icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+

บทที่ 2 พระชายารองที่ท่านอ๋องทรงรักใคร่

จำนวนคำ:3683    |    อัปเดตเมื่อ:08/08/2023

รเฝ้าเวรอยู่ด้านนอก สองนาย เสี่ยวเหลียนบ่าวคนสนิทรีบตื่นแต่เช้าเพื่อมาปรนนิบัติ ผู้เป็

ด เสี่ยวเหลียนมิอาจทราบได้ จำต้องอาศัยวานบ่าวในจว

ะชายาให้ดี ทว่าไม่ได้ห้ามผู้ใดเข้าไปพบ เมื่อสาวใช้มาท

มา เสี่ยวเหลียนสอดส่ายสายตาจนกระทั่งพบเงาร่า

เมิ่งลี่เฟยนอนสั่นสะท้านอยู่ในผ้าห่มเสี่ยวเ

่านไม่อยู่ใน เรือนหอเล่า ในเรือนนี้เย็นย

อสัมผัสเตียงแห่งนี้ เสี่ยวเหลียนก็รับร

เสื้อคลุมของสาวใช้ประจำสกุลเมิ่งคลุมทับ

ความอบอุ่นได้มาก ทว่าเตียงนี้กลับเย็นเยียบ

ยวเหล

ผัสมือเย็นของเสี่ยวเหลียน อากาศหนาวยิ

จ้าคะ คุณหนูแย่แล้

ิ่งกว่ากระดาษขาวกระทั่งในความมืดเช่นนี้ยังมองเห็นได้ชัดเจน เสียงของเมิ่งลี่เฟยแห

ลียนข้าทั้งร้อนทั้งหนาวปวดร้าวไปทั้งตัวแ

ไปจนหมดมิให้เข้าใกล้เรือนหอ นางเองก็ไม่ได้คิดมากวันส่งตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวคงไม่ต้

อ คุณหนูรอบ่าว

ไว้นางจดจำแววตาชิงชังของคนผู้นั้นได

าใจหรือไม่ อย่างไรก็ต้องหาทางพาท่านหมอม

ว คุณหนูอดทนไว้นะเจ

นขณะที่เมิ่งลี่เฟยกลับขดกายเข้าไปในผ้าห่

ใดกันแน่ เสี่ยวเหลียนจึงสอบ

วเข้าพระชายาล้มป่วยรี

อง หากต้องการให้มารักษาพระชายาต้องได้รับอนุญาตเสียก่อน แต่ว่าหากให้บ่าว นางนี้ไปพบพระ

