icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

รักแท้ในคืนหลอกลวง

บทที่ 7 ผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์

จำนวนคำ:2248    |    อัปเดตเมื่อ:21/04/2023

“คุณซง? ผมเป็นผู้ช่วยของคุณเจียง คุณเจียงเรียกพบครับ กรุณาตามผมมาด้วยครับ”

ทันทีซงยุ่นยุ่นเห็นฮั่วซวินก็ชะงัดไป จากนั้นก็ลดสายตาลง เพื่อปกปิดสายตาที่ตัวเองรู้จักเขาเอาไว้

ครั้งที่แล้วเธอไปช่วยรักษาบาดแผลให้กับคนคนหนึ่งแทนเซินจือเฉียน คือผู้ชายที่เปิดประตูคนนี้ เขาเป็นผู้ช่วยของเจียงเย่าจิ่งเหรอ?

ถ้าอย่างนั้นคนที่ได้รับบาดเจ็บก็คือเจียงเย่าจิ่งงั้นเหรอ?

“คุณซงเชิญครับ” พอฮั่วซวินเห็นว่าเธอไม่ขยับเขยื้อน ก็พูดด้วยน้ำเสียงเน้นย้ำอีกครั้ง

ซงยุ่นยุ่นจัดการกับอารมณ์ของตัวเอง ก่อนจะพูดตอบกลับไป “ฉันต้องไปทำงาน”

เป็นการปฏิเสธอย่างเห็นได้ชัด

เธอไม่อยากไปเจอกับผู้ชายคนนั้น

“คุณซง ได้โปรดทำความเข้าใจให้กระจ่างแจ้งด้วยครับ สถานภาพในตอนนี้ของคุณ ถ้าคุณทำให้คุณเจียงไม่พอใจขึ้นมา การที่คุณจะตกงานมันก็เป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ นะครับ ซึ่งมันจะทำลายอาชีพหมอของคุณนะครับ”

นี่มันเป็นการข่มขู่อย่างเห็นได้ชัด

ซงยุ่นยุ่นกำมือแน่น พ่อให้แค่ค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดเท่านั้น ส่วนค่ารักษาแม่ ค่ารักษาพยาบาลเป็นเงินเดือนของเธอทั้งหมด เธอจะตกงานไม่ได้เด็ดขาด แล้วก็ไม่สามารถละทิ้งอาชีพหมอของตัวเองได้เช่นกัน

เธอทำได้แค่ตกลงยินยอมตามฮั่วซวินไปเท่านั้น!

“รอฉันสักครู่ ฉันโทรศัพท์ไปลางานกับทางโรงพยาบาลก่อน” หลังจากที่เธอขึ้นไปโทรศัพท์เสร็จ ก็เอามีดผ่าตัดในลิ้นชักใส่ลงในกระเป๋า เอาไว้ใช้ป้องกันตัว

พอเก็บของเสร็จแล้ว ถึงได้ลงมาชั้นล่าง

ไม่นานเธอก็ถูกพามาถึงสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง

ซงยุ่นยุ่นไม่เคยมาสถานที่แบบนี้มาก่อน

สามารถเห็นชายหญิงโอบไหล่กอดเอวกันได้ทุกที่ แล้วยังมีผู้หญิงที่กำลังยืนพูดคุยกันตรงมุมกำแพงอีกด้วย

“ผู้ชายที่กำลังเจรจาธุรกิจกับเจียงเย่าจิ่งภายในห้องวีไอพีชั้นบนสุด ได้ยินมาว่าหื่นมากเลยนะ แถมยังชอบเล่นอะไรวิปริตอีกด้วย”

“ใช่คนที่เกือบทำหญิงขายบริการเสียชีวิตครั้งที่แล้วใช่ไหม”

“ใช่ ๆ เขานั่นแหละ”

“จุ๊ ๆ ครั้งนี้ไม่รู้ว่าใครจะโชคร้ายกันนะ ยังไงก็อย่ามาเป็นพวกเราก็แล้วกัน ฉันได้ยินมาว่าครั้งที่แล้วหญิงค้าบริการคนนั้น แม้ว่าจะรอด แต่ก็มีลูกไม่ได้แล้ว ไม่รู้ว่าใช้วิธีไหนทรมานเธอจนกลายเป็นแบบนั้นกันนะ”

ซงยุ่นยุ่นฟังจนหนังหัวเริ่มชาด้วยความรู้สึกตกใจกลัว โดยเฉพาะตอนที่ได้ยินชื่อของเจียงเย่าจิ่งจากในบทสนทนาของพวกเธอ

