icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+

บทที่ 19 แย่งชิงเขากลับมา

จำนวนคำ:3494    |    อัปเดตเมื่อ:08/08/2023

เย็นวันนั้นเต๋อลู่หานคิดไปหาเมิ่งลี่เฟยที่เรือนเล็ก เขาไม่พอใจนักเมื่อบ่าวมารายงานว่าเมิ่งลี่เฟยหาข้ออ้างไม่ยอมย้ายไปพำนักที่เรือนใหญ่ของเขา

เต๋อลู่หานรู้สึกเสียหน้ายิ่งนัก จำต้องมาจัดการนางด้วยตนเอง

เมื่อไปถึงที่เรือนหลังนั้นพบว่าเมิ่งลี่เฟยกำลังกินข้าวเย็นอย่างอร่อย บ่าวไพร่ที่เขาส่งมาบัดนี้หายไปหมดแล้ว เต๋อลู่หานถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปโดยไม่บอกกล่าว เมิ่งลี่เฟยถึงกับวางตะเกียบเมื่อเห็นใบหน้าตึงของคนผู้นี้

เมิ่งลี่เฟยไม่ได้ลุกขึ้นทำความเคารพเขา ด้วยยังมีอาการเจ็บแสบที่ฝ่าเท้าอันเกิดจากการถูกหิมะกัดตั้งแต่วิ่งหนีเขา

"หม่อมฉันเสียมารยาทแล้ว ไม่อาจยืนได้สะดวกเพคะ"

เต๋อลู่หานมองเท้าของนางที่ถูกพันไว้ ไม่เอ่ยถามแม้แต่คำเดียวว่าอาการของนางเป็นเช่นไรบ้าง เมื่อเขาเงียบเมิ่งลี่เฟยก็จำต้องถาม

"ท่านอ๋องมาหาข้าด้วยเรื่องอันใดเพคะ"

เต๋อลู่หานเดินไปนั่งข้างกายนาง มือของเขาข้างหนึ่งพันผ้าพันแผลเอาไว้ เมิ่งลี่เฟยมองทั้งขมวดคิ้ว ชักสงสัยถึงที่มาที่ไปของแผลนี้ ที่เขาโกรธเช่นนั้นมิใช่ว่านี่คือฝีมือของนางหรอกนะ

"ท่านอ๋อง มือของท่าน"

เต๋อลู่หานขมวดคิ้ว คิดถึงฟันแหลมคมจนแทบจะฉีกเนื้อของเขาแล้วถึงกับแค่นเสียงออกมา

"สุนัขบ้ามันกัด ไม่ต้องใส่ใจ"

เขามองที่เท้าของนางที่ถูกพันแผล ในขณะที่มือของเขาก็มีผ้าพันแผลเช่นกัน ศึกนี้นับว่าเสมอกันแล้ว

เมิ่งลี่เฟยเห็นสายตาของเขาแล้ว ความทรงจำคล้ายจะเลือนรางขึ้นมา ใช่ต้องเป็นนางอย่างแน่นอน มิน่าเล่าเขาถึงได้โกรธปานนั้น แต่ในเมื่อเต๋อลู่หานไม่คิดจะเอาความ นางก็ได้แต่ต้องแสร้งลืมเพื่อหนีความผิด

ปลดล็อกบท

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 วางยา2 บทที่ 2 พระชายารองที่ท่านอ๋องทรงรักใคร่3 บทที่ 3 แค้นหนี้ต้องเอาคืน4 บทที่ 4 กฎย่อมเป็นกฎ5 บทที่ 5 สตรีผู้โหดเหี้ยม6 บทที่ 6 นางปีศาจ7 บทที่ 7 มารยาหญิง8 บทที่ 8 องครักษ์เยี่ยผู้หล่อเหลา9 บทที่ 9 บังเอิญพบ10 บทที่ 10 ท่านอ๋องจะเชื่อใคร11 บทที่ 11 หม่อมฉันต้องประหยัดเพคะ12 บทที่ 12 คนที่ติดตามไม่ห่าง13 บทที่ 13 นางก่อเรื่องอันใดอีก14 บทที่ 14 สตรีผู้เมามาย15 บทที่ 15 หรือว่าท่านอ๋องจะมีใจ16 บทที่ 16 ตื่นขึ้นมาเจอสัตว์ร้าย17 บทที่ 17 ย้ายไปที่เรือนของท่านอ๋อง18 บทที่ 18 ข้าจะตีมันเอง19 บทที่ 19 แย่งชิงเขากลับมา20 บทที่ 20 เข้าใจตนเองมากขึ้น21 บทที่ 21 ตบสั่งสอน22 บทที่ 22 เกิดเรื่องในจวน23 บทที่ 23 ลงโทษอย่างหนัก24 บทที่ 24 หวั่นไหว25 บทที่ 25 หัวใจล่องลอย26 บทที่ 26 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป27 บทที่ 27 สตรีที่อยู่ในใจ28 บทที่ 28 สตรีที่ได้รับความโปรดปราน29 บทที่ 29 ละทิ้งความรู้สึกได้จริง ๆ30 บทที่ 30 ตกอยู่ในอันตราย31 บทที่ 31 ข้าขอโทษท่านแล้ว32 บทที่ 32 คนที่ให้ความช่วยเหลือ33 บทที่ 33 อย่าพรากพวกนางเลย34 บทที่ 34 ดูแล35 บทที่ 35 รักษาชื่อเสียงของนางให้ดี36 บทที่ 36 ส่งเสี่ยวเหลียนเป็นครั้งสุดท้าย37 บทที่ 37 ท่านพ่อโปรดช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ38 บทที่ 38 อาไป๋ไม่ชอบหน้าเต๋อลู่หาน39 บทที่ 39 หย่าขาด40 บทที่ 40 ดอกไม้ดอกนี้มอบให้ท่าน41 บทที่ 41 เมิ่งลี่เฟย...42 บทที่ 42 เขาผู้อยู่เคียงข้างนางเงียบ ๆ มาเสมอ43 บทที่ 43 หาคู่ให้อาไป๋44 บทที่ 44 คู่สร้างคุ่สม (ตอนจบ)45 บทที่ 45 ตอนพิเศษ1 ความรักที่ฝังแน่นในใจ46 บทที่ 46 ตอนพิเศษตอนที่ 247 บทที่ 47 ตอนพิเศษ ตอนที่ 348 บทที่ 48 ตอนพิเศษ 4 ตราบชั่วฟ้าดินสลาย ขอมีเพียงเจ้ากับลูกเท่านั้น