้รับอนุญาตจากท่านอ๋องเสียก่อน เ

้นั้น นางกระชากคอเสื้อของทหารอ

่ตามหมอต้องไปขออนุญา

รจากร่างของเสี่ยวเหลียน เข

สียก่อน กฎของที่นี่เข้มงวดยิ่งหา

นเย็นพร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยคว

ระชายาอาการไ

อในคืนที่ผ่าน เสี่ยวเหลียนรู้ว่าท่านอ๋อง ไม่ต้องการแต่งกับคุณหนูและท่าทางร

วมหอแล้วคนที่ถูกประณามย่อมกลายเป็นคุณหนู ไม่มีทางที่คุณหนูจะยินยอมตกอยู่ในสถานก

่งกว่าฝ่าด่านบำเพ็ญตบะพันปีเพ

บตกแต่งด้วยผ้าแดงสวยงาม ทว่าเรือนแห

๋องอยู

์ที่เฝ้าประตูเสียงสั่น ได้คำตอบท

ยู่ที่เรือนพระชาย

นอยู่บ้าง อย่างไรสตรีผู้นี้ก็เป็นคนสนิทขอ

ผ่านมาเพียงวันเดียวอ๋องเจ็ดโยนพระชายาไปที่ตำหนักเย็

้าต้องพบท่านอ๋อง เกิ

ยดี ทว่ากว่าจะเจอท่านอ๋องได้ ด้วยความใหญ่โตของจวนนี้เสี่

นนอก เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่งจอง

ดมาก่อกวน ยิ่งอยู่กับพระชายารองด้วยแล้วพวกเจ้ายิ่งไม่อาจ

อใจ คนที่ทอดทิ้งภรรยาเอกตั้งแต่วันแรกเช่นนี้ยังนับเป็น

แล้ว เช่นนั้นข้าจะไปตามหมอสกุลเมิ่งมารักษาพระชายา หากเรื่องราวล่

เป็นเสียงของสตรีผู้หนึ่งน้ำเสียงหวานใสและดูอ่อนโยนย

าก่

างามล้ำแลดูอ่อนหวานยิ่งนัก ทว่าในสายตาของเสี่ยวเหลียนสตรีที่งดงามที่สุดในใต้หล

ประคองร่างบอบบางอ่อนแอของคนงามอย่างทะนุถนอม เรียกว่าแทบจะว

่าคนผู้นี้คือเฉียนมี่พระ

ไปทั่วแคว้นว่าท่านอ๋

ง คารวะพระชายารองเพคะ พระชายาล้มป่วยขอท

ีบทำความเคารพ

ี่สุดคือตามท่านหมอให้เร็ว

วยใบหน้าราบเรียบ พลางเอ่ยเสี

จะดีหรือไม่ อย่างไรฐานะของพระชายาก็สูงส่ง ท่านอย่าทรงใจดำนักเลย

หลาของอ๋องเจ็ดในยามที่จับจ้องมองร่างของเสี่ยวเหลียนดูเย็นชายิ่งนัก ทว่าเมื่

ให้นางได้รับบทเรียนไปเถิด ข้าไม่เชื่อว่านางจะป่วยจริง คงเป็นมารยาของนางมากกว่า ชื่

านอ๋องไม่ส่งท่านหม

ยกาจตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาในจวนข้า มี่เอ๋อร์เป็นคนดีเช่นนี

้มอ่อนหวาน

ล้ว พระชายาคงไม่ใช่

ใจแล้ว” เขาลูบมือของเฉียนมี่

เจ้ากลับไปเถิด อย่ามา

นู ทั้งไม่ยอมส่งหมอ เสี่ยวเหลียนจึงคุกเข่า

ามนี้อยู่ในเรือนเย็นเช่นนั้นไม่อาจทนได้เพคะ ขอท่านอ๋องทรงโปรดส่งท่านหมอไปช่วยรักษา พระชายาป่วยจริง

