ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน
ี่นางฟื้นขึ้นมาในร่างของโจวเจินเจิน หลานสาวแท้ๆ ที่นางรักและเอ็นดู ในขณะที่ร่างกายของนางได้ถูกฝังไปในสุสานสกุลฉินแล้ว เหตุใดที่มิได้ฝังอยู่ใน
หญิงใหญ่ให้บ่าวมาตามไ
ของฉินเซี่ยหรูให้กลับมา นางหันมามองแล้วพยักหน้าเพียงเล็ก
อ๋อร์คารวะท่านแม่” เสียงเล็กเ
สิลูก” เสียงหวานของฉิน
ะคุยกับลูกหรือเจ้าคะ” สองสามีภรร
หว้ท่านป้าของเจ้
ตั้งใจอยากจะพาหลานสาวไปคำนับลาท่านป้าผู้แสนอาภัพของนาง ตอนที่ฉินเซี่ยหรู
ากไปเจ
แท้ๆ ของนางต่างหาก เพราะร่างกายอ่อนแอมาตั้งแต่เล็กเช่นนั้นหรือ หลานสาวของนางจึงต้อง
ทรมานใจมานานหลายปีแล้ว แม่ไม่คิดมาก่อนว่าชายผู้นั้นจะมีจิตใจเย็นชาต
ดีตพี่เขย เขาเย็นชากับพี่สาวของนางจนวันสุดท้ายของชีวิต ตลอดระยะเวลาแปดปีที่ผ่านมา เขาให้พี่สาวของนางเป็นได้เพียงภรรยาเอกแต่ในนามเท่านั้น มารดาของเขา
นร่างของโจวเจินเจินเอ่ยถามถึงหลานชายอีกคนขอ
้า เจินหลงน้องชายของเจ้าก็มิได้ไปด้วยเ
ๆ รับรู้ว่าข้าจากโลกใบนี้ไปแล้วคงจะเสียใจเช่นก
มันตฤดูทำให้ขนที่แขนตั้งชัน ภายใต้ความเงียบสงัดยังมีเสียงของหมู่มวลวิหคที่อาศัยอยู่รายรอบแนวชายป่าส่งเสียงขับขานออกมาราวกับเป็นท่วงทำนองเพลงเศร้า การจากไ
สให้มาเกิดใหม่ในร่างของหลานสาวผู้น่าสงสาร ที่เกิดมามีสุขภาพร่างกายที่อ่อนแอตั้งแต่เด็กๆ ต่อไปนี้นางจะต้องใช้ชีวิตนี้ของโจวเจินเจินให้ดี
าสที่จะมีลูก แต่นางก็รักเจ้าประดุจดัง
งนาง และคำนับขอบคุณฟ้าดินที่ให้โอกาสนางได้มาเกิดใหม่อีกครั้งในร่างของหลานสาวที่นางรัก โจวเจินหลงเข้
แต่คนรัก ภพหน้าน้องขอให้ท่านพี่สมหวังในความรัก ได้พบเจอกับบุรุษที่รักท่า
านที่ที่ฉินเซี่ยหรูเติบโตมาจนออกเรือนไปในวัยเพียงสิบหกปี นางต้องทนทุกข์ใจอยู่ในบ้านของผู้เป็นสามีที่เขา
รวะท่า
ะ” สองสามีภรรยาคำนั
นั่นเจินเอ๋อร์กับห
พียงหน้าอกของนาง นานแล้วที่เขามิได้พบกับเด็กๆ อีกทั้งความเศร้าทำให้เขามิอยา
์คารวะท่าน
เด็กหญิงวัยเจ็ดขวบและเด็กชาย
าๆ มานั่งข้าง
งนาง แต่ก็ยังมิมีผู้ใดหลุดพ้นจากความทุกข์ในครานี้ไปได้ โดยเฉพาะมารดาที่ไปถือศีลที่สำนักเขาสวีชุนตั้งแต่ที่นางจากไป นางมิ
ำชาที่หอมกลิ่นดอกไม้ ซึ่งเป็นกลิ่นที่ฉินเซี่ยหรูรู้สึกคุ้นเคย เพราะมันคือน้ำชาที่นางเป็นคนทำขึ้นมาให้แก่บิดามารดาได้ดื่
ี่มาเดินตลาดพร้อมกับภรรยารองและบุตรีคนโตของเขา นางอายุอ่อนกว่าโจวเจินเจินเพียงสองปี เพราะหลังจากที่เขาแต่งฉินเซี่ยหรูไปเป็นภรรยาเอกเพียงหนึ
่หรือเจ้าคะ” ภรรยารองที่บัดนี้กลายมาเ
ของนางจากไป ตระกูลหวงกับตระกูลฉินก็ได้ตัดขาด
รกอยู่แล้ว ถ้ามิใช่มารดาขอเอาไว้ เขาคงจะมิแต่งฉินเซี่ยหรูมาเป็นภรรยาเอก สตรีเช่นนางมิสมควรได้รับความรักความเมตตาจากเขา เป็นเพ
หลุดพ้นจากเขาด้วยความตาย ชาติภพนี้เขาและนางคือคนแปลกหน้าต่อกัน ถือว่ามิได้มีอันใดเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป ใบหน้าเล็กเบือน
่วย แม่เลยไม่ยอมให้เจ้ากิน ยามนี้เจ้าแข็งแรงขึ้นมากแล้วแม่อนุญา
องนางคงจะอยากกินถังหูลู่มาก เสียดายที่คนจะได้กินถังหูลู่ในยามนี้
อาถังหูลู
บให้อย่างไม่รีรอเขาส่งให้แก่คุณหนูและคุณ
ใหญ่ก่อนที่จะรับถังหูลู่มาแล้วกัดเข้าปาก ฉินเซี่ยหรูในร่างของโจวเจินเจินมองเด็กรับใช้คนสนิทของหลานสาว ก่อนที่จะมองไปยังน้องสาวของนางแล้วจึงยิ้มออกมา อย่าง
วนสกุลโจว ซึ่งกว่าที่ทุกคนจะถึงจวนก็เป็นยามโหย่วแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับเรือนไป อี้ถงรีบไปเตรียมน้ำให้คุณหนูใ
นนะเจ้าคะเดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้
งใย เพราะคุณหนูของนางเพิ่งจะหายป่วย หากแช่น้
ษเมืองฮวาหลาน หากยามนั้นนางมิรับปากที่จะออกเรือนไปกับเขา ชีวิตของนางจะมีจุดจบเช่นไรกันนะ จะเป็นเช่นยามนี้ไหม หลานสาวของนางจะต้องจากไปหรือไม่ เรื่องนี้นางเองก็ยังหาคำตอบม