icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

รักร้ายคุณชายจอมหยิ่ง

บทที่ 10 ก็แค่กาฝาก

จำนวนคำ:2405    |    อัปเดตเมื่อ:10/07/2023

่อมา

ณะที่เธอกำลังนั่งหั่นผักเพื่อทำอาหารเย็นถึงแม้เธอจะเจ็บขาแต

คร

จจะเป็นแผ่นดินกับน้าแสงจันทร์หรือเปล่าเพราะเมื่อเช้าท่านโทรมาหา

ก" น้าแสงจันทร์เมื่อเห็นเธอก็รีบเดิ

ะขาก็เลยแพลง

ละคำพูดที่ท่านถามมันแสดงออกถึงความห

็บเท่า

อางี้ต่อไปนี้น้าจะมารับมาส่งหน

ดี๋ยวหนูเรียกรถมารับก

กเลยลูกน

าทำไมคุณน้าถึงด

ถึงลูกส

ีลูกสาวด

ุเท่าหน

หนคะคุณน้าถึงต้องคิดถ

น้ายังไม่พร้อมที่จะบอกว่าน้าเป็นแ

ามก็เพราะเธอเองก็โดนแม่ทิ้งเหมือนกันเธอเล

งทำงานห

นค่ะ บอกว่าจะไปหาเงินแต่แล

จะทำยังไงเอ่อ ถ้

ค่ะก็ใช้ชีวิตปกติเหม

ับหนูไปอยู่ด้วยก็ได้นะเหมือนที่น้ากำลังตา

ุณน้าจะคิดว่าห

กเพราะหนูค

าถ้าหนูเจอแม่หนูจะรู้สึกรักท่านได้หรือเปล่าเพราะหนูไม่มีความทรงจำร่ว

ต่

ยดๆ ดีกว่านะครับ เออพี่ใบตองเมื่อก

งไว้ตรงหน้าของเธอซึ่งมัน

ไม่น่าลำบ

ให้ซื้อเยอะๆ ผมก็

ไรน้าก็เลยบอกให้ดินซื้อมาใ

นั่งรอเกือบสองชั่วโมง" ดิ

ิน ขอบคุณน

ก็กลับมาพอดีเพราะวันนี้ท่านเข้

าคุณท่านคุณน้าก็มีสีหน้าต

ิดว่าจะได้เจอเธ

ิดไม่ฝันว่าจะได้เ

านกับน้าแสงจันทร์ร

เกิดมา คุณท่านสงสารจึงสั่งให้เธอหยุดงานแต่ยังคงให้เงินเดือนเธอเหมือนเดิมโดยที่ไม่ต้องรับกับบริษัทเพราะท่านจะออกให้เอง เธอซาบซึ้งในบุญคุณของท่านมาก และนั่นก็เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เจอท่านเพราะหลังจากที่เธอคลอดลูกคือใบตองสามีของเธอก็เริ่มที่จะหาเรื่องทะเลาะตบตีเธอทุกวันหาว่าใบตองไม่ใช่ลูกมิหนำซ้ำยังจะเอาใบตองไปขายแลกหนี้ที่บ่อนอีกซึ่งเธอยอมไม่ได้วันนั้นเธอตัดสินใจหนีออกมาจาก

็นยังไงบ้า

ายด

นที่เธออุ้มท้องต

รอกค่ะ นี่คนที

ป็นผู้หญิงห

้งให้ใบตองตอนนั้นคือน้ำฟ้าแต่ไม่รู้พ

ไหนล่ะไม่

ก็กำลังตามห

ตามหา

ำงานที่แคนนาดาที่กลับมาครั้งนี้ก็เ

ยังไม่เ

ูดได้เพราะเธอรู้ว่าใบตองคงไม่ยอมรับว่าเธอเป็นแม่ เธอคิดว่าจะต้องให้เวล

ู้จักหลานสาวฉ

ินขับรถเกือบชน

ญบ้างนะลูกดูซิเมื่อวานก

งน้อยลูกสาวของเธอก็ไม่ได้ตกระกำลำบากที่ไหนเพราะถ้าเป็

กันนะแสงจันทร์ เ

อง.

