icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

บทที่ 5 ของขวัญชิ้นใหญ่สำหรับคุณ!

จำนวนคำ:1259    |    อัปเดตเมื่อ:14/08/2023

เฝิงหยุนเหนียนเดินก้าวใหญ่ ๆ เข้ามายังห้องโถง แล้วก็เดินตรงไปเพื่อประคองมู่จือหนิงขึ้นมา

หลังจากนั้น แววตาของเขาก็แข็งทื่อเขามองไปที่เซิ่งเกออย่างผิดหวัง “เดิมทีคิดว่าหย่ากันแล้วเธอจะทำตัวดี ๆ ไม่คิดเลยว่าเธอจะใช้วิธีสกปรก ๆ แบบนี้ น่าขยะแขยงที่สุด ทีแรกฉันว่าจะยกวิลล่าหลังนี้ให้เป็นชื่อของเธอ แต่ดูเหมือนว่าคงจะไม่จำเป็นแล้วล่ะ”

“อาหยุน อย่าไปต่อว่าเซิ่งเกอเลยนะคะ เป็นเพราะฉันไปทำให้เธอโมโห เธอถึงได้พลั้งมือผลักฉัน ทุกอย่างมันเป็นความผิดของฉันเอง คุณด่าฉันแทนเถอะ”

มู่จือหนิงซบอยู่ในอ้อมอกของเขาด้วยท่าทางอ่อนแอ ทำทีท่าว่ารู้สึกผิด แล้วก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาเหมือนเป็นผู้ถูกกระทำทำให้ดูน่าสงสาร แต่ตอนที่เธอชำเลืองมองไปที่เซิ่งเกอ เธอกลับแสดงสีหน้าอย่างผู้ชนะออกมา

สีหน้าของเฟิงหยุนเหนียนดูเย็นชามาก เขาพูดกับเซิ่งเกอด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงการออกคำสั่งว่า “ขอโทษอาหนิงซะ เดี๋ยวนี้”

เหอะ ต้องการให้เธอขอโทษงั้นเหรอ?

น่าโมโหจริง ๆ

เซิ่งเกอกวาดตามองคนสองคนที่รักกันปานจะกลืนกิน แล้วก็ยิ้มออกมา จากนั้นก็ดึงมู่จือหนิงออกมาจากในอ้อมแขนของเฟิงหยุนเหนียนอย่างอ่อนโยน

ตอนแรกคิดว่าเธอจะโกรธ แลัวก็เถียงขึ้นมาซะอีก แต่กลับไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะยังคงยิ้มได้อยู่อีก?

สีหน้าของมู่จือหนิงเต็มไปด้วยความสงสัยมาก เธอไม่เข้าใจว่าสรุปแล้วเซิ่งเกอต้องการจะทำอะไรกันแน่ จนทำให้เธอลืมที่จะต่อต้านไปชั่วขณะ แล้วก็ปล่อยให้เซิ่งเกอดึงเธอไป

เพียะ——

“โอ๊ย!”

เสียงกรีดร้องน่าอนาถกว่าเมื่อกี้นี้เป็นร้อยเท่า มู่จือหนิงเอามือกุมหน้าบวม ๆ ของเธอเอาไว้ แล้วก็ล้มลงไปกับพื้นอย่างแรง

เซิ่งเกอใช้แรงเกือบทั้งหมดที่มีของเธอในการตบครั้งนี้ เธอตบแรงจนฝ่ามือของเธอเองก็ชาไปเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่ามู่จือหนิงที่ถูกตบนั่นน่าจะเจ็บปวดมากจริง ๆ

ใบหน้าของเซิ่งเกอยังคงเผยรอยยิ้มอยู่ เธอดูไม่แยแสจนน่าประหลาดใจ แล้วก็ดูไม่เหมือนกับเป็นคนที่เริ่มลงมือตบก่อนเลยสักนิดเดียว

เธอก้มมองไปที่มู่จือหนิงที่อยู่บนพื้น แล้วก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “ในเมื่อเธอบอกว่าฉันรังแกเธอ งั้นถ้าฉันไม่ตบเธอจริง ๆ สักที แล้วฉันจะช่วยเธอพิสูจน์การกระทำที่ชั่วร้ายของฉันได้ยังไง?”

