้กับเขา เช่นเดียวกันกับที่เขาก็มีให้เธอ เขาเฝ้ารอวันที่

สองห่างๆ มาร์ตินมองภาพข้างล่างอย่างเงียบๆ ก่อนหยัดกายลุกขึ้นใช้สอง

ดฉิ