เชลยพิศวาส แม่ทัพบูรพา

ปีผ

กจากราชสำนักไท่หยวน ช่างขับผิวขาวดุจหิมะนวลเนียนใสดุจกระเบื้องเคลือบ ดวงตากลมโตใสแวววาวรับกับขนตา

ุรุษหากแต่ความเป็นจริงแล้วคือสตรีซึ่งมีความงดงามเหนืออิสตรีทั่วไปในใต้หล้า เงาสะท้อนใบหน้า

นกำยำของบุรุษสอดประสานรั้งเอวคอดกิ่วเข้าหาร่างใหญ่ที่ทาบทับอยู่ด้านหลัง ท่อนแขนใหญ่อีกข้างตรงเข้าทาบทับลงบน

ดออกจากบ่าแล้วเจ้าคนถ่อย!”โฉมงามคำรามลั่นถามกลับไป แม้จะเค

้าไม่รักจะรั้งอยู่ไปทำไมเชลยของข้า”เสียงทุ้มต่ำๆ

ู้หรือไม่ว่าหายใจไม่ออก บังอาจยิ่งนักหาญกล้ากอดรัดกายข้าอย่าให้หลุดออกไปได้

ามารถเห็นได้ทั่วตลอดเรือนร่าง แต่จนแล้วจนรอดไม่ว่าจะแพ่งมองอย่างไรก็มองไม่เห็นก่อนจะได้ยินเสียง

มแล้วที่จะเราสองจะอยู่เคียงข้างกายไ

าชินีของเจ้า!”รัชทายาทคนงาม

ระโยคดังกล่าวทิ้งท้ายเอาไว้พร้อมเสียงหัวเราะกึกก้องดังกระหึ่ม ช่างเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยอำ

นมาจากฟูกนอน ใบหน้างามเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อผุดพรายขึ้นเ

็นไปได้ ข้าจะเป็นราชินีของบุรุษใดได้ในเมื่อข้าก็เป็นบุรุษเช่น...”เอ่ยได้เพียงแค่นั้นพลันต้องเงียบงัน ครั้นน

ในฐานะองค์รัชทายาทและเจ้าผู้ครองแคว้นองค์ต่อไปของไท่หยวน นับตั้งแต่ประสูติจนจำความได้ถูกเลี้ยงและได้รับการอบรมเลี้ยงดูเยี่ยงบุรุ

ม่ได้ขาดเพื่อนำทัพไท่หยวน ออกทำสงครามกับแคว้นรอบด้านรวมไปถึงต้องคอยรับมือกับต้าฮั่นที่มักส่งราชทูตจากฉางอานมาไท่หยวนเพื่อสอดส่องความเค

วนส่งกลับไปยังต้าฮั่นที่ไม่ยอมอภิเษกสมรสกับพระราชธิดาของฮั่นจิ้งตี้ฮ่องเต้ เพื่อทำให้ไท่หยวนอยู่ภายใต้สายตาของต้

่กี่คนเท่านั้นที่ล่วงรู้ สตรีกับสตรีแต่งงานกันย่

ั่งอิสตรีเร้นพระวรกายออกจากวังหลวงซางเป่ยมาประทับอยู่บนเทือกเขาเอ๋อเหมยซาน

่างการฝึกตนวิชากระบี่เดียวดายขั้นสุดท้าย ซึ่งวิชาดังกล่าวถือเป็นสุดยอดกระบี่ในยุทธภพแ

ปีที่ผ่านมาแล้ว แต่เพื่อหาข้ออ้างให้สมจริงและมีเหตุผลเพียงพอน่า

รึก็ไม่เชิง วรกายงามระหงลุกขึ้นจากฟูกบรรทมมาอยู่ในท่านั่งของบุรุษก

นับเดือน เหตุการณ์ในความฝันไม่เคยแป

้อมก้าวเดินออกจากห้องพระบรรทม แหงนพระพักตร์คมสวยละมุนทอดพระเนตรท้องฟ้าเบื้องบนในยามราตร

ขาราวกับว่าข้าเข้าใกล้สวรรค์เบื้องบนเข้าไปทุกขณะ”

รณ์ที่อยู่ในความฝันปรากฏขึ้นและด

คือเจ้าเท่านั้น คือเจ้าเพียงผู้เดียว!!!”เสียงบุรุษที่

สะบัดหน้าไปมาติดต่อกันเพื่อขับไล

ว่ามีตัวตนเสียที่ไหน จะเป็นไปได้หรือไม่ว่าเพราะช่วงนี้ข้าศึกษาตำราพิชัยสงครามของอาณาจักรเก่าตั้งแต่แรกสร้

ับ

างขององครักษ์ซือโฉวที่คอยตามเสด็จและถวายอารักขารัชทายาทเพียงหนึ่งเดียวของแคว้นมาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ซึ่งมหาเสนาบดีฟู่ซื่อพี่ช

ถวายรายงาน และเพราะเสียงฝีเท้าดังกล่าวทำให้พระพักตร์สวยหันกลับมาทอดพระ

ท่านอายุไม่ใช่น้อยแล้วนะ”รัชทายาทคนงามรับสั่งเตือ

ต้าฮั่นยกทัพใหญ่มาแล้ว!”กล่าวพร้อมยื่นสาส

ที่อยู่ในมือองครักษ์คนสนิทก้มลงอ่านข้อความภายในสาส

งประชวรเป็นไข้ลมหนาวอยู่ในในขณะนี้ ไม่ได้การแล้วซือโฉว

จื่อมีพระบัญชา”องครัก

้อมรอบกองทัพต้าฮั่นทุกทิศทาง รั้งทัพเอาไว้จนกว่าข้าจะส่งสัญญาณบุกตีกระนาบทัพของต้าฮั่น ให้แม่ทัพของทั้งห

รักษ์ซือโฉวขานรับทันทีพร้อม

ู๋อี้เฟยซึ่งอ๋องไท่หยวนพระราชบิดาทรงบันทึกเอาไว้ลงในประวัติราชวงศ์อย

องฮ่องเต้ต้าฮั่นไปได้ เช่นนั้นก็ต้องประลองกันสักครั้งว่าฝ่ายใดจะเจนจัดการใช้ตำราพิชัย

สียงกร้าวสายพระเนตรลุกโชนเต็