มู่จือหนิงนั่งอยู่บนพื้นอย่างอ่อนแรง น้ำตาคลอเบ้า ร้องไห้กระซิก ๆ ขึ้นมาเบา ๆ

เฟิงหยุนเหนียนไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเซิ่งเกอจะกล้าลงมือต่อหน้าต่อตาเขาแบบนี้ ทำให้แวบแรกเขาถึงกับลืมที่จะดึงมู่จือหนิงขึ้นมา

สีหน้าของเขาดูขึงขังมาก เขาจ้องมองไปที่เซิ่งเกออย่างบีบบังคับ “ไม่เพียงแต่ไม่ขอโทษ แต่เธอกลับทำรุนแรงกว่าเดิม! นี่เธอกำลังทดสอบขีดจำกัดความอดทนของฉันอยู่ใช่ไหม? !”

“คุณคิดมากไปแล้ว คุณเฟิง”

เซิ่งเกอโบกมือไปมา ใบหน้าของเธอเผยรอยยิ้มที่สดใสมากขึ้น

“ยังไงเราก็เคยเป็นสามีภรรยากันมาก่อน ก่อนที่จะจากกัน ฉันขอมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับคุณอีกอย่างก็แล้วกัน!”

ขณะที่เธอพูด เธอก็หยิบเอกสารปึกหนาออกมาจากกระเป๋า แล้วก็ขว้างไปที่หน้าของเฟิงหยุนเหนียน

แล้วกระดาษสีขาวเหมือนหิมะก็โปรยปรายไปทั่วท้องฟ้า

เฟิงหยุนเหนียนหยิบมั่ว ๆ มาใบหนึ่ง แล้วก็เห็นว่าในกระดาษเป็นบันทึกข้อความสั้น ๆ ที่เต็มไปด้วยคำเยาะเย้ยถากถาง ถ้อยคำที่ใช้บ่งบอกถึงความเย่อหยิ่ง ตอนที่เขาอ่านหมายเลขที่ไม่ได้ลงชื่อของผู้ส่งในใจ เขาก็รู้สึกช็อคมาก

เมื่อพลิกไปด้านหลังเป็นหลักฐานเกี่ยวกับการที่เขาถูกวางยาเมื่อคืนนี้ ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างเป็นหลักฐานที่ชัดเจนมาก จนทำให้สามารถสรุปได้ว่าหลักฐานทั้งหมดชี้ไปที่คน ๆ เดียว ซึ่งก็คือมู่จือหนิงนั่นเอง

เฟิงหยุนเหนียนขมวดคิ้วแน่น แล้วก็มองไปที่มู่จือหนิงที่อยู่บนพื้นด้วยสายตาที่น่ากลัว

ส่วนมู่จือหนิงก็เพิ่งจะอ่านเนื้อหาบนกระดาษจบพอดี สีหน้าของเธอซีดเผือด

ความจริงแล้วเธอเป็นคนสั่งให้คนไปใส่ยาลงในไวน์ของเฟิงหยุนเหนียนเอง แถมเธอยังโทรไปหาเฟิงหยุนเหนียน เพื่อขอให้เขามาหาเธอที่โรงแรม แต่แล้วเธอกลับไม่คาดคิดว่าคนขับรถจะทำงานผิดพลาด ไปส่งเขาที่วิลล่าแทน ทำให้คนที่โดนปู้ยี้ปู้ยำกลายเป็นเซิ่งเกอไปซะได้!

ด้วยความที่เธอรู้สึกโกรธมาก ตอนแรกเธอจึงแค่อยากจะส่งข้อความไปทำให้เซิ่งเกอต้องเจ็บช้ำน้ำใจเท่านั้น

แต่แล้วใครจะไปรู้ล่ะว่า ครั้งนี้เซิ่งเกอจะกล้าเผชิญหน้ากับเธออย่างนี้!

แล้วหยุนเหนียนจะมองเธอยังไง......

ก่อนที่เธอจะทันได้โต้เถียง เซิ่งเกอก็ถือกระเป๋าเดินทางที่แพ็คของใส่ไว้เรียบร้อยแล้วขึ้นมาแล้ว ก่อนที่จะจากไป เธอยังมองไปที่ผู้ชายที่เธอเคยรักเป็นครั้งสุดท้ายอีกด้วย

“เฟิงหยุนเหนียน คุณจำเอาไว้นะว่า คนที่หย่าไป และต้องถูกทอดทิ้งนั้นไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคุณ! เพราะฉันไม่ได้ต้องการคุณอีกแล้ว แล้วตระกูลเฟิงของคุณก็ไม่คู่ควรกับฉันด้วย!”

