อวบอยู่ไหนจ๊ะ

่นๆ เท่าที่กวาดสายตามองไวๆ ดูแล้

ะเป๋าเอย รองเท้าเอย นาฬิกาเอย แต่ละอย่างมาเต

อก็อ้

ชรอ้อนแอ้นเอวบางแค่ไหน น่าจะเอวหนาแค่ยี่สิ

่าวัตถุภายนอกคือเรื่องของจิตใจ สายตาหลายคู่ที่มองมาที่เธออย่าง

อนนี้กำลังนั่งอยู่หลังห้องเรียน เรียงหน้ากันสลอน และมองมาที่เธอด้วยสายตาพ

้าต

ต้องหาที่นั่งเสียที ยืนเด๋อด๋าแบบนี้จะยิ่งตกเ

คนน

าม คนที่พูดขึ้นมาเป็นผู้หญิงใส่แว่นคนหนึ่ง ซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นเด็กเรียน เจ้าหล่อนไม

ราวๆ ห้าสิบคนได้ และเธอมาช้า มันก็เลยเป็นแบบนี้ แต่โชคดีที่ยังมีเก้าอี้ว่างอี

เกร็งนิดๆ แต่ก็ไม่รอช้า รีบเดินเข้าไ

ขอนั่งด้ว

ดิ ตา

่กนิดหน่อย แต่ก็ไม่เสียเวลาคิด รีบนั่งลงทันใด พร

ยบร้อย อาจารย์ก็เริ่มทักทาย ตอน

ม่ได้ผิวขาวมากมาย ออกจะเข้มคล้ำ แต่กลับดูเป็นคนผิวสุขภาพดีมากกว่าเธอที่เป็นผู้หญิ

ชวนคุยยิ่งไม่กล้าใหญ่ ต้องเรียนที่นี่ตั้งสี่ปี เธอจะมีเพื่อนกับเขาบ้างไหมนะ ไม่กล้าทำค

สนใจอาจารย์ที่กำลังเช็กชื่อการเข้าห้องเรียน โชคดีที่ยังไม่ถึงชื่อ

กค้าง หลบไม่ทัน บรรลัยสิ

ุน

ับไปมองอาจารย์พร้อมกับ