สาวร้อนคลั่งรัก

พลอยเลือกนั่งที่เบาะท้ายสุด เธอมองแสงไฟสว่างจ้า ด้วยแววตาว่างเปล่า รถยนต์บนท้องถนนยังคงความหนาแน่นไม่ต่างจากช่วงกลางวัน รถประจำทางที่พลอยนั่งก็ไม่ได้แล่นฉิวเหมือนที่ใจคิด ความจริงพลอยควรชินกับภาพบรรยากาศเหล่านี้แล้ว เธอใช้ชีวิตอยู่ในเมืองใหญ่เกินสิบปี นับตั้งแต่หอบกระเป๋าเข้ามาเพื่อร่ำเรียน

และยังอยู่ต่อเพราะหน้าที่การงาน

พอถึงเวลาที่ต้องโบกมือลาความคุ้นชินเหล่านี้ขึ้นมาจริงๆ

พลอยกลับไม่ได้รู้สึกเศร้า มีแค่เพียงความว่างเปล่าเท่านั้น