icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

รักสุดร้าย

บทที่ 9 กูทำเอง

จำนวนคำ:2160    |    อัปเดตเมื่อ:11/07/2023

ักและรีบเดินไปที่ตู้ยาเพื่อหายามาล้างแผลฉันเอาสำลีซับเลือดจนเ

แสบ

เข้าไปที่แผลแต่ฉันก็ต้องอดทน

ปโดนอ

งใช้สำลีเช็ดรอบๆ บาดแ

ดนอะไรมาทำไมเลือ

ตาของพี่ยศที่มองด้วยความเป็นห่วงทำไม

้วบาดม

พี่ว่าไปเย็บที่

แค่แผลโดนแก้วบ

าดลึกขนาดนี้ แล้วหลังมือทำไม

อคือ

่าเป็นฝีมือของ

่ามไม่ระวังเองทำแก้วตกแตก แล้วพอจะเก็บมันก็เลยบาด

าดเยอะขนาดนี้นะ

ครทำจริ

มึงมีปัญห

ิฐ/คุ

..........

พี่ยศหันไปมองหน้าคุณอิฐที่เดินเข้ามา

งั้นผมขอตัวพานารีไปท

รู้ว่าพี่ยศเขาโกรธแทนฉันแต่ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะค

งไปไหนก็ไปดิใค

ป็นอะไรกันอย่างที่

ี้ยังไม่เป็นแต่อีกหน่อยคงไม่แน่

อิฐค

ไปเถ

เย้ยหยันราวกับสมเพช แม้ว่าฉันอยากจะปฏิเสธสิ่งที่เขาพูดว่าฉันกับพี่ยศเราไม่ได้เป็นอะ

อก แล้วพี่จะพาน

ี่

ไม่ไหวแล้ว มันหลายครั้งหลายหน

องดูแลคุณท่าน คุณท่านมีพระคุณ

ผลนี้เหตุผลเดียวหรอกมั

ี่

อิฐ แต่นาก็รู้ว่าม

อะไรอยู่แล้ว นารู้ว่าตั

าบอกพี่นะ พี่จะเป็นคนพานาออก

พี่ดีกับนาและหว

คนมีอะไรที่คล้ายกันหลายอย่าง พ่อก

จที่มีพี่ยศ

....

่ยศไปคลินิคแถวบ้านเพราะถ้าไปโรงพยาบาลคง

วันต

ยหรืออะไร และพอจัดโต๊ะเสร็จฉันก็รีบที่จะเดินกลับเข้าไปในครัวเพราะเกรงว่าถ้าคุณท่านลงมาทานอาหารแล้วเห็นมือของฉันที่พันแผลเอาไว้ท่านจะต้องถามอย่างแน่นอนว่ามือไปโดน

มาน

จึงต้องจำใจเดินเข้าไปตามคำ

นอะไรมาท

าทำแก้วแตกแล้วมันบาด

าหมอมาแล

าแล้

เป็นไ

อะไรมากค

่ใจ

อเจ็บแบบนี้ไม่ต้องทำ

รค่ะนายัง

นี้ยังจะทำงานอยู่อีกปู่ใ

่สามารถโต้แย้งอะไรได้แม้ว่าฉันไม่

ค่นั้นก็พอ หลังจากคุณท่านทานอาหารเสร็จฉันก็เดินเลี่ยงมาที่ห้องซักรีดนั่งรีดผ้าที่ทำค้างไว้ไปเรื่อยๆ หน้าที่หลักของฉันก็คือซักผ้ารีดผ้าของคุณท่านกับคุณอิฐสักพักสมใจก็เดินมาห

ต้องซักมือเท่านั้นห้าม

เธอจัดการให้ฉันได้ไหม" เป็นครั้งแรกที่

่ใช่หน้าที่ฉัน อย่าสำอ

พียงข้างเดียวซึ่งก็ใช้เวลานานพอสมควรเพราะฉันซักไม่ถนัด และกว่าที

อไงยะนังนารีคุณซิน

ดออกมาจากเครื่องอบผ้าและจัดการใส่ไม้แขวนแล้

้อผ้ามันเป็นหน้าที่แกโดยตรงแกก็เอาไปให้

่น ฉันหวังว่าคุณอิฐคงเข้าใจเพราะฉันไม่อยากให้เค้าเข้าใจผิดว่าฉันขัดคำสั่งเข้ามาในบ้านของเขา และระหว่างทางที่ฉันกำลังเดินถือชุดของคุณซินดี้ด้วยคว

วลานี้ โดยที่ฉันก็ลืมไปว่าวันนี้คุณท่านไม่ได้เข้า

นชุด

อ คื

่าชุดนั่

ของคุณซ

ไมมาอยู

ากซักค่ะ นากำลังจ

้ เราไม่ใช่คนรับใช

คุณซินดี้เธอเป็น

านนี้ เพราะฉะนั้นผู้หญิงคนนั้นไม่มีสิทธ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 INTRO2 บทที่ 2 ความเจ็บปวด3 บทที่ 3 ก็แค่คนใช้4 บทที่ 4 บุญคุณ5 บทที่ 5 รับผิดชอบ6 บทที่ 6 ความจริง7 บทที่ 7 ความลับ8 บทที่ 8 ไปตายซะ9 บทที่ 9 กูทำเอง10 บทที่ 10 ทำใจให้ชิน11 บทที่ 11 แต่งงาน12 บทที่ 12 ปล่อยในทุกรอบNC++13 บทที่ 13 บังคับให้รับผิดชอบ 14 บทที่ 14 ลูกที่ไม่ต้องการ15 บทที่ 15 ต้องทนให้ไหว16 บทที่ 16 ต้องจัดการ17 บทที่ 17 แค่อยากให้รู้สึก18 บทที่ 18 เปลี่ยนแปลงตัวเอง19 บทที่ 19 มองจนตะลึง20 บทที่ 20 จำใจ21 บทที่ 21 พากันหนี22 บทที่ 22 ชิบหายละNC++23 บทที่ 23 ความฝัน ความจริง24 บทที่ 24 น้องสาว25 บทที่ 25 ดูออก26 บทที่ 26 ปวดหัวNC++27 บทที่ 27 ใบหย่าNC++28 บทที่ 28 ไม่หย่าได้ไหม29 บทที่ 29 แฟน เก่า30 บทที่ 30 คนแรก คนสุดท้าย31 บทที่ 31 เมียกูใครอย่าแตะ!!!32 บทที่ 32 โดนหลอก33 บทที่ 33 ยอมตาย34 บทที่ 34 น่ารังเกียจ35 บทที่ 35 ลูก36 บทที่ 36 ตามเมีย37 บทที่ 37 กลัว38 บทที่ 38 บอกรักเมีย39 บทที่ 39 คนหวงเมีย40 บทที่ 40 ตอนจบ END41 บทที่ 41 (ตอนพิเศษ1) คนบ้าหวงเมีย NC+42 บทที่ 42 (ตอนพิเศษ2) อีกน้ำเดียว NC++43 บทที่ 43 (ตอนพิเศษ3) คุณพ่อลูก2