องค์หญิงสามของท่านแม่ทัพจาง

ได้พาตัวเองกลับเข้

ตลาดที่ด้านนอกตรอกแห่งนี้ได้เป็นอย่างดี นางก็ถือว่าเป็นตัววางอั

งเพียงลำพัง เมื่อมีครั้งแรก ครั้งที่สอง

าเดินดูของ

นนี้มีแบบใดที่คนนิยมกินกัน หากพอจะมีของมีค่ามีราคาให้ต้องชำระ นางจะนำไปแลกกับขนมหรือไม่ก

ญิงหลี่เยี่ยนถิงในองค์ฮ่องเต้หลี่ไห่ถัง

นใคร ถามชาวบ้านดูคงได้คำตอบว่าองค์หญิงสามเป็นใครมีตัวตนด้วยอย่างนั้นหรือ ต่างคงพากันพูดด้วยความงุนงงว่าองค์หญิงที่ว่านั่นคือใครกัน องค์หญิงพระองค์แรกไปเป็นองค์ฮองเฮาที่แค

ากนางยังมิได้สมรส มิใช่

แต่ขบวนหนึ่งที่ประดับเกี้ยวหรูหราตามแบบของคนชั้นสูงกำลังผ่านมาทางหน้านา

จนมองเห็นป้ายเขียนอักษรแดงขึ้

ปยังหอที่ติ

พี่อวี้หลันแล้ว แต่กลับได้เพียงสายตากรุ้มก

งของชายหญิง อีกหน

้ นานวันเข้านางก็เลิกสนใจ

ดินต่อ ชายสองคนร่างกายกำยำที่ยืนเฝ้าประตูเอ่ยถามเสียงดังว่ามีธุระอันใ

ดินเข้าไปยังในนั้น เดินไปยังหอในสุดอย่างคุ้นเคยถึงหน้าห

นั่นเจ้าม

กหญิงงามในชุดสีแดงสดที่หั

นยังไม่ได้นอนหรื

คำนี้ พี่จะให้ฉางหนานฉางเกอ

ใจร้ายกับน้

เป็นพี่เป็นน้อง

กเส้นไปยังผิวพรรณขาวนุ่มนวลเนียนและหอมกรุ่

อวี้

าคำหนึ่งแล้วก็นึกกระดาก มิกล

จะพูดก็ไม่พูดแบบนี้ ยิ่งท

การอย่างที่นางเป็นหรือไม่ มันยืนยันได้หรือไม่ มิเพียงคิด หลี่เยี่ยนถิงนึกขึ้นได้ว่ามีอีก

งวันเกิดของท

าของขวัญแบบใดให้ท่านลุงดี” นางเกริ่นแล้วอ้าปากจะพูดต่อเรื่องของขวัญที่ตั้งใจจะทำให้ท่านลุงที่เป็นบิดาของพี่อวี้หลัน ท่านเป็นอดีตแม่ทัพที่ถูกเนรเทศออกนอกเมือง อีก

จะไปไหว้พระที่วัดแถบนั้นแล้ว นางตั้งใจจะไปหาท่านลุงอีกด

มีคนจากทางการ

างดูดีไปทุกท่วงท่า ดูไม่เกลียดเลยแม้แต่นิ