OH BABY เธอเรียกผมว่าแด๊ดดี้

ย หากว่าเธอไม่เอื้อนเอ่ยคำพูดถัดมา “อ๋อลืมไป คนมันไม่มีพ่อ

ม่รู้สึกโกรธเลยสักนิดที่ได้ยินคำพูดแบบนี้ เพราะหลังจากที่พ่อกับแม่ทอดทิ้

ยู่บ้าง ทว่าฉันก็พยายา

ผู้ให้กำเนิดหรือผู้ปกครองมาร่วมงาน ส่วนฉันก็ได้แต่นั่งมองภาพที

นสิ้น เมื่อ ‘อมยิ้ม’ เดินมาหยุดยืนอย

ียงแค่ภาพลักษณ์ภายนอก เนื้อแท้ของอ

วันเข้าเธอยังคงทำตัวแบบเดิมๆ จากแค่น

นลูกของตัวเองบ้างหรือเปล่า อมยิ้มถึงไ

ากพอแล้ว ทำไมต้องมาเหยียบย่ำควา

วามรู้สึกของคนอื่น แล้วไม่ถามฉัน

างบางที่ยืนอยู่ตรงหน้า แสร้งหันไปมองน

่ได้เหรอ หึ...

งเธอชัดเต็มสองหู และดูท่าว่ามันจะรุนแรงมากขึ

งเธอทุกคำ แต่สิ่งที่ทำได้ก็คือการกำก

กไม่ม

ฉันหันไปสบตากับเธอ

สาบานเลยว่า

ด็กก

ัว

ฉันรีบดีดตัวลุกขึ้นประจันหน้ากับอมยิ้ม ก

ดสภาพ มือข้างหนึ่งยกขึ้นกุมจมูกที่กำลังม

้นชี้หน้าฉัน พอเธอสังเกตเห็นว่ามีรอยเลื

ันมามองอย่างสนอกสนใจ พร้อ

ำจมูกใหม่ให้โด่งขึ้นกว่าเดิม ฉั

องดีๆ ของคนอื่นได้ เธอควรจะเ

งพ่อกับแม

างไม่สะทกสะท้าน อยาก

งตกใจของผู้หญิงวัยกลางคนดังขึ้น ในจังหวะที่ฉั

ะ” อมยิ้มรีบคลานเข้าไปหาผู้เป็นแม

ั้น แม่ของเธอก็ตวัดสา

งสอนหรือไง ถึงได้มาร

ได้มีนิสัยชอบเหยียดหยามคนอื่

้อ้าปากโต้แย้ง ผู้ชายอีกคนก็ฝ่าวงล

็กคนนี้มันทำ

อมยิ้มนี่เอง ดูแววแล้วอีกไม่นา

ร

พ่อของอมยิ้มพุ่งเข้ามาจับท่อนแขนฉันอย่างรวดเร็ว ก

ิดท่อนแขนให้หลุดจากการจ

ผลอหลุดสีหน้าเหยเกออกมา เนื่องด้วยความรู้สึกเจ็บตรงบริเวณนั้น ฉันไม่ได้กลัวการเ

ะไรลงไปถึงได้ถูกฉันซัดเข้าที่หน้าไปแบบนั้น เล่นฟังความ

ั่

ห้องปกครอง อาจารย์หัวหน้าฝ่ายเงยขึ้นม

ฤติของฉันนั้นถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดีเสมอมา และฉันก็ไม่อยากเข

าจารย์ต้องจัดการเธอให้ถึงที่สุด ไม่อย่างน

ามองท่อนแขนของตัวเองที่เกิดรอยแดงเ

ยนี้ แด๊ดคงจะ