เธอรู้สึกตื่นตระหนกอยู่ไม่น้อย เหงื่อเริ่มไหลเต็มฝ่ามือ

ไม่นานลิฟต์ก็หยุดลง

พอฮั่วซวินเห็นสีหน้าของเธอเริ่มซีดขาว ก็พูดเตือนเธอขึ้นมาด้วยความปรารถนาดี “คุณก็เข้าใจดีว่า คุณไปแต่งงานกับคุณเจียงได้ยังไง ตอนนี้ขอแค่คุณยอมเซ็นสัญญาการหย่าร้าง คุณก็จะสามารถหลีกเลี่ยงงานเลี้ยงวันนี้ไปได้”

อันที่จริงแล้วคนของตระกูลเจียงติดค้างบุญคุณของคนตระกูลซงอยู่ ตระกูลซงเสนอเงื่อนไขความต้องการมา ตระกูลเจียงเองก็ไม่อาจที่จะปฏิเสธได้ แต่ว่าถ้าซงยุ่นยุ่นเต็มใจที่จะหย่าร้างเรื่องนี้มันก็จะจบลง

ซงยุ่นยุ่นมองฮั่วซวิน ร่างกายสั่นเทาเล็กน้อย ถ้าเธอสามารถปฏิเสธได้ ก็คงจะไม่เข้าไปในตระกูลของตระกูลเจียง

แล้วก็ไม่ปล่อยโอกาสให้เจียงเย่าจิ่งมาบีบบังคับตัวเองด้วยเหมือนกัน

เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก้าวเดินออกมาจากลิฟต์

ฮั่วซวินขมวดคิ้ว ไม่ได้พูดอะไรอีก พาเธอเข้าไปในห้องไพรเวทที่หรูหราห้องหนึ่ง ภายใต้แสงไฟที่มืดสลัว เธอมองแวบเดียวก็เห็นเจียงเย่าจิ่งที่นั่งอยู่บนโซฟา แล้วก็ผู้ชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขา

“โอ้” ทันทีที่เธอเข้ามาก็ดึงดูดสายตาของผู้ชายคนนั้น สายตามองสำรวจเธอหัวจรดเท้าอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว จากนั้นก็พูดวิพากษ์วิจารณ์ออกมา “ไม่เลวเลย ผิวขาวนวลดุจกระเบื้องเคลือบ เอวเล็ก เอาเข้ามากอดจะต้องนุ่มนิ่มอย่างแน่นอน”

เขากวักมือ “มานี่ มานั่งข้างฉันสิ”

ซงยุ่นยุ่นมองไปหาเจียงเย่าจิ่ง

เขาเอนหลัง สองขาไขว่ห้างอย่างสง่างาม ใบหน้าทั้งใบซ่อนเร้นอยู่ในเงามืด

เธอมองไม่เห็นสีหน้าของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

ชายคนนั้นลุกขึ้นมาตรง ๆ ยกแขนมาวางไว้บนไหล่ของเธอเบา ๆ

พูดถามเจียงเย่าจิ่งอย่างยิ้มแย้ม “คุณไปหามาจากไหนเหรอ? ดูเจริญหูเจริญตากว่าผู้หญิงที่แต่งหน้าหนาเตอะพวกนั้นตั้งเยอะ สวยงามเป็นธรรมชาติแบบนี้นี่แหละ ถึงจะถูกปากของผม”

เจียงเย่าจิ่งไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ไม่ได้ห้ามปามพฤติกรรมของเขาเช่นกัน นี่มันถือว่าเป็นการยอมรับไปโดยปริยายแล้วใช่ไหม?

ซงยุ่นยุ่นรู้สึกหนาวไปทั้งหัวใจ เธอกำมือบีบกระเป๋าเอาไว้แน่น

”ดื่มเป็นไหม?” ระหว่างที่ชายคนนั้นพูดอยู่ มือก็ลูบไล้อยู่ตรงบริเวณเอวของเธอไปพลาง

เธอรู้สึกขยะแขยงชายคนนั้นแทบจะไม่ไหวเลยขยับตัวออก “ดื่มไม่เป็น”

“ดื่มไม่เป็นไปเป็นไร เดี๋ยวฉันสอนเอง” ชายคนนั้นรินเหล้าจนเต็มแก้ว ก่อนจะยื่นมาตรงปากของเธอ

เธอพยายามหันหน้าหนี แต่กลับถูกชายคนนั้นโอบเข้ามาในอ้อมกอด เธอดิ้นรนขัดขืน “ปล่อยฉัน...”