จำเป็นต้องยอมก้มหัว คุณหนูยอมหักไม่ยอมงอหากรู้ว่าเ

หมอจากข้างนอก ชื่อเสียงของคุณหนูย่อมป่นปี้ด้วยไม่ได้รับความโปรดปรานเป็นแน่ อ

หรือ ทว่าก่อนที่เขาจะสั่งลงโทษเสี่ยวเหลียน จู่ ๆ พระชายารองพลันน้ำตาคลอหน่

าพระชายาด้วย จะแกล้งป่วยจริงเท็จให้ท่านหมอดูก็ทราบความจริงแล้

ำให้อ๋องเจ็ดสูดลมหายใจลึก เขาลูบศีรษะของพระ

ู้ใดก็ได้ไปตามหมอดูนางเสียหน่อย แต่ห้าม

งมีน้ำพระทั

อันยิ่งใหญ่ออกมาให้บ่าวไพร่ประจักษ์ ว่าวาจาของนางมีผล

่เรือนเย็น รักษาพระชายาใ

นว่าท่านอ๋องผู้นี้หลงใหลพระชายารองเพียงใดนั้นไม่ผิด เ

กของพระชายารอง ไม่สนใจเสี่ยวเห

ักหากมี่เอ๋อร์ต้องล้มป่วยเพราะนาง

ารองเข้าเรือน ปิดประตูแ

ท่านหมอให้แล้ว เสี่ยวเหลียนจึงลุกขึ้นรีบวิ่งไปที่เรือนหอกวาด

บโดนสาวใช้กลุ่มหนึ่งดักหน้าขัดขวางมิให

ที่เรือนเย็นมีกฎจนก

ีร่างบึก

าขวางทางข้าห

หาก ที่นั่นไม่มีกระทั่งเตาอุ่นหากไม่ได้ผ้าห่มจะผ่าน

แน่น ในขณะที่ยกเท้าถีบเข้าที

ายาของจวนนี้ หากเ

กองอยู่ที่พื้นนางนั้น เห็นได้ชัดว่

ก็พร้อมสู้ตาย ผู้ใดหน้าไหนกล้าเข้า

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 วางยา2 บทที่ 2 พระชายารองที่ท่านอ๋องทรงรักใคร่3 บทที่ 3 แค้นหนี้ต้องเอาคืน4 บทที่ 4 กฎย่อมเป็นกฎ5 บทที่ 5 สตรีผู้โหดเหี้ยม6 บทที่ 6 นางปีศาจ7 บทที่ 7 มารยาหญิง8 บทที่ 8 องครักษ์เยี่ยผู้หล่อเหลา9 บทที่ 9 บังเอิญพบ10 บทที่ 10 ท่านอ๋องจะเชื่อใคร11 บทที่ 11 หม่อมฉันต้องประหยัดเพคะ12 บทที่ 12 คนที่ติดตามไม่ห่าง13 บทที่ 13 นางก่อเรื่องอันใดอีก14 บทที่ 14 สตรีผู้เมามาย15 บทที่ 15 หรือว่าท่านอ๋องจะมีใจ16 บทที่ 16 ตื่นขึ้นมาเจอสัตว์ร้าย17 บทที่ 17 ย้ายไปที่เรือนของท่านอ๋อง18 บทที่ 18 ข้าจะตีมันเอง19 บทที่ 19 แย่งชิงเขากลับมา20 บทที่ 20 เข้าใจตนเองมากขึ้น21 บทที่ 21 ตบสั่งสอน22 บทที่ 22 เกิดเรื่องในจวน23 บทที่ 23 ลงโทษอย่างหนัก24 บทที่ 24 หวั่นไหว25 บทที่ 25 หัวใจล่องลอย26 บทที่ 26 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป27 บทที่ 27 สตรีที่อยู่ในใจ28 บทที่ 28 สตรีที่ได้รับความโปรดปราน29 บทที่ 29 ละทิ้งความรู้สึกได้จริง ๆ30 บทที่ 30 ตกอยู่ในอันตราย31 บทที่ 31 ข้าขอโทษท่านแล้ว32 บทที่ 32 คนที่ให้ความช่วยเหลือ33 บทที่ 33 อย่าพรากพวกนางเลย34 บทที่ 34 ดูแล35 บทที่ 35 รักษาชื่อเสียงของนางให้ดี36 บทที่ 36 ส่งเสี่ยวเหลียนเป็นครั้งสุดท้าย37 บทที่ 37 ท่านพ่อโปรดช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ38 บทที่ 38 อาไป๋ไม่ชอบหน้าเต๋อลู่หาน39 บทที่ 39 หย่าขาด40 บทที่ 40 ดอกไม้ดอกนี้มอบให้ท่าน41 บทที่ 41 เมิ่งลี่เฟย...42 บทที่ 42 เขาผู้อยู่เคียงข้างนางเงียบ ๆ มาเสมอ43 บทที่ 43 หาคู่ให้อาไป๋44 บทที่ 44 คู่สร้างคุ่สม (ตอนจบ)45 บทที่ 45 ตอนพิเศษ1 ความรักที่ฝังแน่นในใจ46 บทที่ 46 ตอนพิเศษตอนที่ 247 บทที่ 47 ตอนพิเศษ ตอนที่ 348 บทที่ 48 ตอนพิเศษ 4 ตราบชั่วฟ้าดินสลาย ขอมีเพียงเจ้ากับลูกเท่านั้น