พ่อทูนหัว

สไหลคลอหน่วยตาเมื่อปะป๊าจำเธอไม่ได้ เธออยากให้เขาจำเธอได้เองโดยไม่ต้องบอก

... อ

้ยิน เขาจูงมือเธอมาที่รถยนต์คันหรูของตัวเองก่อนจะดันร่างบาง

ะป

บความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ เธอเงยหน้ามองเขาน้ำตาคลอในตอนที่ช

มเข้าไปท

... หนู อึ

ขอโทษ

าเป็นนัยๆ ทำให้ชานนท์พิจารณาท่าทีของตัวเองแล

...

นชนเข้ากับข้อมือของชานนท์ที่ยืนกอดอกอยู่ ชา

วนลิน

คงน้ำตาคลอหน่วยตาแต่อยู่ๆ เธอก็นิ่งอึ้งไปเมื่อชานนท์ยื่นมื

มทำให้คุณเข้าใ

อย ขนาดเธอพูดชื่อขนาดนี้เขาไม่คิดจะเอะใจอ

ะครับ ผมคิดว่าเพื่อนๆ ของผมคงเสียมารยาทก

เอง ความเสียใจมันเกิดขึ้นลึกๆ ในใ

ามผมเข้าไ

ันจะเอาเส

ี้เองไม่เป็นไรค

งน้อยของเธอเกิดหวงเขาขึ้นมาขนาดยังไม่รู้ว่าเธอเป็นใครแต่ปะป๊าก็ยั

ครับ คุ

ลอยไพลิน เรียกฉั

่งพลอยไพลินเห็นแววตาของเขาวูบไหว แต่ไ

ณเพราะด

ตั้งใ

อ ค

ื่ออะ

จำเธอได้แน่ ชานนท์ลดมือที่เกลี่ยพวงแก้มนวลของเ

ผมชื่อ

ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบราวกับว่าโลกทั้

้รู้จักนะคร

บมือเพื่อให้พลอยไพลินปล่อยมือของเขาออ

บบนี้ไปได้ยังไง ชานนท์แกะมือของเธอออกจน

ะป

้ยินมาร่วมสิบเจ็ดปีทำให้เขาชะงักงันก่อนจ

ียกผมเ

า จะไ

ถอนหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะเดินกลับไ

ี้ละกันนะครับ อ่อแล้วก็วิธีที่คุณใช้เ

ูของตัวเองเขาเดินกลับไปที่รถของตัวเองและขับออก

ทำไมจำลู

่คิดมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้น ชานนท์จำเธอ

มันไม่ได้ผูกพันขนาดที

ได้แน่เพราะ

บมันเอาไว้ในกระเป๋าตังของตัวเองเธอมอฃออกไ

อว่าปะป๊าจะ

งบ่อยๆ เธอหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาเข้าแอปพลิเคชันเรียกรถบริการรถโดยสารสาธารณะ ในขณะที่กำลังรอรถมาร

เปิดรับสมัครงานตำแหน่งเลขา ขอสายลุยหน่อยนะ

ียดงานอย่างตร

ิตของ CEO ง่ายขึ้นอำนวยควา

ใจความต้องการทุกอย่าง

กไม่แน่นอน วันหยุดไม่แน่นอน

ละเอียดรอบคอบ ประสานงานเก

ยังศึกษาอยู่ (คุยกันได้ /

ที่ Chanon_Ceo@Linhouse.com โดย

ยิ้มกว้างอย่างมีเลศนัยนี่แหละคือสิ่งที่จะทำให้เธอฟื้นความ

าตั้งขนาดนี้แล้วเธอยังคิดเข้าข้างตัวเองเพราะปะป๊าแก่แล

ช่ไหม ได้ เดี๋ยวลินจับทำ