icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+

บทที่ 17 ย้ายไปที่เรือนของท่านอ๋อง

จำนวนคำ:3380    |    อัปเดตเมื่อ:08/08/2023

"ปล่อยนางเดี๋ยวนี้"

เมิ่งลี่เฟยได้ยินเสียงดุดันของเต๋อลู่หานดังขึ้นพลันหมุนตัวไปแอบอยู่ด้านหลังเยี่ยหัวทันใด

"เมิ่งลี่เฟย เจ้าออกมาเดี๋ยวนี้อย่าคิดว่าเขาจะช่วยเจ้าได้"

แม้ว่าจะได้ยินเสียงของเต๋อลู่หานตวาดเช่นนั้น ทว่าเมิ่งลี่เฟยกลับยิ่งตัวลีบอยู่ด้านหลังเยี่ยหัว

"ท่านอ๋องใจเย็นก่อนเถิด"

เยี่ยหัวเองก็ไม่ขยับไปไหน เขายังยืนเป็นเสาต้นใหญ่ บดบังเมิ่งลี่เฟยจากสายตาของคนผู้นั้น

"เยี่ยหัวเจ้าถอยไปอย่ายื่นมือเข้ามาสอดเรื่องของข้า"

เยี่ยหัวกลับยืนแน่นิ่ง ครานี้เต๋อลู่หานสติขาดผึง ยิ่งเห็นชายชุดคลุมสีดำที่อยู่ด้านหลังของเยี่ยหัวโผล่ออกมาเขายิ่งเดือดดาลมากยิ่งขึ้น

"ได้ เยี่ยหัวไม่ถอยใช่หรือไม่ หากเจ้าอยากลองดีข้าก็จะจัดให้"

เดิมทีเยี่ยหัวไม่อยากยุ่งทว่าสตรีร่างเล็กที่อยู่ด้านหลังกลับยึดชายเสื้อเขาไว้แน่นเช่นนี้เขาจะปล่อยมือนางได้อย่างไร

ด้วยฐานะไม่อาจลงมือกับเต๋ออ๋องได้ ในยามที่เต๋อลู่หานซัดฝ่ามือออกมา เยี่ยหัวผู้มิอาจหลบได้จึงได้แต่ยืนอยู่เช่นนั้นรับฝ่ามือของเต๋อลู่หานเต็ม ๆ

ร่างกายของเยี่ยหัวสั่นเล็กน้อย เมิ่งลี่เฟยรับรู้ได้ถึงแรงสะเทือน ทว่าเขากลับไม่หลบหลีกด้วยคงคิดห่วงนาง

เยี่ยหัวไอออกมาคำหนึ่งในลำคอรับรู้ถึงรสชาติฝาดเฝื่อนของเลือดที่ทะลักขึ้นมา เยี่ยหัวกลืนเลือดก้อนนั้นลงคอแล้วเอ่ยเสียงเบา

"ท่านอ๋อง ข้าขอร้องท่าน อย่าปล่อยให้ความหึงหวงทำให้ท่านขาดสติ"

เต๋อลู่หานได้ยินดังนั้นใบหน้ายิ่งแดงก่ำ ทว่ายามนี้เห็นว่าตนเองขาดสติถึงขั้นลงมือกับเยี่ยหัว แม้จะโกรธเพียงใดก็ต้องระงับเอาไว้ ในขณะที่เยี่ยหัวเองเห็นว่าเต๋อลู่หานเก็บมือกลับไปแล้วในใจพลันรู้สึกโล่งเป็นยิ่งนัก

เต๋อลู่หานถึงใบหน้าจะแดงก่ำ ทว่าเขากลับปฏิเสธในสิ่งที่เยี่ยหัวกล่าวหา

ปลดล็อกบท

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 วางยา2 บทที่ 2 พระชายารองที่ท่านอ๋องทรงรักใคร่3 บทที่ 3 แค้นหนี้ต้องเอาคืน4 บทที่ 4 กฎย่อมเป็นกฎ5 บทที่ 5 สตรีผู้โหดเหี้ยม6 บทที่ 6 นางปีศาจ7 บทที่ 7 มารยาหญิง8 บทที่ 8 องครักษ์เยี่ยผู้หล่อเหลา9 บทที่ 9 บังเอิญพบ10 บทที่ 10 ท่านอ๋องจะเชื่อใคร11 บทที่ 11 หม่อมฉันต้องประหยัดเพคะ12 บทที่ 12 คนที่ติดตามไม่ห่าง13 บทที่ 13 นางก่อเรื่องอันใดอีก14 บทที่ 14 สตรีผู้เมามาย15 บทที่ 15 หรือว่าท่านอ๋องจะมีใจ16 บทที่ 16 ตื่นขึ้นมาเจอสัตว์ร้าย17 บทที่ 17 ย้ายไปที่เรือนของท่านอ๋อง18 บทที่ 18 ข้าจะตีมันเอง19 บทที่ 19 แย่งชิงเขากลับมา20 บทที่ 20 เข้าใจตนเองมากขึ้น21 บทที่ 21 ตบสั่งสอน22 บทที่ 22 เกิดเรื่องในจวน23 บทที่ 23 ลงโทษอย่างหนัก24 บทที่ 24 หวั่นไหว25 บทที่ 25 หัวใจล่องลอย26 บทที่ 26 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป27 บทที่ 27 สตรีที่อยู่ในใจ28 บทที่ 28 สตรีที่ได้รับความโปรดปราน29 บทที่ 29 ละทิ้งความรู้สึกได้จริง ๆ30 บทที่ 30 ตกอยู่ในอันตราย31 บทที่ 31 ข้าขอโทษท่านแล้ว32 บทที่ 32 คนที่ให้ความช่วยเหลือ33 บทที่ 33 อย่าพรากพวกนางเลย34 บทที่ 34 ดูแล35 บทที่ 35 รักษาชื่อเสียงของนางให้ดี36 บทที่ 36 ส่งเสี่ยวเหลียนเป็นครั้งสุดท้าย37 บทที่ 37 ท่านพ่อโปรดช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ38 บทที่ 38 อาไป๋ไม่ชอบหน้าเต๋อลู่หาน39 บทที่ 39 หย่าขาด40 บทที่ 40 ดอกไม้ดอกนี้มอบให้ท่าน41 บทที่ 41 เมิ่งลี่เฟย...42 บทที่ 42 เขาผู้อยู่เคียงข้างนางเงียบ ๆ มาเสมอ43 บทที่ 43 หาคู่ให้อาไป๋44 บทที่ 44 คู่สร้างคุ่สม (ตอนจบ)45 บทที่ 45 ตอนพิเศษ1 ความรักที่ฝังแน่นในใจ46 บทที่ 46 ตอนพิเศษตอนที่ 247 บทที่ 47 ตอนพิเศษ ตอนที่ 348 บทที่ 48 ตอนพิเศษ 4 ตราบชั่วฟ้าดินสลาย ขอมีเพียงเจ้ากับลูกเท่านั้น