คลั่ง(รัก)เมียเด็ก

ือนต่

ั้นมันคุ้นๆ น

นแรกเงยหน้าขึ้นพร้อมกับใช้มือนวดหลังคอตัวเองเบาๆ เพื่อบร

ดริมฟุตบาทอยู่ไม่ไกลจากใต้ตึกคณะบริหารธุรกิจที่พว

ุดลง ดารินเงยหน้าขึ้นแล้วหันไปมองตามสิ่งที่ทอฝันพูด ครั้นพอเห็นรถคันนั้นเธอก็ครุ่นคิดเล็กน้อยแล้ว

็นรถคันนี้บ่

นอย่างจริงจังแล้วพึมพำด้วยความสงสัย ทว่าอย

อยู่ในรถคันนั

รมารึไง”ดารินพูดพร้อมกับย่นจ

ได้สนใจใครอยู่แล้ว แกเองรึเปล่า

ครเลยแม้แต่คนเดียว ทว่า จู่ๆ เรื่องราวของผู้ชายคนนั้นเมื่อสองเดือนก่อนก็ผุดขึ้นมาในความ

ได้พูดคุยทำความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว และไม่มีเ

บบ้านกัน”ดารินพูดด้วยน้ำเสียงสดใสเพื่อกลบความรู้ส

วแล้วมองไปที่รถคันนั้นอีกครั้ง จากน

เห็นว่ามันกำลังเคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆ กระทั่งหายไปจากบ

นการส่งวิจัยครั้งสุดท้าย หลังจากถูกแก้มาแล้วถึงสองรอบ และในอีกสองอา

่งอก จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังลานจอดรถที่มีรถมินิคูเปอร์สีฟ้าสดใสของทอฝันจอดเด่นอยู่ ก่อนสองสาวจะขึ

ินชาบูก

ะ พอดีพี่อีกคนเค้าขอลา

ังก็ได้ งั้นเดี๋ยวฉันไปส

บใจ

ป็นคาเฟ่เล็กๆที่อยู่ภายในซอย เธอทำงานที่นี่มาตั้งแต่เข้

น้อยๆ แต่ยิ่งพอถึงช่วงใกล้สอบ จำนวนวันที่ต้องทำก็น้อยลงเพื่อจะได้มีเวลาอ่านหนังสือมากขึ้น

กลับไป ดารินจึงรีบเข้าไปในร

นนั้นสิ ส

ขับต้องหล

ำลังเลื่อนไปเปิดตู้จะเติมขนมชะงักพร้อมกับเงยหน้ามองตาม ก็เห็นว่าเป็นรถคันเดิมอีกแล้ว

ดิมยังคงจอดอยู่ จึงรีบจ้ำอ้าวเพื่อเดินออกไปหน้าปากซอยที่เป็นถนนใหญ่ ทว่าประตูจากฝั่ง

งเธอไว้พร้อมกับเอ่ยถา

บ คุณดาริน

หญิงสาวนิ่งอย่างรอคำตอบ แม้ว่าความเป็นจ

ยแล้วหันไปมองบริเวณรอบๆ เพราะหากว่าเกิดอะไรขึ้นจะได้ขอคว

รเจอคุณนะครับ”อคินเห็นท่าทางของเธอก็บอกจุดประสงค์ที่เขามาปรา

อนก่อนและไม่แปลกใจเลยที่เจ้านายของเขาจะให้มาคอยตามดูเธอ และจากการที่เขาตามเ

องเขาอย่า

การเจอคุณครับ”เ

ที่ชื่อภาคินัยคือใคร แต่เธอกับเขาก็ตกลงกันรู้เรื่องแล้วตั้งแต่วัน

องการเจอเขาค

ารหน้าปากซอย ทว่าชายหนุ่มกลับเดินมาขวางเธอไว้อีกคร

ไปเถอ

ครับ คุณภามต้อ

ฝนจะกลั่นแกล้งเพราะแค่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวเม็ดฝนเม็ดเล็ก

หญิงสาวจึงรีบเดินต่อเพราะคิดว่าอาจจะถึงหน้าปากซอยก่อนที่ฝนจะตกลงมามากก

อะครับ ตก

าอย่างต่อเนื่องก็ตัดสินใจขึ้นรถพร้อมกับถาม

บนเพนต์เฮาส์หลังใหญ่ที่ดูเรียบหรู เธอหันมองร

ำดับแรกและสิ่งต่อมาที่เธอเห็นคือชายหนุ่มในชุดเสื้อยืดสี

วถามออกมาอย่างไม่เต็มเสียงนักเพรา

รอคะ”เธอมองหน้าเขาแค่แว

่งล

้มือลูบสัมผัสผิวไปมา เนื่องจากอากาศในนี้ค่

จู่ๆ เขาก็ถามในสิ่งที่

าให้เลขาตามติดเธอขนาดนั้น ย

องแล้วส่งสัญญาณว่าให้ออกไปก่อน จากน

่อยาก

ินเลิกคิ้วมองเ

ล่สายตาไปยังเสื้อนักศึกษาที่เปียกจนแนบผิวซึ่งเห็นบราสีดำด

ลี่ยนชุด ตัวซ

็นไรดี

ร้อน ทว่าเมื่อเห็นสายตาคมกริบที่มีแววจริงจังมองอยู่ เธอจึงลุกขึ้นแล้วเดินตามไปอย่างว่าง่าย ต

บายตาแล้วพาไปยังห้องแต่งตัวที่อยู่ด้านใน เขาใช้มือเลื่อนประตูตู้เสื้อ

ตัวไหนก็

ย หากมีเสื้อผ้าผู้หญิงมากมายขนาดนี้ อาจจะหมายถึงเขา

ูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเส

อกมา จะได้คุยกัน