พิศวาสบัลลังก์ทราย

หนักอึ้งแล้วปิดลงใหม่เมื่อกระทบกับแสงจ้าพร่ามัวที่ส่องเข้ากระทบ วารดาห์หลับตารอ

สียงเบา เบิ่งตามองผ่านม่านมุ้งสีข

..ไหนกัน

บสีทองสลับสีเงินและสีนาคที่บ้านเธอเรียกว่าสีสามกษัตริย์ดูสวยงามประณีตอย่างที่ไม่คิดฝันจะได้เห็นมาก่อน หันกลับมาที่เตียงนอน ก็เห็นม่านมุ้งสีขาวลูกไม้ลายดอกกุหลาบปักทับด้วยดิ้นทองกับเงินและนาคอย่าง

์ โอ...นี่เราตายแล้วรึ"หยิกเนื้อบนต้นแขนข

่...ถ้าเรายังไม

ขาสูงทอดยาวสลับซับซ้อน ซึ่งบางลูกก็มีสีเขียวอมน้ำตาลคล้ายต้นไม้เป็นหย่อมเล

..ตื่นแล้ว

ังมาจากอีกฝากห้อง จับจ้องใบหน้ายิ้มแย้มแป้นแล่นของหญิงส

ห้แล้วเจ้าค่ะ" คนยืนท

ะ" คนยืนข้างขวาทำท่าจะไปทำหน้า

..เดี๋ย

ล้ว...แล้วที่นี่ที่ไหน

จ้าคะ..." เด็กสาวคนที่เรียกตัวเอง

ลาบ ฉันมาทำอะ

?...?..." สองสาว

ห้สบายตัวก่อนนะเจ้าคะ พอสบายตัวแล้วนายหญิงจะได้คิดอะไรออก" คนซ้ายมือหัวไวเ

ๆไว้ให้นายหญิงนะเจ้าคะ

่ะนายหญิง น้ำ

งและคนเชื้อเชิญเดินนำไปยังมุมห้องด้านในอีกฝา

องใหญ่ที่แบ่งสัดส่วนการใช้งานเอาไว้อย่างดี โดยทางซ้ายมือจะเป็นฝาไม้ฝังลายเถาว์กุหลาบด้วยโลหะสามกษัตริย์ขัดเงางดงาม

าขยับเข้าใกล้ตัวนายหญิงที่เข้ามายื

ฉันถอดเองได้" คนปฏิเสธ

อายนะเจ้าคะ ยังไงมูนาก็ต้องช่วยนายหญิงอาบ

ไม่ต้องจ้ะ...ฉ

งขัน เพราะเธอไม่อาจทนเปลือยกายต่อหน้าค

จะช่วยนายหญิงอาบน้ำแต่งตัว" มูนาขยับตามคนขยับหนี

ก่อนเถอะ ฉันอาบเสร็จแล้วจะตามออกไป อ้อ เสื้อผ้าอยู่ในตู้นี่แล้วใช่ไหม

คำพูด เมื่อเห็นร่างสูงเดินเงียบผ่านปร

รือจะไปทำอะไรก็ได้ ฉันต้องการ

หน้าของหญิงสาวที่อยู่ข้างหลัง แล้วมองไปยังอ่างล้างหน้าสะดุดตากับศิลปะงานอันประณีตด้

อกไปก่อน ฉันจะ

ู้ที่กำลังมองชื่นชมอ่างล้างหน้าหันมองทาง

จะไป

สั่งได้เต็มตาก็ชะงักตะลึงตาค้าง เธอตื่นเต

..ท่าน...ท่า

สียงอันดัง จากสัญชาตญาณความหวาดระแวงพาให้เธอก้าวถอย

ไปไม่ได้ นอกจากท่านชีคฟารีสมกุฎราชกุมารแห่งราชวงศ์โมห์ดาบีผู้เป็นหุ้นส่วนใหญ่และประธานใหญ่

.มาทำอะไร

า และรอยแย้มสรวลที่เห็นแค่เป็นอาการบิดยกมุมพระโอษฐ์เพียงเล็กน้อยกับ

ข์สุขของคนที่

ที แต่ดวงตาสวยสุกใสวาววับราวกับเพชรเม็ดงามกลับทำให้เขาพึงพอใจ ผู้หญิงคนนี้สวยได้กระทั่งยามโกรธ โดยเฉพาะริมฝีปา

อเพคะ ให้คนพา

รณ์ที่เธอถูกคนร้ายอุ้มขึ้นรถ ถูกโปะยาสลบ แล้วม

ี่นี่ทำไมเพคะ" มองสบพระเนตรคมเฉียบจับจ้อง

ฉันคงไม่ต้องบอกเธอหรอ

งไปถึงปลายเท้าเปล่าเปลือย แล้ววกกับมาอ้อยอิ่งอยู่กับเนินอกสล้างที่เห็นวงป้านรำไรเพร

ามว่าอะไร...

้าข้อมือดึงร่างบอบบางเข้ากอดประชิด แม้เธอจ

นใจเต้นระรัวแรงแทบจะประทุออกมานอกอกเมื่อคิด

ธอก็ไปไหนไม่ได้หรอก

ดวงตากลมสวยล้อมกรอบด้วยขนตาเป็นแพหนายาวงอนที่เบิกโพลงฉายแวว