วายุร้ายพ่ายรัก

ยุ

ะๆ นะคะ

เลยใช่มั้ยคะนกยูงก็

ะคะนกยูงไปช่วยป

่งเริ่มรำคาญยัยนี่ละ ว

างช้อนแล้วลุกออกมาจากโต๊ะทานข้าวโด

งหวานเลยนะคะ" ยัยนี่ก็ยังจุ้นไม่เลิก

ยบวชชี มันเป็นของหวานที่ผมเคยชอบมากตอนที่ผมยังเด็กเพราะแม่ผมชอบทำใ

ยเสียใจจัง><" เสียใจก็เรื่องของ

จะเอาใจยัยนี่อะไรนักหนาผมถอนหายใจอีกรอบก่อนจะจำใจเดินไปที่โต๊ะอาหารอีกรอบ

่เป็นไรค่ะนกยูงอย่าทำแบบนี้เล

งขอโท

ชีใส่ปาก ผมพยายามฝืนกลืนมันลงคอเพราะรสชาติของกล้วยบวชชีมันเหมือนกับที่แม่ผ

ั้ยคะพี

้นๆ ก่อนจะรีบๆ ตักใส่ปากจน

ิบออกจากกระเป๋าเดินทางก็คือกรอบรูปรูปครอบครัวที่มีผมนั่งบนตัก

ก๊อ

ผมตะโก

เองค่า

ำไม่ได้ว่าผมถอนหายใจกับยัยนี่

อนกยูงยืนยิ้มหน้าบานอยู่หน้าประตูแ

ที่จะซื้อของแพงๆ ให้นกยูงก็เลยทำของขวัญที่นกยูงทำมันด้วยตัวเอง นี่ค่ะ" นกยูงยื่นอะไรบา

ยูง ภาพนี้มันคือภาพครอบครัวของเราค่ะ^^" หึ ครอบครัวของเรา ไม

ี้ใช่ไหมพี่

่วายุพักผ่อนเถอะค่ะนกยูงไม

ูง.

สึกได้ว่าเขาไม่ค่อยอยากคุยกับฉันสักเท่าไหร่เลยตั้งแต่ที่โต๊ะอาหารแล้วเหมือนเขาพูดตามมารยาท

่อมา

ะอาหาร

ียนต่อที่ไหน" คุณพ่อรุจถามขณะที่เรากำล

่ะคุณพ่อแต่ไม่รู้จะสอบเข้าได้มั้ยเห

นต่อเมืองนอกพี่เค้าก็เคยไปสอบที่นี่เหมือนกันแล้วก็สอบติดด้

กๆ เลยถ้าอย่างงั้นถ้านกยูงจะขอพ

ูกว่าพี่เค้าจะว่างช่วยนกยูงติวม

พราะผมต้องไปศึกษางา

เป็นไรค่ะเดี๋ยวน้าส่งนก

้ฉันนะ พูดแบบไม่อายเลยฉัน

นนี้จะเข้าบร

กเรียนรู้งานเ

งนกยูงที่โรงเรียนหน่อยสิ พอด

ก็ปกติดีแม้ว่าช่วงนี้แม้จะมีอาการหน้ามืดบ่อยแต่ฉันคิดว่าแม่ทำงานหนักไ

คุณพ่อรุจของลูกน่ะสิบังคับให้แม

รมากซะอีก แม่ต้องดูแลตัวเองด

ะลู

ุเป็นรถสปอร์ตคันหรูที่คุณพ่อรุ

างพี่

่อสองอีก ใจของฉันเต้นแรงมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ฉันเอามือจับตรงหัวใจของตัวเองมันเต้นเร็วและแรงเหมือ

พี่วายุไม่ต้องขับเข้าไปข้าง

จะไปสายใครจะกล้าว่า พี่ว

ามีแต่คนมองเพราะรถของพี่เค้าสีมันเด่นสะดุดตามากนั่นเองจนฉันไม่กล้

ไปเรียนก่อนนะคะพี่

ิกเรียน

มงครึ

งครึ่งมารอพี่ต

งจริงๆ เหรอคะ^^" ฉันถามอย่างด

ี่พูดโกห

นกยูงไม่คิดว่าพี่

ึงคิดแ

เลยนี่คะนกยูงถามคำก็ตอบคำไม่ค่อยพูด

าญเราทำไม พี่ว่า

ว้เจอกันเย็นนี้น

ยุ

ษัท ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมผมถึงทำดีกับนกยูง....

รุจค่ะ" พอมาถึงบริษัทพี่ศรีเลขาของพ่อก็เดินมาต้อ

งไงผมก็ขอพี่ศรีช่วย

พ่อบอกอยากพักงานพ่อบอกเหนื่อยมาทั้งชีวิตแล้วซึ่งตอนแรกผมก็สงสารพ่อนะท่านคงเหนื่อยจริงๆ แต่ที่ผมไปได้ยินม

ริหารงานที่บริษัทได้แ

ลอดคงเหนื่อย

ชคดีที่มีลูกชายที่สามารถดูแลงานแทนผมได้ ถ้าถึงตอนนั้นผมจะพาคุณไปเที่ยวนะคุณอยากไปไหนผมจะพ

ไม่ผิดเลยที่แต่งงานกับค

่ยังอยู่ แม่เคยบอกพ่อว่าอยากไปเที่ยวต่างประเทศแต่พ่อก็อ้างงานตลอดบอกไม่มีเวลาบ้างงานเยอะบ้างบริษัทมีปัญหาบ้างไม่อยากทิ้งรอให้ว่างก่อนจะพาไปจนกระทั่งแม่ผมเสียท่านก็ยังไม่ได้ไปเที่ยวตามที่พ่อเคยให้สัญญาเลยทั้งที่แม่อยู่เคียงข้างพ่อมาตล