เชลยพิศวาส แม่ทัพบูรพา

ร่นเพื่อกลับมาตั้งหลัก ในขณะที่รัชทายาทต้าฮั่นหลิวจินซานต้องหยุดม

่นนั้นสรุเสียงรับสั่งตวาดด

ไม่ทันทำให้กำลังทหารไม่เพียงพอที่จะต้านทัพหลวงของไท่หยวนเอาไว้ได้! หรือว่าพวกเจ้าขลาดกลัวทัพศัตรู

วยกำลังเสริมได้แต่กลืนน้ำ

านไปพบเจ้าผู้ครองแคว้นและฮองเฮาของไท่หยวนประทับอยู่โรงเตี๋ยมก่อนจะถึงเทือกเขากันหลง จึงพ

ด้ยินเช่นนั้นจากพระพั

นำตัวมาให้ข้าเดี๋ยวนี้! อยากจะรู้ยิ่งนักว่าอู๋ฮ่าวเทียนได้เห็นหน้าพ่อและแม่ของตนเองถูกข้า

่อความปลอดภัยในการเดินทางว่าไม่ใช่เชื้อพระวงศ์ ทั้งสองถูกเชือกมัดมือไพล่หลังเอาไว้อย่างแน

ต้าฮั่นคุกเข่าลงเดี๋ยว

วั่นเกรงแต่อย่างใด ยังคงยืนหยัดไม่ยอมคุกเข่าให้อีกฝ่าย เป็นเหตุให้พระพักตร์คมค

ทแห่งต้าฮั่น เจ้าของผืนแผ่นดินนี้ทั้งหมดยังหาญกล้าแสดงท่าทีไม่ให้ความเค

งพระองค์ตะเบ็งเสียงพระสรวลออกมาพร้อมกันด้วยความรู้ส

งสามัญชนถือกำเนิดจากชนชั้นชาวนาแต่กลับตระหนักถึงตัวตนที่ถือกำเนิดมาอยู่เสมอไม่เคยเปรียบเปรยกับผู้ใด จึงทำให้พวกเจ้าก่อตั้งราชวง

รัชทายาทหนุ่มจากต้าฮั่นเดือดดาลขึ้นม

่าทันทีที่อู๋ฮ่าวเทียนล่วงรู้ว่าเจ้าทั้งสองตกอยู่ในกำมือข้า รัชทายาทเพียงหนึ่

องออกมาด้วยความสะใจที่ได้มีโอกาสพลิกสถานการณ์กลับมาเ

ีได้ยินเช่นนั้น ทั้งสองพระองค

เปรียบจนได้ เมื่อเป็นเช่นนี้คงถึงเวลาของข้าและเจ้าแ

รองคู่ด้วยกันมาอย่างยาวนาน ทอดพระเนตรพระสวามีผ

่ได้ต่อไป เราสองจะต้องไม่ทำให้ลูกต้องเป็นห่วงไม่ว่าพระองค์จะเสด็จไปที่ใดหม่อมฉันจะติดตามพระองค์ไปทุกหนแห่งเพคะ”

ดนั้

ของเหล่าทหารในกองทัพตะโกนก้องถวายรายงานพร้อมชี้มือไปทางฝุ่นคละคลุ้

อเด็ดหัวอู๋ฮ่าวเทียนให้จงได้ หาอะไรอุดปากเอาไว้ด้วยจะได้ไม่ต้

่านท่อนไม้ไผ่นำมาคาดไว้ที่ปากจนแน่นเพื่อไม

กพื้นอย่างไม่ปรานี ท่ามกลางกำลังทหารที่คอยระแวดระวังหลักประกันอันมีค่าเพื่อใช้เป็นข้อต่อรองกับอีกฝ่าย โดยที่

แตะเข้าที่ข้อพับจนทรุดกายลงนั่งคุกเข่ากับพื้นดิน มองตรงไปเบื้องหน้าเห็นทัพหลวงไท่หยวนกำลังค

ายลงนั่งคุกเข่ากับพื้นดิน แม้จะเ

ียกหาครั้นทอดพระเนตรร่างชายหญิง

ึ้น จนม้าศึกที่ประทับนั่งอยู่ในขณะนั้นโจนทะยาน

้ามาเช่นนั่นพระองค์บังคับม้าออกเดินมาหยุดอยู่แถวหน้าสุด รอยแสยะยิ้มเหยี

แขวนประจานหน้าประตูเมืองฉางอาน ส่วนหัวจะเสียบประจานบนยอดกำแพงเมืองให้ฝูงนกแร้งกาจิกกิน โทษฐานที่

