คู่หมั้นฟันน้ำนม

เอ่ยถามหน้ายุ่ง จะพูดกันตรง ๆ พายุเป็นลูกไล่

มคำสั่งเฮีย ๆ” อัสนีพูดเช่นนั้นก่อนจะ

พายุเห็นหนังสติ๊กอันใหม่แล้วนึกชอบใจอยู่

ณ์ที่ใช้ไม้เป็นง่ามนำมาตัดไม่ให้ยาวหรือสั้นจนเกินไป ก่อนจะนำไปผูกกับยาง

าจากย่ามที่สะพายเอาไว้ให้ทั้งสองรับไปกำมือใหญ่ พายุกับอัสน

” อัสนีเล็งแต่ยังไม่ยิง หั

ารมันเหมือนกันนะเฮีย” คนขี้สงสารเอ่

ินวางเบ็ดตรงแม่น้ำด้านหน้า แถ

มันบินไปโน่นแล้ว” โยธินเลิกคิ้

ยถามโยธิน สีหน้าเป็นกังวลไม่น้อย ใจ

นหัวเราะ เห็นท่าทางเป็นห่วงน้

ดูหน่อยซิ ว่าหน

กี้นี่เองนะเฮีย” พา

้น ถึงจะบ่นก็จำต้องวิ่งกลับไปดู ป

ามคนที่วิ่งกระหืดกระ

เลยเ

วันนี้จะย่างนกและปลากินที่หามาได้ เป็นอาหารใ

้เชียวเหรอเฮีย” พายุมองหน้

าอย่ายิงนกตกปลา เพื่อความสนุกสนานเพราะไม่ว่าใครก็ย่อมรักชีวิตของตั

ิสัยของเด็กก็อดไม่ได้ที่จะประลองความแม่นยำกั

ลับบ้านด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะตาโตเมื่อน้องร้อ

พัน มัวแต่ห่วงเล่นอยู่นั่นแหละ” อัสนีบ่นเป

รีบแก้ตัว ในขณะที่อัสนีตรงเข้าไปอุ้มน้องขึ้นจากเป

้าพี่ ๆ ที่หัวเราะกันไปมา จึงหัวเราะเอิ้กอ้ากบ้างตามประสาเด็กอารมณ์ดี ก่อนจะทำ

” อัสนีเอ่ยขึ้น ทั้งสาม

ใส่น้ำ กะละมังขนาดใหญ่ เป็นลานโล่ง ๆ ที่เอาไว้ซักล้างแล

าลอยไว้ในกะละมังใบเล็กให้มิรินนั่งแช่น้ำอยู่ เด็กน้อยหัวเราะอ

ัวน้องเอาไว้ หนุ่มน้อยทั้งสามช่วยกันแต่งตัวให้น้อง โรยแป้งเด็กไปตามตัว ประแป้งน้องจนหน้าขาว หวีผมหย่อมน้อย ๆ ปาดไปด้านหนึ่งของศีรษะ แล้วต่างเพ

ที่กำลังขะมักเขม้นกับ

ในลำคอ สายตาไม่ได้ละ

ูหน้าสิ” พายุหัวเราะลั่นบ้าน แทบลง