“การมาเอนเตอร์เทนให้ฉันมีความสุข ก็เป็นหน้าที่ของเธอเหมือนกัน” ร่างกายของเจียงเย่าจิ่งค่อย ๆ โน้มเอียงไปข้างหน้า ใบหน้าที่ชัดเจนภายใต้แสงของโคมไฟ ยิ่งดูเป็นมิติมากขึ้น เขาเงยขึ้นมามอง รูม่านตาสงบนิ่ง คิ้วดูประหลาดผิดมนุษย์มนาทั่วไป “ถ้าทำไม่ได้ ก็เก็บข้าวเก็บของออกไปซะ!”

เธอนึกว่าเขาไม่ชอบเธอ อย่างมากก็มองเธอเป็นขยะ เป็นอากาศ

แต่เธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะเลวทรามต่ำช้าได้ขนาดนี้

“ฉันดื่มเอง” เธอผลักชายคนนั้นออก

หยิบแก้วที่ชายคนนั้นยื่นให้มาถือเอาไว้ในมือ แล้วลังเล สุดท้ายก็ยกดื่มจนหมดแก้ว

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอดื่มเหล้า

แถมยังดื่มอย่างหนักด้วย แอลกอฮอล์แผดเผาตั้งแต่ลำคอลงไปถึงกระเพาะ

ทั้งเผ็ดทั้งร้อน

เธอขมวดคิ้ว ท่าทางดูยั่วยวน ชายคนนั้นแทบจะอดใจไม่ไหวแล้ว “คุณเจียง ผมพาเธอไปแล้วนะ”

ซงยุ่นยุ่นรู้สึกตื่นตกใจ คิดที่จะหนีทันที จังหวะที่เงยหน้าขึ้นมานั้น ก็สบกับสายตาที่ทั้งลุ่มลึกทั้งดำสนิทราวกับค่ำคืนที่แสนมืดมิด เธอหยุดการกระทำลง นี่ก็คือการดูถูกเหยียดหยามที่ผู้ชายคนนี้บอกว่าตั้งใจจะกระทำกับเธออย่างนั้นเหรอ

ไม่นาน เจียงเย่าจิ่งก็หันสายตาไป “คุณ... ตามสบายเลย”

ชายคนนั้นดูหน้าตายิ้มแย้มมีความสุข รีบโอบกอดซงยุ่นยุ่นเอาไว้ทันที ครั้งนี้เธอไม่ได้ดิ้นรนขัดขืน

เดินตามชายคนนั้นออกมาจากห้องไพรเวท

ฮั่วซวินเดินเข้ามา “คุณซงไปกับกู้หวยแล้วครับ... เกรงว่าคงยากที่จะรักษาความบริสุทธิ์เอาไว้แล้วล่ะครับ เธอ...”

แม้ว่าจะอยากจะให้เธอทุกข์ทรมานแล้วยอมถอย ยอมเป็นฝ่ายขอหย่าไปเอง ไม่ถึงกับต้องให้เสียตัวจริง ๆ

เจียงเย่าจิ่งรินเหล้าให้กับตัวเองหนึ่งแก้ว กระดกไปรวดเดียว สายตาดำมืด “นายคิดว่าเธอบริสุทธิ์หรือไง?”

ฮั่วซวินรู้สึกตกใจ ดวงตาเปิดกว้าง ตระกูลซงไม่เพียงแต่จะโลภมากแล้ว ผู้หญิงที่ส่งมาก็ยังไม่บริสุทธิ์อีกด้วยอย่างนั้นเหรอ?

เขารู้สึกโมโหขึ้นมาทันที ที่เขายังมีความเห็นอกเห็นใจซงยุ่นยุ่นอยู่บ้าง

ตอนนี้ดูท่าแล้วมันไม่คุ้มค่าที่จะให้เห็นใจเลยสักนิดเดียว

“เห็น ๆ อยู่ว่าพวกเราอุตส่าห์จงใจทำให้เธอทุข์ทรมานแท้ ๆ เธอก็ยังไม่ยอมเป็นฝ่ายหย่าอยู่ดี ดูท่าแล้ว เธอคงจะไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆ แน่” ฮั่วซวินพูดขึ้น

นี่เธอคิดที่จะพึ่งพาอาศัยตระกูลเจียงงั้นเหรอ?

“คุณเจียง...”