าทจากไท่หยวนเริ่มมาอยู่ในระยะที่สามารถใช้อาวุธสังหารได

ของสงครามอย่างเด็ดขาดทั้งสองพระองค์ต้องยินยอมปลิดชีพตนเองดีกว่าจะถูกใ

อกขึ้นสายพร้อมง้างจนสุดแขน เล็งเป้าหมายไปที่ร่างของรัชทายาทต้าฮ

้วหลิวจินซาน!!!”รัชท

ไท่หยวนกำลังเผชิญหน้ากัน เป็นเหตุให้ทุกชีวิตของมนุษย์ที่อยู่เบื้องล่างต่างแหงนหน้าขึ้นมองบนฟ้าด้วย

ายาทสาวแหงนขึ้นม

กฟากฟ้าเบื้องบนหรือน

มารเฟิงหยางซึ่งร่วงหล่นมาจากดินแดนปีศาจ ในขณะที่หงส์หนุ่มจากแดนสวรรค์นามว่าลั่วจิ้งร่วงหล่น

่าหงส์จนตั้งครรภ์ ฝากสายเลือดของราชามารที่หลงเหลืออยู่เพียงหนึ่งเดียวเอา

น ได้คอยพร่ำบอกบุตรชายของตนอยู่ทุกทิวาและราตรีว่าแท้จริงแล้วบิดาคือผู้ใด

นบิดาของตน พยายามฝึกฝนญาณตบะจนสำเร็จขั้นที่ 6 จึงสามารถฝ

์ของราชาปีศาจเพื่อบรรลุญาณระดับ 8 และกลับมายึดครองดินแดนปี

ีศาจตามติดมาอย่างกระชั้นชิด โดยมิทันสังเกตว่าราชาปีศาจทรงหมดพระสติอยู่ในขณะนั้นเช่นกัน พระวรกายใหญ่ร่วงห

ังติดอยู่กับกายบางส่วน จนกระเด็นออกจากร่างของหงส์หนุ่มผู้นั้นตกลงไปแดนมนุษย์ทันที และแรงกระแทกดัง

งสนามรบเป็นจังหวะเดียวกับที่รัชทายาทจากไท่หยวนปล่อย

่งไปที่ร่างของรัชทายา

ม่นยำและดอกสุดท้ายเสียบทะลุใต้ราวนมซ้ายจนร่างรัชทา

งทหารในกองทัพทั้งสองฝ่ายต่างเห็นเหตุการณ์ในขณะที่ทางฝ่ายต้าฮั่

ดนั้

่าย ซึ่งทุกสายตาได้แต่พากันยืนนิ่งงันไปตามๆ กันไม่ทันได้ทำ

ปชั่วพริบตา พร้อมรอยแยกปริแตกจนแบ่งออกเป็นสองส่วนกระเด็นไปอย่างไร้ทิศทาง ชิ้นส่วนใหญ่ที่สุดซึ่งมีหั

ียนโดยพลัน ก่อนจะปรากฏเกราะคุ้มภัยของจอมมารลุกวา

งไร้จุดหมายโดยมีหินสามภพซีกที่เป็นหัวใจของจอมมารซึ่ง

เข้าไปอยู่ในร่างไร้วิญญาณของรัชทายาทต้าฮั่น พระองค์สิ้นพระชน

่อเหตุในครั้งนี้ ร่วงหล่นจากแดนสวรรค์ตามมาติดๆ ลอยละลิ่วกระเด็นเข้าไปสวมร่างอันไร้วิญ

ของเทพลั่วจิ้งสะดุ้งจนสุดตัวขึ้น

ใหญ่ที่หินสามภพของพระองค์ทำลายล้างกองทัพของไท่หยวนและต้าฮั่น จนกองทัพของท

ฮองเฮาซือฉีนอนเคียงคู่อยู่ด้วยกันในสภาพยังถูกมัดมือไพล่หลังและยังถูกปิดปากอยู่เช่นนั้น ถัดไปไม่ไกลเ

พนายกองของทั้งสองฝ่ายต่างนอนตายเกลื่อนกลาดกระจัดกระจายเต็มไปหม

ณะที่จอมมารหนุ่มผู้เป็นเจ้าของยังคงนอนหมดสติอยู่ภายในหลุมอยู่เช่นนั้น ไม่ล่วงรู้เหตุการณ์ท