วางใจเถอะมารดาเป็นคนดีแล้ว

ึกษาด้วยตัวเอง นางเคยสั่งไม่ให้สองแฝดมาเรียน แต่ยามนี้สอ

ม หญิงสาวหันไปทางประตู พบสตรีนางหนึ่งแต

ูอ๋องม

งเกตไปที่ใบหน้าเสี่ยวเทียนไม่บาดเจ็บเลยแม้

้ว ว่านางคือสวีเหมยหลานสาวห่าง ๆ ของสวีฮองเฮา บุตรีขุนนางการคลัง จึงให้แต่งงานกับ

ได้ดีมาก มาต่อว่าบุตรของข้าไร้มาร

นเอง หลี่ซินถึงกับหอบสังขารมาที่สำนักศึกษาหลวงต่อว่านางซึ่งเป็นชายาฝูอ๋อง ในอนาค

ะ ว่าบุตรชายเจ้ารังแกบุตรของข้า" หลี่ซ

ีเหมยไม่ยอม นางไม่เคยโดนต่อว่าขนาดนี้ ตั

กศึกษาหลวงแล้วรีบขึ้นรถม้ากลับจ

ีดร้องราวกับคนเสียสติ จนข้

่งให้แม่นมจางไปรับเด็ก

ะชายาฝูอ๋องแล้วเดินออกจากสำนักศึกษาหลวงอย่างสง่างาม ทำให้แม่นมจางคิดว่า พระชายาเปลี่ยนไปแล้วจริง

มาให้เด็ก ๆ กิน นางจะเอาใจเด็กแ

คะ" ข้ารับใช้อีกคนวิ่งเข้ามารายงาน หล

ือนเล็กพบว่า เด็กแฝดสอ

งยิ้มหวานให้พวกเขา ช่างน่าขนลุกเสียจ

ี่ซินนั่งที่เก้าอี้เตี้ย อีอี

พร้อมกัน สายตามองไปที่แม่นมจาง แม่น

สังหารพวกเขารึ" ห

พคะ" แม่นมจา

ล้ว" หลี่ซินเดินออกไปด้วยใบ

ด้ ก็นางเคยร้ายกับพวกเขานี่นา ทั้งสองเมื่อเห็

รับใช้จากหน้าจวนมารายงานว่า มีญาติจา

นฮูหยินใหญ่ แต่ช่วงนี้มารดาของนางป่วยติดเตียงไปไหนมิค่อยได้ หลี่ซินค

งนั้นค่อย ๆ หมุนตัวมาหานาง หลี่

่างไรเล่า ได้ยินมาว่า พี่ใหญ่ไปมีเร

ี่ มารดาคือซวงซวง อนุนางนี้มีควา

ลี่หลานอย่างเกลียดชัง ดูเหมือนว่าหลี่ซิ

างอ๋อง ข้าก็ไม่กลัวเจ้าหรอกนะ