“ไปกันเถอะ” เจียงเย่าจิ่งขัดจังหวะเขา สีหน้าเย็นชา เห็นได้ชัดว่าไม่อยากฟังเขาพูดเรื่องเกี่ยวกับซงยุ่นยุ่นอีกต่อไปแล้ว

ฮั่วซวินไม่ได้เปิดปากพูดอะไรอีกอย่างรู้งาน เขาเดินไปข้างหน้าก่อนจะเปิดประตูห้องไพรเวท

เจียงเย่าจิ่งนั่งอยู่ในรถ แล่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในหัวของเขาเต็มไปด้วยภาพที่ผู้หญิงคนนั้นเต็มใจที่จะเดินไปด้วยกันกับกู้หวย

เธอรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่ยังก็เต็มใจจะไปอีกอย่างนั้นเหรอ

ผู้หญิงคนนั้น...

“กลับรถ”

ฮั่วซวินชะงักไป ไม่นานก็เข้าใจขึ้นมา ก่อนจะขับรถวนกลับไปยังสโมสรทันที

แต่ว่าหาเธอที่สโมสรไม่เจอแล้ว พนักงานบอกว่าออกกันไปแล้ว

เจียงเย่าจิ่งสั่งให้ฮั่วซวินกลับไปที่วิลล่าด้วยสีหน้าดูไม่ดี

แต่ที่วิลล่าเองก็ไม่มีเหมือนกัน เห็นได้ชัดว่าซงยุ่นยุ่นไม่ได้กลับมา

“ไปตามหา...”

เจียงเย่าจิ่งเพิ่งจะพูดออกมา ประตูก็ถูกเปิดออก จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงของซงยุ่นยุ่น

“แม่อู๋...”

เธอดื่มไม่เป็น แค่แก้วเดียวก็เมาแล้ว ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะอาชีพการงานที่ทำให้เธอเป็นคนสงบนิ่งใจเย็น และสามารถควบคุมตัวเองได้เป็นอย่างดีล่ะก็ เธอก็อาจจะกลับมาไม่ได้

แต่ว่าเห็นแค่แม่อู๋ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่กล้าตรงไปข้างหน้า

“แม่...”

ขณะที่เธอกำลังจะเรียกอีกครั้งนั้น ในที่สุดเธอก็สังเกตเห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ในห้องรับแขก