ะทานอาหาร

ยอะๆ

คุณน้าก็ทาน

้ายกันเหมือนกันนะถ้าบอก

่ของใบตองคงไม่ใจดีแบบ

าเป็นแม่ของหนูจร

็นแม่ของเธอได้ แม่ใจร้ายที่ทิ้งเธอไปสิบกว่าปี เพราะถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ เธอไม่รู้เลยว่าจะต้องทำยังไงกับความ

อก

ะตูห้องซึ่งเธอคิดว่าน่าจะเป็นป้าผ่องหรือไม่ก็ป้านวล

้ามาในห้อง

มันบ้านย่าของฉันและอีกหน่อยมันก็ต้องเ

คยคิดแบบนั

ามาก็เพื่อจะบอกเธอให้สำนึกตัวเอง

เคยลืมนี่คะ

้เธอพาใครเ

ุณน้าแสงจัน

กออกในบ้านย่าฉันเหมือนกับว่าเป็นบ้าน

นชวนคุณน้ามานะคะท่านมาเยี่ยมใบตองเพราะเห็นว่าใบตองเจ

ินะว่าเป็นหลา

ครว่าเป็นหลานคุณ

เธอก็เป็นได้แค่คนอาศัยที่วัน

อยู่ให้คุณเจย์รำคาญสายตานานหรอกค่ะ

ะได้ไม่ต้

กไปจากห้องของ

กล้าไล่

บบนั้นก็ตา

ะพูดไปก็ไม่เคยจะเข้าใจเพราะในคว

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 12 บทที่ 2 23 บทที่ 3 34 บทที่ 4 45 บทที่ 5 ไม่สำคัญ6 บทที่ 6 ร้ายกว่าที่คิด7 บทที่ 7 น้องชาย8 บทที่ 8 รังเกียจ9 บทที่ 9 ไม่ใช่แค่ไม่ชอบแต่เกลียด10 บทที่ 10 ก็แค่กาฝาก11 บทที่ 11 คนรับใช้12 บทที่ 12 อย่าเสือก13 บทที่ 13 โดยวางยาNC+14 บทที่ 14 แมวขโมย15 บทที่ 15 ไม่ได้โง่16 บทที่ 16 รับผิดชอบ17 บทที่ 17 แทบขาดใจNC+18 บทที่ 18 เป็นได้แค่ของเล่น nc++19 บทที่ 19 เพื่อนกับผัวใครสำคัญกว่ากัน20 บทที่ 20 ไม่เคยมีผัว21 บทที่ 21 ไม่ห่วงเมียแล้วจะให้ห่วงใคร22 บทที่ 22 หึงทำเหี้ยอะไรไร้สาระ23 บทที่ 23 ผัวอยากกินเมีย nc++24 บทที่ 24 กินน้ำจนอิ่ม nc++25 บทที่ 25 ของเล่นที่ยังไม่เบื่อ26 บทที่ 26 ไม่ได้รัก ไม่รับผิดชอบ27 บทที่ 27 ไม่สำคัญ28 บทที่ 28 ไม่ไปได้ไหม29 บทที่ 29 ไม่เคยลืม30 บทที่ 30 คุณพ่อจำเป็น31 บทที่ 31 คุณพ่อขี้แย32 บทที่ 32 คู่หมั้นเมีย33 บทที่ 33 คิดถึงผัวบ้างไหม34 บทที่ 34 หื่นกับเมียแค่คนเดียว35 บทที่ 35 น้อยใจ36 บทที่ 36 เมียฉันชื่อใบตอง37 บทที่ 37 แต่งหรือไม่แต่ง38 บทที่ 38 ตอนจบ