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 หยุดพล่าม หย่ากันเถอะ2 บทที่ 2 เงินสามหมื่นล้านของคุณ3 บทที่ 3 แบบนี้กลายเป็นเศรษฐีแล้วไหม?4 บทที่ 4 เป็นคนตีสองหน้าเก่ง5 บทที่ 5 ของขวัญชิ้นใหญ่สำหรับคุณ!6 บทที่ 6 ถือซะว่าผมจ่ายค่าชดเชยให้คุณก็แล้วกัน7 บทที่ 7 จะรักษางานให้คงอยู่ได้ไหม8 บทที่ 8 ภรรยาของเขาที่ถูกเก็บซ่อนเอาไว้คือใคร?9 บทที่ 9 ถูกสวมเขางั้นเหรอ?10 บทที่ 10 โดนผู้หญิงหลอกครั้งแรก11 บทที่ 11 คุณไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเต้นรำกับฉัน12 บทที่ 12 รับเงิน และออกไปจากเมืองฟอร์เดนตลอดไป13 บทที่ 13 ตบหน้าเธอแรงกว่าสามเท่า!14 บทที่ 14 ทำไมคุณเฟิงถึงได้หึงล่ะ15 บทที่ 15 สูงส่งกว่าพวกเธอก็แล้วกัน16 บทที่ 16 หนูอยากให้มันตาย!17 บทที่ 17 ห่วงใยอดีตภรรยาที่หย่ากันไปแล้ว18 บทที่ 18 คิดจะล้อเล่นกับเขา เดี๋ยวจะได้รู้จักกับความตาย!19 บทที่ 19 อย่างน้อยนั่งสารเลวคนนี้ก็จนกว่าเธอ20 บทที่ 20 ยั่วยุมายั่วยุกลับ21 บทที่ 21 การปะทะที่ดุเดือด22 บทที่ 22 เหมือนไม่เคยรู้จักเธอมาก่อน23 บทที่ 23 ปีศาจร้ายหรือแค่เด็กเปรตคนหนึ่ง 24 บทที่ 24 ใครคือผู้โชคร้ายคนนั้นกันนะ 25 บทที่ 25 เป็นตัวการของเรื่องแล้วมีสิทธิ์อะไรมานิ่งเฉย26 บทที่ 26 ดูแลผู้ชายไร้ศีลธรรมของคุณให้ดี27 บทที่ 27 วันนี้มาคิดบัญชีคืน28 บทที่ 28 ทรมานคนมันสนุกกว่าจับฆ่าอีกนะ29 บทที่ 29 ครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่าเขาเป็นลูกผู้ชายตัวจริง30 บทที่ 30 คุณเหมาะที่จะเป็นพี่สะใภ้เหรอ?31 บทที่ 31 ผู้หญิงคนนี้คอแข็งมาก32 บทที่ 32 เธอจะยอมให้ตัวเองเสียเปรียบได้ยังไง33 บทที่ 33 อยากรู้จริง ๆ สุดท้ายคุณจะร้องไห้สภาพไหน!34 บทที่ 34 ที่แท้เธอก็โง่นี่เอง35 บทที่ 35 เธอก็แค่ผู้หญิงไร้ยางอาย36 บทที่ 36 ทนเห็นเธอมีความสุขไม่ได้37 บทที่ 37 ผู้สืบทอดคนเดียวของมู่ซือ กรุ๊ป38 บทที่ 38 การกระทำของมู่ซือ กรุ๊ป39 บทที่ 39 หากไปช้าจะพลาดโชว์ดี ๆ ได้40 บทที่ 40 ใครใส่ของปลอมกันแน่41 บทที่ 41 จะแบทเทิลกับฉันงั้นเหรอ?42 บทที่ 42 ยังมีเรื่องเซอร์ไพรส์อะไรที่เขาไม่รู้อีกบ้าง43 บทที่ 43 องค์หญิงท่านขาดองครักษ์หรือไม่?44 บทที่ 44 เอารูปถ่ายตอนขายหน้ามายั่วโมโห!45 บทที่ 45 มองคนที่หน้าตา46 บทที่ 46 ได้เหยียบย่ำนางคนสารเลวนี่ช่างรู้สึกดีจริง ๆ !47 บทที่ 47 คิดร้ายกับคนอื่น แต่ย้อนกลับมาหาตัวเอง48 บทที่ 48 รอดูสภาพที่น่าเวทนาของเธอ49 บทที่ 49 ใครวางกับดักใส่ใคร50 บทที่ 50 ตกรางวัลเธอด้วยแพ็คเกจทรมาน51 บทที่ 51 เป็นวายร้ายที่ฉลาดเฉลียว52 บทที่ 