ตรารักลิขิตบาป

ห้ฉันมาที่นี่ด้วยย่ะแล้วเธอล่ะถูกใครเค้า

ดคนตัวเล็กใน

บริษัทใหม่ที่ใหญ่กว่าบริษัทเดิมหลายเท่า..อ่

จที่ที่ทำงานใหม่ของเธ

ฉันอิจฉาห

คนึงนิจนั้นได้ทำงานในบริษัทที่ใหญ่กว่าที

แต่ที่ฉันเสียเวลามาคุยกับเธอวันนี้

ำเสียงเยือกเย็นตามแผนท

กฐาน

ท่าทางไม่พอใจที่คนึงนิจนั้นไ

ี้ด้วยไม่รู้ว่าถ้าเค้าเห็นหลักฐานที่เธอขโมยผลงานของฉัน เค้า

ลอยตาและเดินหนีไปทิ้งให้รสส

ัง

อยู่ เพราะเธอกลัวว่าสิ่งที่เธอ

นนึกว่าตกส้ว

ิจพึ่งจะกลับมา

ินเล่นแถวนี้น

อสเลยมั

ึงนิจ เพราะเห็นว่าจดจ่อรอที่จะเจอบอสใหญ่มานาน

วหรออยู่ไ

มองขวาหมายจะได้เจอบอ

วขอตัวไปสัมภาษณ

งพวกเธอหายไปไหนแล้ว เพราะหลังจากที่นักข่าวล

ล้วบอสเราเป็นยัง

อี้มือน้อยเขย่าแข

ีบไปแล้วล่ะ หล่อยิ่งกว่าน

นบอสใหญ่ จึงเอ่ย

วคงได้เจอ

าๆคิดว่าหากรออีกเดี๋ยวบ

คีย์การ์

มื่อครู่ที่เธอเดินตามหาชาติชายแต่กลับเจอคีย์การ์ดของโรงแรมต

ญิง ดิฉันกำลังหาอยู่พอดี

ลขคีย์การ์ดก็ยก

หรอคะดูจะสำ

สมควรเพราะไม่คิดว่าคีย์การ์ดอันเด

ณเขตแด

สาวทำให้รสสุคนค

าคุณเขตแดนค่ะเดี๋ยวฉั

หน้ากันอย่

างนั้นก็ขอ

ะคิดว่าหญิงสาวคงไม่คิดที่จะโกหกเนื่อ

ป็นไร

ะเดินออกมาจากจุดที่ม

่ให้ผู้หญิงค

ไปส่งให้กับคนึงนิจก่อนที่เธอจะเดินออกไปรอค

่ต่

ันออกมา

สสุคน หญิงสาวมีสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์นักแต่ก็

สงบศึกกับเธ

งนิจมากุมเอาไว้และเอ่ยข

าไง

อยากจะเชื่อว่าคำพูดีๆแบบ

อนนี้เธอก็ได้งานที่ดีทำแล้วนี่เธอ

่ยขอโทษออ

่เธอขู่จริงๆจึงยอมขอโทษ แต่นั่นมันก็ทำให

ันเลยนะ...มาด

ม้สีชมพูหวานให้กับคน

บนี้กับใครเ

้ำผลไม้มาดื่ม...แม้นคนอย่างเธอแม่จะโกรธง่า

้วล่ะน

าแก้วน้ำผลไม้ที่เธอยื่นให้คนึงน

.คิดจะขู่คนอย่างฉันก็

คนใส่ลงไปในน้ำผลไม้ รสสุคนก็ลากหญิงสาวมาที่ห้องของ

่นกับคุณชายให้เธอ...ขอให้สนุกกับ

น้อยในระยะแรกหลังจากนั้นก็จะมีแต่ความสนุก หลังจากที่ขังคนึงนิจไว้ในห้องมืดๆได้แล้ว รสส

่ต่

.ทำไมที่นี่ม

อบอ้าวไปหมดทั้งยังมีอาการแปลกๆที่เธอไม่ร

่บ

กาศเริ่มทำงานเพราะเขตแดนได้ใช้คีย์กา

ืม

จากผู้ใหญ่ในสังคมที่ชวนดื่มจนเขาปฏิเสธไม่ได้ กว่าจะขอปลีกตั

มาในนี้ไ

มาฟุบกอดที่อกแกร่งของเขา จนชายหนุ่มต้องรีบใช้สองมือหนาดันร่างบา

ร้อน..ช่ว

ิงสาวได้ดื่ม มือเรียววาดกอดอกแกร่งเป็นปลาหมึกอย่างไม่รู้ตัวจน

กที่นี่เ

ุณ

ยกมือทั้งสองข้างจับใบหน้าหล่อของคนที่อุ้มเธอเอาไว้พร้

ื้ออ

ปกับหญิงสาว เพราะตอนนี้ร่างกายของเขาก็แค่มนุษย์ผู้ชายค

กุม

ถึงเป็นแ

ดตะหมาดตระหง่านอยู่บนแท่นหินใหญ่ กล่าวกับชายตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจว่าเหตุใดพลังอำ

ำไว้จึงถูกสั่งลงโทษจากท่านพญาอนันตนาคาราชและที่ท่านกลายเป็นมนุษย์ได

ที่ถูกสาปจองจำหลายร้อยปี จนบัดนี้ได้

วที่สาป

าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่เขาถึงต้องมีสภาพเป็นแ

ตย์ต

เฮ้

้เสียความบริสุทธิ์ไปให้ใครหน้าไหนที่เธอก็ไม่รู้ไปแล้ว เธอไม่ได้คิดจะถามพนักงานที่โรงแรมด้วยว่าห้องที่เธอนอนอยู่ทั้งคืนนั้นเป็นห้องของใคร เพราะเสียใจและอายเกินกว่าที่จะทนอย

าสน

นตั้งตัว และเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่เขาทำผิดกฎของบรรพบุรุษ...ยักษ์...เป็นที่สุด..ใช่เขาเป็นยักษ์ และคนที่อยู่ในเกาะที่นี่ก

ไม่สามารถใช้พลังอะไรได้และตกเป็นทาสของความรักโลภโกรธหลงตามประสาของมนุษย์ได้อย่างง่ายดาย ประจวบกับดื่มจนขาดสติชั่งใจในคืนนั้นอีกด้วย เขตแด

้วเธอรู้หรือเปล่าค

เรื่องราวที่ไม่ได้น่ายินดีเท่าไรนักที่เขตแ

ธอจะจำผม

ะเมื่อพลังกลับมาปกติในช่วงรุ่งเช้าของอีกวันก่อนที

ใช่มั้

รตามที่บอกแล้วแต่กล้องวงจรปิดของโรงแรมก็ยังมี แถมหากหญิงสาวถามพนักงานว่

บริษัทหากเธอจำผมไ

รั

ด้ แต่หากเรื่องบางเรื่องที่เขาไม่อยากให้เกิดดันเกิดขึ้นมา มันจะทำ