เถื่อนรักอุบายลวง

คนเดียวแน่ อชิระไม่ได้ยินเสียงแปลกปลอม

ิดผนังกระท่อมหลังนั้น เขาแหวกใบจากท

ูกไม้ฉีกขาดบางส่วน คงเป็นช่วงที่หล่อนวิ่งหนีกระเซอะกระเซิงผ้าโปร่งๆ นั่นจึงเกี่ยวปลายไม้หรือหนาม

าที่เห็น หมอนั่นมีเพียงมีดพกอันเล็กๆ เหน็บอยู่ที่สีข้าง อชิระพยายามนึกเค้า

ปากฉีก ก็ไม่มีใครเสนอหน

นะลุง” วิฬาวิงวอ

อง และญาติสวยๆ แบบนี้กูก็ไม่เ

น่น หากโดนรังแกตรงนี้ เธอคง

ัวชั่วคราวให้สักอาทิตย์ แล้วค่อยส

ที่สุด ดันขึ้นรถยนต์ของคนแปลกหน้ามา โ

เดินกระย่องกระแย่งออ

ธอทุกบาททุกสตางค์ เพียงแต่เธอต้องหาทางกลับออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อน วิฬาเหลียวมองรอบตัวอย่างหวาดๆ แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ค่อยๆ หายไปหลังเหลี่ยมเข

งินเก็บของตนเองให้ผู้หญ

รมาไกลยังดินแดนไกลปืนเที่ยงเพื่อ

ธออาศัยรถยนต์ของชายแปลกหน้

งไว้ที่รกร้างนี่หรือเปล่า? จะมีใครได้ยินเสียงร้องของเธอแล้วตามมา

ันก็ไม่ได้คิดร้ายกับลุงเลย

เธอหาเรื่อ

ูจะได้เชือดมึงได้แบบ

วเราะลงลูกคอเหมือ

ขดตัวแน่นขึ้น พยายามซุกตัวแท

ต่

ลั

คนใจดำอำมะหิต ตามด้วยฝ่าเท้าใต้รองเท้าผ้าใบที่เตะอัดเข้าชายโครง จนร่างสูงใหญ่ของคนร้ายล้มกลิ้งลงไปกองบนพื้น แต่ก่อนที่มันจะท

้ยกูเจ็บนะ ไอ้สัตว์ ไอ้ฉิบห

้หมอนั่นก็ตามติดได้ทุกครั้ง มันกระแทกฝ่าเท้าอัดทั้งสีข้างและลำตัว ตัดกำลังและห