แสนชัง

้เหมือนกันว่าวิ่งตามเธอมาทำไม แต่เขาเห็นเธอวิ่งออกไปทั้งน้ำตาเขาก็

จะวิ่งไปอีกไก

..

ไม่อยากมองหน้า ม่านมัสลินเลือกที่จะปิดเปลืองตาลงทำให้น้ำต

มองหน้าเขาขนา

ลับตาให้ได้ต

วิ่งหนีออกมาอีกครั้ง ปกป้องวิ่งตามเธอไปติดๆ ก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้นทันทีทำให้ทั้งสองคนห

ุ

ก .

เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว สองส

วิ่งเล่นกันที่ริมหาดทรายแบบนี้แหละ แล้วเธอจะหกล้มปกป้องก็รีบคว้าตัวเธอ

รั้งแล้วว่า

ระตุกร่วงหลายต่อหลายครั้งหัวใจของเธอกำลั

อยมั

นตัวฉัน

ีเธอมองเขาทั้งน้ำตา แต่เธอ

ฉันเจ็บแท

่างที่เธอเคยทำกับเขาเมื่อตอนเด็กๆ แต่ม่านมัสล

เลยนะว่าเธอจะใจดำขนาดนี้ ฉันช

ขอให้พี่ป้

ไม่วิ่งฉั

ิ่งตามมัส

องเห็นต้นแขนของเธอเป็นแผลถลอกนิดหน่อย ไม่มีเลือดซึมหรือใดๆ ผิดกับเขาที่ข้อศอ

่ะ

เป็น

องของ

ไอ้เราก็อุตส่าห์เป็นห่วง แต่เขากลับไ

ป็นแผล

นหมายจะเดินเข้าไปดูแผลเขาว่าเป็นมากน้อยแค่ไหน แต่ก็ต้องชะงักเอาไ

่องของ

Rrrr

้าจอ 'พี่พนา' เธอกดรับสายแล้วหมุนตัวกลับปล่อยให้ปกป้องยืนชี้ไปที่แผลของตัวเองเก้อ ปกป้องที่เหลือ

พี่

องพักรึ

ำลังก

รึเป

ะ มัสดื่

วันไหนครับ ให

ไรค่ะ มั

้วยนะครับ พรุ่งน

ีนะคะ

เธอตาเขียวปั๊ด หน้าตาของเขาบ่งบอกถึงอันตรายที่กำลังจะก้าวมาหาเธอ ม่านม

ึ

ือนพ่อแม่

่ป้

ถึงได้น่ารังเกียจอะไรข

ี้

้ามาแล้วรั้งข้อศอกของเธอเข้าหาตัวเขาขบฟันแน่นลากเธอ

ัสนะ มั

ไป!"

ปล่อ

เข้าไปฟังไม่ร

ิดเสียงเธอไว้ไม่ให้หลุดลอดออกมา สุดเขตต์ที่กลับม

ล็กแค่นั

นแรงทำไ

เกลียด อะไ

จับต้นแขนของเธอทั้งสองข้างเอาไว้ เขาทั้งขบ ทั้งกัดปากนุ่มนิ่มของเธออย่า

่ม

ธอมั

ตุ๊บ

ากาศหายใจนานมากจนเกินไป ปกป้องผละริมฝีปากออกจากกลีบปา

ลียดเ

นี้เขากำลั

ละ

งสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าควานหาลิ้นเล็กในโพรงปากบางของเธอ เธอหอบหายใจเพราะขาดอา

ทีรังเกียจจน คนตัวเล็กเซถอยหลังไปนั่งจุ่มปุ

้เกลียดมัสแค่

องเธอ ยื่นนิ่งรอ

็เกลียดพี่ป

นมัส

ปกป้องคว้าแขนเรียวเอาไว้เขาดึงร่างเธอ

ม ว่าถ้าเธอยังปากด