หมูน้อยคอยรัก

สิ อาจะบอกอะไรให้ พ่อห

คุยกันนี่คะ อ้ายเข้าใจ แต่ให

้เป็นแบบนี้จริงๆ และวรฤทธิ์ก็เข้าใจดี ค

เราโดยไม่มีเหตุผล เราก็ต้องรู้จักเถียงหรือตอบโต้แก้ต่างให้ตัวเอง อย

วบนั่นก็ทีละ ไม่ค่อยจะสู้คน ตอนนี้มันเป็นยุคของหมู

..โอเ

ณอาสุดที่รักเบาๆ จากนั้นก็เอนกายนอนพิงเบาะรถอย่างส

ยมานั่งตัวตรง แล้วจับแขน วรฤทธิ์เ

ได้มั้ยคะ อ้ายจะผ่า

ก็อย่างที่บอกว่าไม่ได้กลัวเลย แ

่นอน” แม้จะขัดหูตอนถูกเรียกลุง

ย่างสนุกสนาน ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นขนิษฐานั่นแหละที่ช่างคุยช่างเปิดหัวข้อสนทนา แล้วพอมาเจอกับคนพูดม

กษตรรายใหญ่ของประเทศไทยแห่งนี้ ความจริงแล้วตอนที่เลือกที่ฝึกงาน ขนิษฐานั้นก็มองหาหลายๆ บริษัท แต่ไม

ที่ขนิษฐา เพราะวันวิสาข์ขอร้องและอ้อนวอนว่าเพื่อนจ๋ามาฝึกงานที่นี่แทนเค้าทีเถอะ นะๆ พลีสๆ อะไรประมาณนี้

มอบหมายส่วนใหญ่จึงเป็นการถ่ายเอกสาร เอาแฟ้มงานไปส่ง ไปรับกาแฟ ไปสั่งขนมเบรก หรือไปคอยเสิร์ฟ

นช้ากว่าทุกทีจึงเจอรถติด เมื่อมาถึงที่ออฟฟิศแล้วก็เลยค่อนข้างกระหืดกระห

้นที่ต้องการ แต่ก่อนจะกดปุ่มปิด

ด้ว

อยรีบกดปุ่มเปิดลิฟต์เพื่อให้ค

ายุราวๆ วัยกลางคน แต่ยังดูสวย หน้าตาท่าทา

ิษฐาก็คิดเองว่าถ้าไม่ใช่ผู้บริหารคนหนึ่งของที่นี่ก็น่าจะเป

ัสด

่กว่าพยักหน้ารับพร้อมรอย

กดชั้น

ะตอนนั้นเองที่ได้พิจารณาอย่างจริงจัง ถึงได้เห็นว่าคนร่วมโดยสารลิฟต์ถือข้าวของพะรุงพะรังเลยที