ลมหายใจแห่งวายุ

อย แต่เช้านี้ฉันกับพี่ลมก็ยังคงต่างคนต่างอยู่ ยังดีที่แผนกที่ฉันนั่งทำงานไ

แห้งกว่าจะได้ราคาที่ต้องการรวมทั้งสเปคสินค้าต้องเป๊ะทุกข้อ ถึงอย่

้น บนโต๊ะฉันยังมีขวดน้ำผลไม้ที่ถูกนำมาวางไว้พร้อมโพสต์อิทที่วาดเป็นรูปพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง ฉันมโนว่านี่ค

า คิดเองอายเองเสียจริตไม่น้อย ก่อนจะสะดุ้งเมื่อจู่ๆ ก

หรือเปล่า

าคาได้ลงตัวค่ะ

รส่ายหน้าให้ฉันแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงาน ส่วนฉั

ังใจให้ตัวเองอยู่ตลอดๆ แม้จะปวดหัวกับงานที่

่ลืมที่จะหนีบมาลีไปด้วยเหมือนเมื่อวาน ยิ่งมาทำงานวัน

นท่ามกลางเสียงจอแจ เพราะช่วงนี้คือเวลาพักเที่ยง เหล่าพนักงานบริษัททั้งบริษัทฉันหรือ

บริษัทกลางไปจนถึงบริษัทใหญ่โตอีกหลายบริษัทตั้งอยู่ เรียกไ

ฉันหันไปมองตาม

จ็กเกตสีดำนั่

อาสาวปักษ์ใต้ตาคมถึงกับเหวอ นั่นเพราะคนท

พรือพันน

หันมามองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เจ้าของประโยคเมื่อครู่ตาปริบๆ หน้าตาตอนนี

ผลอพูดภาษาใต้ทุกที เอาให

ว่าคนนี้ฉัน

นี้แล้วอย่างนั้นแหละ” น้ำเสียงปนทองแดงของมา

่นพี่ที่มหาวิทยาลัย

าทำงานที่นี่ก็เพราะอย

ถู

่ายหน้าไปมา แถมยังมองบนใส่ฉันอ

ไปไข่ใส่” ฉันรีบปิดปากตามที่มาลี

งลาเวนเดอร์หรือไง แอบชอบกันอยู

ทงใจดำฉันดังกึก เพร

กลับทำอะไรให้มันยุ่งยาก เ

ใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องทำอะไรให้มันดูยุ่งยากขนาดนี้ด้วย

บอกพี่เขาใ

ขาเมื่อไหร่” ใช่…ฉันมีแผนของฉันอยู่แล้ว ซึ่งระ

งั้นก็ต

ลีที่ห่วงฉั

ห่วงแค่

าหน้าตาตื่นๆ ส่วนมา

ล่อไม่ใช่สเปคฉันหรอ

สเห

กนเสียงดั

ห็นสายตาของมาลีที่มองพี่ลมตอนอยู่ในห้องประชุมใหญ่แล้วแหละ เพราะแสดงออกว่าปลื้มขนาด

ดไม่ปลื้มได้ไหว” มาลีนั่งม้วน ใบหน้าแดงก

ึ่งล่ะที

ไมอ

๊ะเวอร์วัง พิมพ์เอกสารตกหล่น ขาด เกินหน่อยก็ไม่ได้อะไรพวกนี้ ฉันได้ยินพนักงานนี่แหละ

ที่ยังโสดในบริษัทเราร้อยละเก้าสิบปลื้มบอสกันทั้งนั้น จะไม