ดุจตะวันฉันรักเธอ

ี่ดีก็ต้องคอยจ้ำจี้จ้ำไชอบรมสั่งสอนมากเป็นพิเศษเผื่อเราจะเรียบร้อยขึ้นบ้าง แต่เรากลับไป

นนะคะ แต่ถึงขั้นให้เป็นผ้า

ย แล้วเราน่ะ ก็มักจะมีข้ออ้างเรื่อยแหละ เรื่องของเรื่องก็เพราะถูก

โธ่! ตะวันเอ๋ย อุตส่าห์ทำตัวดีดี๊ดีมาตั้งหล

ะแกล้

ง ก็หญิงน้อย

รื่องอะไ

ต่กับหลานที่แซ๊น... จะน่ารัก! กล

ือไม่

ิงสักน

แทบจะไม่มีแม้รอยแป้

หรือชักจะเบื่อหลานที

ยเลย น้าไม่ทะเลาะกับ

ักนิดนะคะ หญิ

ทูลท่านชายให้มาพาลูกสาวของท่านกลับวังเสียแล้ว ขืนปล่อยให้อยู่ที่นี่

กบางอิ่

อนอะไรไปจำได้หมด ตั้งแต่หญิงมาช่วยสอนพิเศษให้ ครูที่โรงเรียนยังชมกับหญิงเลย ว่าแต่ละ

นขาดพ่อ บางคนไม่มีแม่ บางคนก็ไม่มีทั้งพ่อและแม่ อยู่กั

ประโยชน์บ้าง ไม่ใช่เอาแต่กิน เที่ยว ผลาญสมบัติที

น์ ทำตัวเป็นประโยชน์กับสังคมกับคนอื่น

ต่

้ว เมื่อผู้เป็นน้าสาว

ยุ่งกับเด็กในชุมชนแอ

าจริงที่มองมา ปากบางอ่อนช้อยเม้

... ไปที่นั่น หญิงไม่คิดว่าน

แต่น้ามีเพื่อน เขาเป็นครู

ิงไม่ไ

หญิงได้ เพราะเคยเห็นรูปของหญิงที่หญิงถ่ายกับน้าที่บ้านสวนเมื่อเร็วๆ นี้ แต่เขาก็ไม่ได้บอกใครหรอกนะว่าหนึ่งในกลุ่มนักพัฒนาและคร

ิดจะเครียดขรึม บอกลักษณะเ

องขอ .... เลิกเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับชาวบ้าน

นกลับมา คิ้ว

งไม่

หีบ รังแต่จะเจ็บตัวซะเปล่าๆ หญิงอาจจะไม่รู้ ชุมชนแออัดที่คลองวังตะเคียน มีทั้งนักเลงหัวไม้ ทั้งมิจฉาชีพ ล้วนแต่เป็นมือเป็นตีนของพวกค้ายาเสพย์ติดที่มีอิทธิพลคุมอยู่ แม้แต่เจ้าหน้า

จะเข้าไปขัดผลป

ของสิ่งเสพย์ติด รวมไปถึงการพนันที่ชาวบ้านติดกันงอมแงม ยิ่งกว่าไ

าได้ถ้าเขาได้รับความรู้ มีคนคอยช่วยเหลือให้กำลังใจเวลาเขามีปัญหา ให้ตกไปอยู่ภายใต้การครอบ

่งสีหน้าแววตาก็ไม่ลดราวา

ูอุ่น ที่พึ่งของเด็กที่ถูกทอดทิ้ง เคยถูกพวกคนพาลขู่จะเอาชีวิต เมื่อท่านเข้าไปช่วยเด็กคนหนึ

งรู้อย่างนี้น้ายิ่งไม่ยอมให้หญ

แต่เป็นยิ้มที่คนเป