Please help me ช่วยฉันที ฉันไม่อยากอยู่ในโลกนิยาย

ก่อนที่เธอจะใช้เวลาเกือบทั้งหมดอยู่กับห้องหนังสือของตระกูล เธอต้องการที่จะรู้ว่าสาเหตุที่ทำให้

กจะไม่ค่อยได้กลับคฤหาสน์ดาร์เรลเท่าไหร่นัก เพราะงานของเขามักอยู่กับองค์จักรพรรดิ แต่ถึงจะกลับมาอานิชโตก็ไม่เคยที่จะเข้ามาพูดคุยกับนาเซียเลย นั่นทำให้เธอค่อนข้างพอใจ เพราะต่อให้เธอมาอยู่ในร่างนี้ได้เกือบส

กส่วนพระองค์ราชินีมาเรน่า นาเซียคลี่มันออกอย่างช้า ๆ เธอคาดหวังว่าคงจะไม่เรียกตัวเธอให้ไปนั่งเฝ้าบุตรชายขอ

นีจะให้เธอไปเป็นคู่เต้นรำให้กับองค์รัชทายาทลาฟาซแล้ว ยังส่งให

ป่วย” นาเซียบฉีกจดหมา

ทำน้ำเสียงหลุบหายไปในล

ให้เห็นว่าเธอนั้นอับอายมากจริง ๆ แต่ในความจริงแล้วเธอแทบไม่ได้ร

แขกค่ะ” นีร่าโพลงขึ้น เมื่อเธออ้างเหตุผล แต่ทันทีที่นาเซี

ตัวเองเบา ๆ เธอคิดไว้แล้วว่าจะไม่ไปวุ่นวายช

งรีบเปลี่ยนชุดนะคะ” น

ไรเธอก็ไม่ฟัง เธอมองว่าชุดของเธอก็ไม่ได้ดูน่าเกลียดเสียเมื่อไหร่ แต่หากความจริงในที่นี้แล้ว

พคะ” นาเซียยกตัวยกกระโปรงขึ้นตามธรรมเนีย

ร์เรล นี

ลาฟาซคงกำลังจะตำหนิชุดที่เธอสวมใส่อยู่ แต่ในเมื่อเธอไม่ใช่นาเซียคนก่อนหน้านั้นแล้ว ทำไมเธ

อบกลับด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น เขามองดูท่าทางหยิ่งยโสของนาเซียแล้วอดรู้สึกสมเพชไม่ได้ ต่อให

หมดธุระฝ่าบาทแล้วหม่อมฉันขอตัว” นาเซ

่ ๆ ลาฟาซก็เอ่ยถามเธอขึ้นมาพร้อมสายตาไม

้นรำให้แก่พระองค์ หม่อมฉันก็ไม่คัดค้านเพคะ หม่อมฉันกำลังเกียจค้านอยู่พอดี เ

กมาเฮือกใหญ่ เธอคิดว่าเธอเกือบหยุดหายใจ เมื่อต้องโต้เถียงลาฟาซ แม้เธอ

ือ หัวใจของเธอแทบหยุดเต้นเพราะเป็นเธอที่ฉีกจดหมายนั้นออกเป็นสองส่วน นาเซียจ้องมองเมื่ออานิชโตขยับเข้าม

งองค์ราชินีเช่นนี้” อานิชโตยกมือกุมไหล่เธอพร้อมส

้าใครได้” นาเซียเครือน้ำเสียงเศร้าสร้อย ก่

ั่งสอนมันเอง” อานิชโตเอ่ยถึงล่องรอยจ้ำแดงบนแผ่นหลังของเธอ แต่เธอจะต

พวกนั้น” เธอแก้ตัวโดยไม่ได้คาดหวังว่าอานิชโตจะเชื่อ แต

ะกูลดาร์เรล เจ้าไม่จำเป็นต้องนอบน้อมผู้ใด หากเจ้าไม่ชอบมัน” อานิชโตบอกน้องสาวที่รั

รถม้าของพระราชวังถึงหยุดอยู่หน้าคฤหาสน์ดาร์เรลกัน นาเซียยืนมองจากห้อง

อมองเหล่าบุรุษอีกสามสี่คนที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าห้อง คงเป็นอัศวินรักษาพระองค์ นาเซียมองคนที่กำลังนั่งอยู่ ลาฟาซสวมชุดเต็มยศมันช่างขับให้เขาดูงดงามส

กับข้า” ยังไม่ทันที่เธอจะยอบตัวลง

ฉันบอกฝ่า

์เรลกำลังคิดการกบฎ” นาเซียแทบอยากจะพุ่งตัวเข้าไปต่อยหน้าเขาสักครั้ง

แต่งตัวออกจากตระกูลพร้อมรถม้าของราชวัง การเดิ

ะเป็นช่วงที่อากาศอบอุ่นขึ้น ดยุกกาบริเอลจึงฉลองจัดงานเทศกาลเต้นรำให้กับชาวเมืองของเขา เพื่อพักผ่อน และจักรพรรดิแคลบอร์นก็จ

าเซียจะขึ้นมานั่งบนรถม้าแล้วก็ตาม ลาฟาซที่ขึ้นตามมาก็ขยับไปนั่งอยู่ข้าง ๆ เซลีน แม้จะไม่อยากมองภาพตรงหน้า แต่ภายในรถม้าก็คับแคบเกินไป นาเซียได้

าที่ขับเคลื่อนให้รถมาทะลุมายังหน้าปราสาทนี้ นาเซียยกมือขึ้นปิดปากตนเองเพราะเกรงว่าจะอาเจียนออกมา ไม่ใช่เพียงเธอผู้เดียวที่มีอาการเช่นนี้ เซลีนก็เช่นเดียวกัน แต่ลาฟาซช่วยประคองเซลีนอย่างทะนุทะนอม ส่วนเธองั

าทางเข้าปราสาท แววตาของเขายังคงจับจ้องอยู่เพียงเซลีน นาเซียมองแวว

ือวิสาสะ เธอไม่สนใจว่าใครจะมองเธออย่างไร เพราะถึงอย่างไรเธอก็เป็นนาง

ห้องนอนสำหรับช่วงเวลาที่อยู่ในปราสาทนี้ ทันทีที่

น เพราะตลอดสิบที่มานี่เธอจะขออยู่แต่ในห้องนอนแสนกว้างขวางนี้ไม่ออกไปไหนเลย งานเทศกาลจะสำคัญกับเธอได้เช่นไร ในเมื่อ