จอมเสเพลอย่างท่านอย่ามาเกี้ยวข้า!

ิงแล้วทอดถอนใจ ทำอย่างไรนางก็ไม่ยอม

เล่า เดี๋ยวข้าจะลองถา

งค์หญิงยอมพูด การ

กถามสิ่งใดก

อถามเขา อ้ายเ

้สึกเจ็บตรง

้าและยังจ

รือไม่ เช่นถูกผลั

งกระอักกระอ่วนยิ่งนักที่จะให้บุรุษอื่นแตะต้องนาง แต่ทว่าที่นี่คือชายแดนไม่ม

ะต้องตัวนาง นิ้วอ้วนป้อมยังคงจับชายเสื้อเขา

มเอาไว้แทน เขามองเห็นรอยยิ้มกระจ่างใ

ดจึงงามนัก คล้ายว่าโลกทั

ใด เมื่อสอบถามอาการของนางอย่างล

งกินมามากจึงทำให้ภายในแข็งแรงยิ

อออกไปแล้วอ้า

ข้าก่อน ประเดี๋ยวข้าจะใ

ไว้ อ้ายเจิงรู้สึกอ่อนใจ กร

่ไปไหนอยู่แถว ๆ นี้ ปร

าตามเขามาและเอ่ยร้อนร

าย ข้

นนั้น อ้ายเจิงไม่มีทางเลือก เขาไม่เคยชินกับการเลี

ี่

ขาอีกคำ เ

จ้า แต่เจ้าต้องเชื่อฟัง

ยพยักหน้าอย

ยู่ที่นี่องค์หญิงจะปลอดภัย ที่นี่มีแต่คนใจดี พี่ชายมีเ

พริบต

ชายเรียกข

องเจ้าที่พี่ชายต้องสะสาง เจ้ารอที่นี่ รักษาตัวให้ดีและต้องเชื่อฟ

าก่อนจะเอ่ย

ี่มีอาหารหร

วนกลมราวลูกสุกรแล้ว เขาควรให้นางกินมากน้อยเพียงใ

้คนนำอาหารมาให้

งมือเ

่รวมทั้งพี่ชายแท้ๆของ

กสาวผู้นี้ผ่านเรื่องราวสุ

ยดแหมะลงมา นางเพียงอยากแข

รงฝังศพบิดามารด

่รู้ว่าเขาเป็นคนเช่นไร แต่เขาคือคนคนเดียวที่นางคิดจะ

มที่ได้รับการแต่งต

านอ๋องและพระชายาจะได้รับ

า ๆ อาฉียอมคลายมือและมองต

ข้ามา ในมือของสตรีนางนั

ค์หญิงน้อย แต่กิน

อสาวงาม โล่งอกไปทีที่เจ้

าฉี สตรีนางนี้เป็นเชลยจากสงครามที่หน้า

ิสัยเสเพลอ้ายเจิงย่อมไม่ปฏิเสธ พอได้สมใจนึกว่าจะได้นั่งอยู่บนหัวผู้อื่น ที่ไ

ก่อน มีบ่าวรับใช้เป็นของตนเอง แต่ยามนี้กล

องค์หญิง แต่ทว่าก็เป็นเ

งจำต้องม

ปล่อยให้สตรีที่มีชื่อ

ี่ยนเสื้อผ้า

ียงแค่ปรายตา

ตั้งแต่ข้าเข้ามาย

่านเอ๋อร์ผู้นี้มั่นใจว

ยังรอดชีวิตเล่า รูปร่างหน้าเกลียดยังไม่พอ ยังเป็นใบ้อีกไม่มีที่พ

ี้ก่นด่าเพียงใดนางก็ไม่แสดงอาการอั

อกข้าว่านอกจากเป็นใบ้แ

ดียว และจากการพยายามสนทนากับอาฉีหลายครั้งและไม่ได้รับการตอบสนอง แม้จะด่าว่าก็ยังทำ

และเขย่าร่างข

นได้ยินข้

จากอาฉี มีเพีย

๋อร์หัว

กต่ำเช่นนี้ มิหนำซ้ำยังบ้าใบ้หูหนว