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 สิ่งที่แหกกฎที่สุด2 บทที่ 2 ทำเรื่องน่าละอายใจต่อสามีที่เพิ่งแต่งงานกัน3 บทที่ 3 ชายที่ได้รับบาดเจ็บ4 บทที่ 4 การฝึกงานถูกแทน5 บทที่ 5 แอบใช้อำนาจดำเนินการอยู่ลับหลัง6 บทที่ 6 ดูหมิ่นเหยียดหยาม7 บทที่ 7 ผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์8 บทที่ 8 ผู้ชายคนไหนก็อยากจะกระโจนใส่ทั้งนั้น9 บทที่ 9 อารมณ์เสน่หาในคืนนั้น10 บทที่ 10 ต่อให้ใจแข็งขนาดไหนก็เป็นคนเหมือนกัน11 บทที่ 11 สิ่งของที่ล้ำค่า12 บทที่ 12 จุดประสงค์ที่แท้จริง13 บทที่ 13 ถูกแบนจากงาน14 บทที่ 14 จำเป็นต้องเผชิญหน้า15 บทที่ 15 คิดจะยั่วยวนฉันงั้นเหรอ?16 บทที่ 16 จูบกันทางอ้อม17 บทที่ 17 สรุปแล้วคืนนั้นเป็นใครกันแน่?18 บทที่ 18 ใช้ลูกไม้เดิมอย่างนั้นเหรอ?19 บทที่ 19 ไม่ใช่ผู้หญิงในคืนนั้น20 บทที่ 20 ไม่คู่ควรที่เขาจะสนใจ21 บทที่ 21 คุณมันคือสามีที่โดนภรรยาสวมเขา22 บทที่ 22 ไม่อนุญาตให้คนอื่นมาต้องการ23 บทที่ 23 โกรธแต่ไม่กล้าแสดงออกมา24 บทที่ 24 คุณจะเลี้ยงดูฉันเหหรอ?25 บทที่ 25 ตกหลุมรักฉันแล้ว26 บทที่ 26 ถูกตั้งคำถามเรื่องความสามารถของความเป็นชาย27 บทที่ 27 ตั้งท้องลูกแฝด28 บทที่ 28 เธอหึงเหรอ29 บทที่ 29 เอาออกดีที่สุด30 บทที่ 30 เล่นอะไรที่มันตื่นเต้น31 บทที่ 31 แสดงละครจนติดเป็นนิสัย32 บทที่ 32 แสร้งหลอกลวง33 บทที่ 33 มีเรื่องในใจ34 บทที่ 34 แท้งแล้ว35 บทที่ 35 ความผิดพลาดจากเรื่องไม่คาดฝัน36 บทที่ 36 คนขับรถผู้กระทำความผิด37 บทที่ 37 แผนถ่วงเวลา38 บทที่ 38 เขาก็คงมีแต่จะรังเกียจฉัน39 บทที่ 39 ความงามในความมืด40 บทที่ 40 ได้แค่เชยชมอยู่ห่าง ๆ ไม่อาจเข้าไปใกล้ได้41 บทที่ 41 สามีของฉันเลี้ยงดูฉันได้42 บทที่ 42 อยากทำให้ดูฉลาดแต่กลายเป็นปล่อยไก่43 บทที่ 43 นายชอบซงยุ่นยุ่น44 บทที่ 44 ยุแหย่ให้แตกคอกัน45 บทที่ 45 การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน46 บทที่ 46 เผชิญหน้ากับความรู้สึกของตัวเอง47 บทที่ 47 หนี48 บทที่ 48 ฉันผิดไปแล้ว49 บทที่ 49 ฉันอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องของเด็ก50 บทที่ 50 สถานการณ์พลิกผัน51 บทที่ 51 ถูกขัง52 บทที่ 52 เธอคิดจะลวนลามฉัน53 บทที่ 53 โรงพยาบาล54 บทที่ 54 ร่วมมือกับศัตรู55 บทที่ 55 สนใจเรื่องของเขา56 บทที่ 56 ปากไม่ตรงกับใจ57 บทที่ 57 คุณไม่สบายเหรอ58 บทที่ 58 ไปว่ายน้ำ59 บทที่ 59 เธอไปทำอะไรที่โรงพยาบาล?60 บทที่ 60 เธอจะถอดเอง หรือว่าจะให้ฉันถอดให้?61 บทที่ 61 เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร62 บทที่ 62 พวกเธอทะเลาะกันงั้นเหรอ?63 บทที่ 63 คุณรู้สึกเสียใจภายหลังไหม? 64 บทที่ 64 ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!65 บทที่ 65 ฉันขอโทษ66 บทที่ 66 ไปดูโคมไฟ67 บทที่ 67 เรามาใช้ชีวิตด้วยกันแบบนี้เถอะ68 บทที่ 68 คุณไปกับผม69 บทที่ 69 ส่งคนไปตามหา70 บทที่ 70 ตามหาเธอ71 บทที่ 71 คุณมาอยู่ในห้องฉันได้ยังไง?72 บทที่ 72 หวังว่าเธอจะเต็มใจที่จะอยู่เคียงข้างเขา73 บทที่ 73 ฉันจะบอกความลับให้คุณอย่างนึง74 บทที่ 74 เราไปดูหนังด้วยกันไหม?75 บทที่ 75 เจียงเย่าจิ่งวิปริตแถมยังชอบลงไม้ลงมือ76 บทที่ 76 ผมจะพิสูจน์ด้วยการกระทำเท่านั้น77 บทที่ 77 ถูกจับตัว78 บทที่ 78 ตบหน้า79 บทที่ 79 ขอโทษ80 บทที่ 80 ตบหน้าตัวเอง81 บทที่ 81 ให้ของขวัญฉันเหรอ?82 บทที่ 82 ไร้เดียงสา83 บทที่ 83 คุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง? 84 บทที่ 84 เรื่องเซอร์ไพร์85 บทที่ 85 ตั้งค่าหัว 1 ร้อยล้าน86 บทที่ 86 หิวตายที่นี่87 บทที่ 87 ลูกของคุณเป็นลูกของผม88 บทที่ 88 พบเบาะแส89 บทที่ 89 ทำให้คุณตายทั้งเป็น90 บทที่ 90 ความจริงถูกเปิดเผย91 บทที่ 91 เธอโกหกฉัน92 บทที่ 92 ยอมให้คุณตายไม่ได้93 บทที่ 93 หน้าตาเหมือนใคร94 บทที่ 94 คุณไม่ต้องการผมแล้วเหรอ?95 บทที่ 95 เจตนาร้าย96 บทที่ 96 คนรวย97 บทที่ 97 เจ็บหรอ98 บทที่ 98 สรุปแล้วมีความลับอะไรกันแน่?99 บทที่ 99 สามีภรรยานอนเตียงเดียวกัน100 บทที่ 100 เห็นด้วยกับข้อเสนอ