icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

[YAOI] ยาใจสายลับ

บทที่ 7 บทสี่

จำนวนคำ:2110    |    อัปเดตเมื่อ:16/02/2023

ทั้งสวนด้านหลังและโรงจอดรถ ทั้ง

ั่งหัวโต๊ะกินข้าวตัวยาว ข้างๆผม "เอ้า มัวยืนนิ่งทำอะไรอยู่ละ เจ

้ง ช็อก

โปโล กางเกงขายาวสีดำทรงกระบอกดูสบายๆ แต่ยังไว้มาดผู้มีอำนาจราศ

หยุดตักข้าวต้มกุ้งเข้าปากอย่างมีมารยาท รอให้คนที่เพิ่งลงมาจากชั้นสองในชุดพร้อมทำงานนั่งลงที่เ

นลงมาเป็นหมากด้วยความเต็มใจ ผมรู้ว่าการที่จู่ๆก็โผล่ร่างมาเสนอหน้าที่นี่ ย่อมทำให้อีกฝ่ายคาดไ

ีครับ

งผมที่พนมมือไหว้งามๆ แต่กล

ยครับ ผมไปทำ

ดินไปออกประตูด้วยความเร็วฝีเท้าปกติ ทำ

ัว ท่านเอ็นดูเอื้อมมือมาลูบหัวเบาๆ ผมยิ้มรับได้ไม่เท

ข้าง ทันทีที่ผมสาวเท้ายาวๆไปเปิดประตูฝั่งด้านข้างคนขับ ยัดก้นตัวเองเข้าไปนั่ง เขาก็ทำสีหน้าอึดอัดอ่านยากจนสังเกตได้ เมื่อผมยกยิ้มสุภาพน้อยๆให้เขาอย่างเป็นมิตร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาคิดว่าคนที่ตัวเองผลักไส คู่หมั้นค

งไ

้าไม่พอใ

ู้ชายรวยๆก

ขา วางมาดเป็นตุ๊กตาเจ้าชายน่ารักเรียบร้อย แต่มือซ้

ปด้วยกันประหยั

ฝั่งของผมด้วยสีหน้าไม่พอใจ ท

่าเกะกะ

แล้ว ผมเนี่

านใครมันถ่อไปหาผมพยายาม

ี้เ

พิพากษ

"คุณลุงชริณให้ผมไปเ

ม่

ยากจะกระชากผมลงไปใจจะขาดแต่ก็คงจะ

่มี

นไส้ คิดว่าตัวเ

ท่านอยากให้เราทำความรู้จักกันมากขึ้น อนาคตผม

ดหู ทำเย้ยหยันในที ผมอยากให้เขาหัวเสียเหมือนที่

ม "เธอไปพูดอ

นใจกำลังเย้ยหยันหัวเราะเยาะสะใจอย่างเต็มที่ ปล่อ

บตามเดิม เขานั่งหลังตรงกำหนดสติกับตัวเอ

ดทน ฉันไม่ชอบให้ใคร

น่ ทำ

่ใช่ไห

งฝั่งตัวเอง ทำเป็นยกมือย

ี่จรัญพูดแบบนี้กับ

ลืองหน้ากากและเส้นเสียงที่สุด ดีไม่ดีจะเปลืองสมองด้วย เ

ะได้ยกชื่อคุณลุงชริณมาขู่ได้แบบเนียนๆ ก

!

แข็งออกไป เมื่อคนที่นั่งฝั่งคนขับที่เมื่อกี้ยังพลักไสไล่ส่งผม บัดนี้เอา

ำอะไ

ถือหัวเข็มขัดนิรภัยฝั่งผม กด

าน ก็อยู่นิ

ี้เลย เดี๋ยวก็อยู่ห่าง เดี๋ยวก็เข้ามาใกล้ คนบ

็ง เถียงก

ลังจะให้คาดเข็มขั

ปให้อีกฝ่ายอย่างไม่ปิดบัง ใครใช้ให้เอาหน้าเข้ามาใ

วใส่ แทนที่จะไม่พอใจ กลับผิ

ก็วางมือกับเบาะกลาง ทำสายตาเจ้าเล่ห

นิรภัยแน่น แผ่นหลังตรงอัตโ

ไร ยื่นหน้าเ

ดูคมเป็นประกายทรงเสน่ห์เด่นชัด ริมฝีปากก็ดูหยักได้รูปร

นั้นชัดเจน ทำไมผมดูน่ารักขนาดนั้นอะ นั่นผมจริงๆเหรอ คนที่ตก

ยากจ

มระยะมันใกล

ใกล้ไ

ะชนกั

จุดประสงค์ของตนเอง เขากำลัง

อกี้ยังเรียกตัวเอ

ัก ต

้างหลบใบหน้าและปลายจมูกนั้

ูดเป่าลมข้างหูด้วยเสียงทุ้มเย็นเบาๆ "เข้าใกล้แค่นี้

แก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าวจนจะระเบิดออกมา น้ำเสียงราวกระซิบที

ออกไปจากรั้วบ้าน เคลื่อนสู่ถนน

ึห

ับผมตลอด แล้วนี่มันอะไร โดนผีตัวไหนเข้าสิงหรือ หรือว่าโดนเกษรดอกไม้ทำให้แพ้จ

งว่าอีกฝ่ายทำสีหน้าท่าทางอย่างไร วินาทีนี้ของุดหน้าหนีหัน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตัวตน2 บทที่ 2 ตัวตน23 บทที่ 3 ตัวตนสุดท้าย4 บทที่ 4 บทหนึ่ง5 บทที่ 5 บทสอง6 บทที่ 6 บทสาม7 บทที่ 7 บทสี่8 บทที่ 8 บทห้า9 บทที่ 9 บทหก10 บทที่ 10 บทเจ็ด11 บทที่ 11 บทแปด12 บทที่ 12 บทเก้า13 บทที่ 13 บทสิบ14 บทที่ 14 บทสิบเอ็ด15 บทที่ 15 บทสิบสอง16 บทที่ 16 บทสิบสาม17 บทที่ 17 บทสิบสี่18 บทที่ 18 บทสิบห้า19 บทที่ 19 บทสิบหก20 บทที่ 20 บทสิบเจ็ด21 บทที่ 21 บทสิบแปด22 บทที่ 22 บทสิบเก้า23 บทที่ 23 บทยี่สิบ24 บทที่ 24 บทยี่สิบเอ็ด25 บทที่ 25 บทยี่สิบสอง26 บทที่ 26 บทยี่สิบสาม27 บทที่ 27 ยี่สิบสี่28 บทที่ 28 บทยี่สิบห้า29 บทที่ 29 บทยี่สิบหก30 บทที่ 30 บทยี่สิบเจ็ด31 บทที่ 31 บทยี่สิบแปด32 บทที่ 32 บทยี่สิบเก้า33 บทที่ 33 บทสามสิบ34 บทที่ 34 บทสามสิบเอ็ด35 บทที่ 35 บทสามสิบสอง36 บทที่ 36 บทสามสิบสาม37 บทที่ 37 บทสามสิบสี่38 บทที่ 38 บทสามสิบห้า39 บทที่ 39 บทสามสิบหก40 บทที่ 40 บทสามสิบเจ็ด41 บทที่ 41 บทยามสิบแปด42 บทที่ 42 บทสามสิบเก้า43 บทที่ 43 บทสี่สิบ44 บทที่ 44 บทจบ