พันธนาการบาปบริสุทธิ์
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปพันธนาการบาปบริสุทธิ์
บทที่ 7 หนี
จำนวนคำ:1627
|
อัปเดตเมื่อ：30/05/2023
รขึ้นทำไมพัชอย
วนบนของน้องสาวของเขาที่โผล่ออกมาจากผ้าห่มมันมีแต่รอยแดงช
..ฮือๆ
กรเธอร้องให้ตัวสั่นดีใจ
โมงต
ษัท
พัชแบบนั้
ณก็ดิ่งตรงมาที่บริษัทเพื่อมาต่อว่าอคิณที่
ปเจอเธอมาอย
งไม่สะทกสะท้านเขาพอจะดูออกว่าอิทธิกรโมโหเขาใ
สักนิดเธอก็คงจะไม่เป็นอะไรพี่มันโหดเ
งสั่นทั้งดวงตาแ
ฉันก่อนมันน้อยไปกับ
องอิทธ
ตัวเล็กๆอย่างพัชรินทร์..พี่จำเอาไว้นะครับว่าพี่จะ
แล้วกันถ้าฉันเจอพัชรินทร์อีกเมื่อไรล่
สายตาที่ไม่รู้
นบ้าไป
ยน้ำตาและเดินออกจากห้อง
.0
ยงใ
อนนี้เขาว่าจ้างพิมพรรณให้ดูแลพัชรินทร์และคิดว่าที่บ้าน
วกลับเลยนะหนูพัชนี่บัตรเครด
ที่บ้านของพิมพรรณกว่าจะถึงก็มืดพอดีก่อนกลับเขายื่นบัตรเครด
ุณค่ะ
ือไหว้ทศพลที
องหนูพิมงวดแรกที
นั้นมีเงินค่าจ้างสามเดือนแรกที่อิทธิกรจ่างพิมพรรณ
่ต้องห่วงอะไรนะคะพิมจะด
รินทร์อย่างดีเพราะตอนนี้ก
นอาไ
ที่ปลอดภัยเขาจำเป็นต้องรีบกลับให้
่อนเธออยู่กับแม่เพียงสองคนและย้ายไปอยู่ที่กรุงเทพเมื่อเธอเริ่มเข้าปีหนึ่งนานแล้วเหมือนกันที
านแม่ของฉันเองคุณพ
ไหนก็ได้ค่ะ
มีอะไรโทรเรียกฉันได้ตลอดเลยนะคะ...คืนนี้พั
อนที่จะขอตัวเ
่ะ
อยู่ไม่น้อยเธอหวังว่าความสงบของที่นี่จ
นต
หลับสบายด
รินทร์ยืนชมวิวอยูที่ระเบีย
ีแถมธรรมชาติก็ยังส
ั้งมองธรรมชาติยามเ
แม่ที่นี่ก็ชอบตื่นมาดูพระอา
าๆแบบนี้เธออดจะคิด
งจะมีความสุข
องพิมพรรณเหมือนเธอที่เวลาพูดถึงเวลาที่อ
.คุณพัชเห็นไร่ที่อย
่บนเนินเขาที่ไม่ไ
ค
จะพาคุณไปแนะนำกับคนที่นี
อ..ค
มดูเนื้อตัวเธอแล้วรอยเขียวช้ำยังคงมีเต็ม
ื้อผ้าเตรียมไว
จัดหาเสื้อแขนยาวกางเกงขาย
สายข
ริงฤ
บุกเบิกสร้างกันมาด้วยสองมือสองไม้ของพวกท่านแม้ไร่นี้จะไม่ใหญ่มากแต่มันก็สามารถทำกันเป
ว้านซื้อไปจนหมดไร่ที่ใหญ่ที่สุดแถวนี้ก็เห็นจะเป็นไร่ของภิภพนั่นเองยิ่งพิมพรรณไม่ได้กลับมาที่นี่หลาย
าจ
่อมาถึงหน้าบ้านไม้สักหลังใหญ่เธอก็ขับรถไปจอดในโรงรถข้างๆบ้าน
แล้วทำไมกลับมาไม่บ
ลุกเข้ามากอดด้วยความดีใจปกติได้
สิ้นสุดบท
1 บทที่ 1 ขัง2 บทที่ 2 ทำให้ตกนรกตลอดชีวิต3 บทที่ 3 ทำให้ผ่อนคลาย4 บทที่ 4 ไม่ถึงกับตาย5 บทที่ 5 ต้องตกนรก6 บทที่ 6 หาที่ระบาย7 บทที่ 7 หนี8 บทที่ 8 คู่แข่ง9 บทที่ 9 เกิดจากความผิดพลาด10 บทที่ 10 ไม่ห่วงลูกเมีย11 บทที่ 11 ลูกคนหรือลูกลิง12 บทที่ 12 ตามถึงที่13 บทที่ 13 ต้องแต่งงาน14 บทที่ 14 ฤกษ์เข้าหอ15 บทที่ 15 เหมือนถูกควักหัวใจ16 บทที่ 16 ให้ชดใช้ไปถึงไหน17 บทที่ 17 ผู้ร้ายตัวจริง18 บทที่ 18 พวกแกมันโง่19 บทที่ 19 ขอโอกาสดูแล20 บทที่ 20 อยากกลับไปอยู่ที่ไร่21 บทที่ 21 ไม่กีดกันก็พอ22 บทที่ 22 เป็นพ่อประสาอะไร23 บทที่ 23 ไล่ไปนอนข้างนอก24 บทที่ 24 ต้องผ่าคลอด25 บทที่ 25 ยัยบ๊อง26 บทที่ 26 ใครให้เลือกมาเป็นเมียล่ะ27 บทที่ 27 โมโหหึง28 บทที่ 28 เพราะรัก29 บทที่ 29 แค่หึงเท่านั้น30 บทที่ 30 แพ้ความมึน31 บทที่ 31 เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม32 บทที่ 32 ร่างไร้วิญญาณ33 บทที่ 33 เป็นพ่อคนต้องอดทน34 บทที่ 34 ขอโอกาส35 บทที่ 35 ใจหาย36 บทที่ 36 คือคนใจร้าย37 บทที่ 37 มีทางออกทางไหนบ้าง38 บทที่ 38 เลิกพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้39 บทที่ 39 เพราะไว้ใจคนผิด40 บทที่ 40 ต้องการคุยด้วยตัวเอง41 บทที่ 41 ธุระยังไม่จบ42 บทที่ 42 เด็กเสี่ย43 บทที่ 43 ยัยแม่มด44 บทที่ 44 ใครจะฆ่าเมียตัวเองลง45 บทที่ 45 ต้องทำยังไงถึงจะสนใจ46 บทที่ 46 กระชับสัมพันธ์47 บทที่ 47 อยากให้จบไป48 บทที่ 48 ต้องฝึกอีกเยอะ49 บทที่ 49 เรื่องหดหู่50 บทที่ 50 วันนึงหนูจะเข้าใจ51 บทที่ 51 ไม่ใช่คนที่คิด52 บทที่ 52 ต้องตรวจดีเอ็นเอ53 บทที่ 53 ไม่ใช่54 บทที่ 54 ความรู้สึกผูกพันธ์55 บทที่ 55 ความจริงที่ปวดใจ56 บทที่ 56 ยังมีผม57 บทที่ 57 ตอนจบ