ในปกครองพ่อเลี้ยงปรเมศ

ือมุ่งเทียบชานชาลาข

กันเป็นแถว เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันนับสิบที่ตั้งใจเข้าสอบในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งนี้แต่แตกต่างกันคนละสาขา โดยมีเพื่อนสนิทหนึ่งคนคือ เพียงอ้อย บ้านเกิดเธอเป็นคนพื้นที่ในจังหวัดเชียงรายก่อนจะ

ร

้อยกับเพื่อน

ูก แม่จะให้ลุ

ม่ว่าอะไรจริงๆ ใ

องแม่เธอโดยตรง เป็นบ้านพักของคนงานในไร่ที่ใช้หลับนอนในการยามเก็บผลผลิตในช่วงเร่งด่วนก็เท่านั้น แต่การจะหาที่พักใน

นของอ้อยมาอาศัยขอหลับนอนและตื่นไป

งแม่มาตั

งจากการสอบก็พาเพื่อน

ใจกับการมาครั้งนี้ เด็กๆ จะได้ตั้งใจอ่านหนังสื

าสถานีเดินรถ บขส หมายเล

แม่ส่งรถม

ินลูกชิ้นให้ยกกระเป๋าขึ้นรถ ก่อนจะลากส

ี่ก่อนหน้านี้ไม่ถึงห้านาทีเจ้า

พียงอ้อยสาวเท้าเดินเข้าห้องน้ำทันทีเธอไม่อยากให้ลุงคนขับรถมารอนาน และรู้ดี

้าข

..

าขา!

่วบริเวณอย่างไม่สนใจคนที่ยืนร

ามเปิดออก เจ้าขาออกมาจากห

บหน

รีบ

เหลือกขึ้นรถตู้ที่ถูกส่งม

ัสด

สดีค

งสะอาดคนขับรับประจำไร่ภูมิด

ลยยัยอ้อย โ

ลุงสะอาดเห็นมาตั้งแต่เด็กก่อนจะชะงักสายตาหยุดนิ่งมองเจ้

้าขาเอ่ยถามกับสายตาที่โด

มือ

..

ญิงคนหนึ่งราวกับฝาแฝดซ้ำยังคิดว่าอาจเป็นคนๆเดียวกัน แต่จะเป็นไปได้ยังไงเมื

เพียงอ้อยถามขึ้น

มีอะไร กลั

นๆ เดินทางกันมาเหนื่อยมา

แกหรอกนางอ้อย เสื่

ี่ดีๆ แต่ก็ไม่คิดว่าาจะมีให้แค่นี้

งเปลี่ยนแปลงไปหมด โดยเฉพาะเจ้าขาที่ดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ เธอไม่เคยมาจังหวัดนี้และยังใฝ่ฝันอยา

งข้างทางรายล้อมไปด้วยป่ารกทึบ มีไร่สวนเกษตรบ้างประปรายในพื้นที่ขนาดหย่อม หลังจา

องไร่ที่ดูอลังการอย่างมาก สวนผลไม้ขนาดใหญ่ แปลงผักเ

่ คนในรถทยอยลงสัมผัสกับอากาศบริสุทธิ์ สายตาทอดมองความเขียวขจีช่างเป็นโอโซนที่บริ