ของหวงท่านอ๋องอำมหิต

เมื่อหมอกควันหายไปหลิวฉูฉู่จึงเห็นใบหน้าของคนผู้นั้นอย่างชัดเจน แน่นอนว่าเวลาที่ผ่านมานานนับเดือนนี้นางคิดถึงเขามาก ยังเฝ้าคิดว่าบนโลกมนุษย์เวลาจะผ่านไปนานเพียงใดแล้วนะ โม่หรานจะเป็นเช่นใด

แต่ว่าเพราะนางยังต้องรับโทษและรู้อยู่แล้วว่าแดนมนุษย์นั้นเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วนัก

ไม่นานโม่หรานย่อมกลับสวรรค์ ยามนั้นเป็นนางที่แง่งอนเขาด้วยเข้าใจว่าโม่หรานกำลังจะรับพระชายา นางจึงหนีออกจากตำหนักจับพลัดจับผลูหล่นลงไปในโลกมนุษย์คิดโหยหาความรักครั้งใหม่จากผู้ใดสักคนที่ไม่ใช่เขา จึงอาศัยช่วงเวลานั้นเข้าไปเกิดในครรภ์ของผู้สูงศักดิ์

เพราะความคิดโง่ ๆ เช่นนั้นของนาง จึงทำให้นางไม่รู้ว่าโม่หรานนั้นยอมฝ่าฝืนกฎสวรรค์ออกตามหานางในที่ไม่สมควร กระทั่งถูกลงโทษต้องไปบำเพ็ญตบะในฐานะภิกษุอยู่นานหลายชาติภพ สุดท้ายยังต้องฝ่าเคราะห์สวรรค์ทลายบ่วงกรรมจากความคิดถึงคำนึงหาด้วยตัวของเขาเอง

เทพธิดาดอกเหมยนั้นเป็นญาติกับโม่หราน นางจึงได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟังแล้ว ทว่าบัดนี้หลิวฉูฉู่เป็นเพียงเซียนชั้นต่ำ ยังหนีเจ้านายทำให้วุ่นวาย ลงไปโลกมนุษย์ก็กลายเป็นคนร้ายกาจยากนักที่จะอยู่เคียงข้างคนที่สูงส่งเช่นเขา

เพียงโม่หรานเห็นหลิวฉูฉู่อยู่ในกระทะขนาดใหญ่ น้ำในกระทะยังเดือดปุดไฟลุกท่วม คิดว่าหลิวฉูฉู่ต้องได้รับความทรมานอย่างแสนสาหัส ยามนั้นเขาจึงขาดสติปล่อยพลังเพลิงของตนทำลายตำหนักของพญายมราชจนพังพินาศ