จอมทมิฬต้องมนต์

ความทรง

อีก ผมงัวเงียลุกจากที่นอนพกความหงุดหงิดมาเต็มหัวใจ ผมเกือบตวาดทันทีที่ดันประตูให้เปิด แต่แล้วผมก็ต้องเปลี่ยนใจ ผู้หญิงต

ั่นทำให้ความห

วมอะไรเลย โชคดีที่ผมฉวยชุดคลุมมาสวมไว้ ไม่

งชายชุดคลุมที่แหวกสูงถึ

นที่ยืนสูทที่แขวนอย

าทางหล่อนหวาดกลัวจนเห็นได้ชัด ผมกัดริมฝีปากล่าง ข่มใจไม่ให้กระชากหล่อนมา ‘จูบ’ แทบแย

ริ่ม ผมแน่ใจว่าจะเปลี่

กับแพรเลย

กและอยากอวดความสามารถ ไม่เคยคิดจริงจังกับ

นเสน่ห์ใส่ผู้หญิง ไ

งหล่อนสั่นจนผมจับได้ ผมยังคงปักหลักย

านไปแบบเฉียดฉิว หล่อนถอยหลังหลบทัน เหมือนคอยจับสัง

ซอร์วิสดี

ให้เห็นเรียวขายาวและเต็มไปด้วยมัดกล้าม ผมอยากหัวเราะ ท่าทางหล่อนประสาทสั

เปรย และหลุบเปลือกตาหลุบลงเป็นการ

ว่าที่ผมคาดไว้และเมื่อได้ยินเสียงหล่อนขยับตัวผมก

ั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนบางคนเปิดซิงครัวสไตล์โมเดิร์นของผม ผมแปลกใจนิด

ผสมกินเนย

้นทำอาหารอยู่หน้าเตา เหมือนที่ผมเคยเห็นแม่ทำเช่นนั้นจนชินตา ผ้ากันเปื้อนสีเข้มส่งให้ผิวคล้ำของหล่อนดูกระจ่างต

ช้ได้ ผมมองเพลินๆ รู้สึกตัวอีกที่หล่อนก็ยกถาดใบใหญ่เดินตรงมา ห

นสภาพเช่นนี้ อาหาร

ที่ไม่ได้มีไว้เพื่อรับประทาน ส่วนใหญ่ผมใช้สำหรับการออก

ก็เป็นคำพูดที่ผมไม่ชินหู เสียงแข็งห้ว

มดนี่กินได้” ผมท้วง และปฏิกิริ

ากคุณไม่แน่ใจตั้งแต่แรกทำไมไม่สั่งรูมเซอร์วิสล่ะคะ ดิฉันเสียเวลามากแล้ว หากดิฉ