52 ฉันมาที่นี่เพื่อมอบของขวัญให้คุณ!53 บทที่ 53 ทำให้ทรมานใจดีกว่าฆ่าให้ตาย!54 บทที่ 54 ตรวจสอบเรื่องเมื่อสิบสามปีที่แล้ว55 บทที่ 55 เธอหาเรื่องเอง56 บทที่ 56 มาดูกันว่าใครจะจัดการใคร57 บทที่ 57 ผู้หญิงที่มีอำนาจเหลือล้น58 บทที่ 58 ในที่สุดครั้งนี้ก็เรียนรู้ที่จะฉลาดขึ้นแล้ว59 บทที่ 59 ยอมรับการสัมภาษณ์ส่วนตัว60 บทที่ 60 มาออกตัวแทนเธอ!61 บทที่ 61 จุดอ่อนของเธอ62 บทที่ 62 ให้มันบอกลาโลกใบนี้ไปซะ63 บทที่ 63 เธอไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน64 บทที่ 64 มีคนใหญ่คนโตอยู่เบื้องหลัง65 บทที่ 65 แตะต้องคนของฉัน นี่คือผลที่จะได้รับ66 บทที่ 66 ฉันจะไปเมืองเมืองกลีเธียรด้วยตัวเอง67 บทที่ 67 สุดท้ายก็เป็นลูกไก่ในกำมือเธอ!68 บทที่ 68 เขาถูกจับตามองมานานแล้ว69 บทที่ 69 คู่หมั้นของฉันมีผู้หญิงอยู่ในบ้าน!70 บทที่ 70 วันนี้ฉันต้องพามู่หยานซินออกไปให้ได้71 บทที่ 71 ต้องทำให้เธอตื่นโดยเร็วที่สุด72 บทที่ 72 เธอเป็นคนผลักลู่ฮัวออกจากชีวิตด้วยมือของเธอเอง73 บทที่ 73 เรื่องของมู่หยานซินมีอะไรไม่ชอบมาพากล74 บทที่ 74 เธอทำให้มู่หยานซินเป็นอะไรไปจริง ๆ75 บทที่ 75 ต่อให้เธอตาย คนทั้งโลกก็จะลืมเธอ76 บทที่ 76 ฉันจะประณามการกระทำชั่วร้ายของเธอ77 บทที่ 77 ความรู้สึกของการที่ถูกผู้คนซ้ำเติม78 บทที่ 78 หัวเราะที่คุณไม่เปลี่ยนไปจากก่อนหย่าเลย79 บทที่ 79 ถอนตัวได้ จ่ายค่าปรับมาค่อยว่ากัน80 บทที่ 80 ตระกูลเฟิง เตรียมตัวล้มละลายได้เลย81 บทที่ 81 แม้ว่าจะเหลือเพียงเศษกระดูกฉันก็จะเอากลับไปด้วย82 บทที่ 82 ทำอะไรฉันต้องทำให้เด็ดขาด83 บทที่ 83 เด็กฝึกหนีไปเหรอ 84 บทที่ 84 เหลือแค่จัดการ!85 บทที่ 85 อย่างนี้ยังเรียกว่าผู้หญิงอีกเหรอ !86 บทที่ 86 เธอช่างกล้าบ้าบิ่นเหลือเกิน87 บทที่ 87 ถูกจัดการในพริบตาเลยนี่น่า! 88 บทที่ 88 เธอขโมยวิชายิวยิตสูมาน่ะสิ!89 บทที่ 89 หรือว่าเธอรู้จักกับเบนิโก้เปเรซจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?90 บทที่ 90 ฉันไม่พอใจคำขอโทษของเธอ91 บทที่ 91 ฉันเป็นแค่เซิ่งเกอ92 บทที่ 92 ตราบใดที่พี่ชอบ มันก็คุ้มค่า93 บทที่ 93 จะต้องชนะการประมูลนี้ให้ได้94 บทที่ 94 ยินดีล่วงหน้ากับเฟิงซือ กรุ๊ปที่ชนะการประมูลเหรอ 95 บทที่ 95 การประมูลครั้งนี้เป็นโมฆะ!96 บทที่ 96 มากเกินไปงั้นเหรอ ฉันคิดว่านี่มันยังไม่พอด้วยซ้ำ97 บทที่ 97 เฟิงซือ กรุ๊ป จะต้องเป็นของเธอเท่านั้น!98 บทที่ 98 ฉันชอบคุณจริง ๆ99 บทที่ 99 เซอร์ไพรส์เขาตอนที่เขากลับมา100 บทที่ 100 เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส