มาเฟียร้าย พ่ายรัก
มีความสุขแต่ใครจะคิดว่าตอนนี้มีเด็กหนุ่มคนนึงนั่งอยู่บนชิงช้าด้วยหน้าตาที่แสนเศร้า
ี่ตอนนี้ยิ้มกว้างจนเห็นฟันแทบจะทุกซี่ วิคเตอรืได้แต่เลิกคิ้วมองอย่
กน้อยน่ารักถามด้วยความอยากรู้แต่คนตรงหน้ากับไม่ตอ
ไปแค่แป๊ปเดียวเอง”ริชแมนเริ่มรู้สึกลำคานเด็กคนนี้เล็กน้อยด้วยความที่เขานั
ริ่มจะงอแงออกมาเพราะชวนคุยตั้งนานแล้วแต่พี่ชายไม่ยอมคุ
นตรงหน้าแล้วก็ทำท่าเหมือนจะร้องไห้แล้ววิ่งออกไป
ารับริชแมนรู้ดีว่าการใช้ชีวิตของเขานั้นไม่ได้เหมือนกันเด็กทั่วไป ชีวิตของครอบครัวของเขานั้นเหมือนถูกแขวนอยู่บนเส้น
้อมั๊ยครับเดี๋ยวริชด้วยเลี้
แบบนี้มี๊ก็สบายใจถ้าเกิดในนึงมี๊ไม่อ
อยู่กับริชและวิคเตอร์ไปอีกนานๆเลยครับ”ริชแมน
าวั
ขามานั่งเล่นให้สวนสาธารณะอย่างน้อยก็ดูไม่น่าเบื่อเท่านั้นซักเท่าไหร่ ร
อไม่รัก ไอ้เด็กขี้โรค”เสียงเด็กผู้ชายวัย 7 ขว
ยเอาใบไม้อยู่บนพื้นบริเวณนั้นมาโปรยใส่คาร
ชแมนเดินเข้ามาขัดขึ้น เด็กผู้ชายนั้นไม่ได้สนใจสิ่งที่ริชแมนพูดแถมย
เด็กผู้ชายเริ่มกลัวสิ่งที่ริชแมนพูดเพราะพอยืมใกล
ขี้แง”ริชแมนพยุงคาร่าขึ้
วทำไมถึงยังไปพูดจาแบบนั้นอี
้อย่ามาช่วยเลย”คาร
บอกว่าอยากให้ชั้นคุยด
ยู่ในหมู่บ้านนี่หรอ”คาร่าถามไปก
ย์ชั้นก็กลับประเทศชั้นแล้ว เอาเป็นว่า 2 อาทิตย์หลังจากนี้ชั้นจะมาเล่นกับเธอทุกว
่ชายชื่อ
มอร์สัน อายุ 13 ปี
วเด็กคนนี้พอมองใกล้ๆแล้วน่ารักมาก แก้มขาวกับปากแดงๆนั้นทำให้เขาไม่สามารถละสายตาได้เลยเขาจะคิดซะว่าการมาไทยครั้งนี้ถือว่ามาพักผ่อนเหมือนที่แด๊ดดี๊พูดล่ะกัน หลังจากวันนั้นที่ทั้งสองได้รู้จักทั้งคาร่าและริชแมนก็จะมาเล่นด
คาร่าสวยๆหน่อยสิ”คา
ด้ตัวโต”ริชแมนพูดบ่นคาร่าแต่ปากยกยิ้มตามธรรมชาติ ทุกวันที่ทั้งสองได้เจอกัน
ต้องหลับตาก่อน”ริชแมนยอมหลับตาตามที่คาร่าบอกคาร่าค่อย
ขอชั้นแต่ง
งมาขอคาร่าแต่งงานด้วยนะคะ”คาร่ายิ้มหวานให้ริชแมน ริชแมนได้แต่ส่ายหัวให้กับความเด็กน้อยของคาร่า แต่ตนนั้นก็เก็บแหวนวงนี้ไว้