จอมทมิฬต้องมนต์

ที่ไม่เคยสัมผัส ต้นไม้ที่นี่ถูกจัดแต่งอย่างดี และสนามเด็กเล่นที่เต็มไปด้วยเครื่องเล่นมากมาย มากกว่าที่โรงเรียนที่ฉันเรียนหลายเท่า ฉันอยากเล่นเครื่องพ

จะมีทุกอย่าง

นน และถูกรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งเฉี่ยวจนเสียหลัก ฉันถลาเข้าไปใน

ถึงฉันจะอยู่ในสลัม แต่คำ

ัดระวังมาตลอด แม้รอบตัวของฉันจะเต็มไปด

มองคนพูดตาค้าง เขาเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ผมสีน้ำตาลไหม้ ของเขากับดวงตาสีฟ้า

วะ!” เขายังแสดงความไ

ดินทะเล่อทะล่าเองนี่ ฉันขับรถม

ง ปากของเขาแดงระเรื่อ ผิวของเขาขา

่บ้านใหม่วันแรกๆ ผมขับรถมอเตอร์ไซค์คันใหม่ที่พ่อซื้อให

มือนของทาน หล่อนตาลอย

นเด็กนี่จนสมองกระ

ะมีสภาพดีกว่า เด็กนั่นผอมแกร็นจนเดาอายุไม่ถู

่ยวเด็กที่ถนน แด๊ด

แม่ผมเป็นคนไทย แต่บิดาเป็นต่างชาติ พ่อผมชื

่รักและหวงผมยิ่งกว่าแม่งูจงอาง ไม่เกินสิบนาทีรถยนต์คันใหญ่ก็แล่นมาจอด แม่ผมเป็นคนแรกที่เข้ามาถึงตัวผม พ่อเดินตามหลังม

เด็กน้อยที่ยั

ตือนไม่เคยฟังสองล้อ มันจะสู้สี่ล้อได้ยังไง” ผมเหยียดยิ้มไม่เถียงด้วย ผม

นเหล่านี้มีกลิ่นตัวหอมเหมือนนอนอยู่กลางทุ่งดอกไม้ ฉันกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ มองสบนัยน์ตาสีสนิมที่ก้มลงมามองใกล้ ชายผู้นั้นยิ้มให้ แต่ฉันกลัวจนตั

ด ฝรั่งร่างใหญ่ตรงหน้าพูดภาษาเดียวกับฉัน

ได้น่ากลัวเหมือนคำลือ ฉันทรงตัวลุกขึ้นยืนช้าๆ “อูยยยย”

มิเลี่ยนไปโรงพยาบาล” สายตาขุ

์คันใหญ่เคลื่อนที่ออกไปจากจุดนั้น ความ