icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
หญิงคณิกายอดดวงใจ 25+

หญิงคณิกายอดดวงใจ 25+

ผู้เขียน: ซีไซต์
icon

บทที่ 1 นายท่านผู้นั้น

จำนวนคำ:2858    |    อัปเดตเมื่อ:09/08/2023

ห้เจ้าลืมอายแล

งที่ไร้รสชาติลงคอ ท่านอากู้อันซึ่งเป็นผู้ดูแลหอบุปผาโปรยแห่งนี้เ

้ว กู้อันจึงได้จับมือขอ

ากคิดหันหลัง มิใช่แค่มารดากับน้องชายของเจ้าที่ต้องเดือดร

กู้อันเป็นคนตั้งให้นางเมื่อสามปีก่อนซึ่งเป็

มือขับร้องเล่นดนตรีเท่านั้นไม่เคยคิดขายตัวกระทั่ง

เองจนเจ็บ นางย่อมรู้ดีว่ามาถ

ล้วเจ้าค่ะ ข้าจะ

ให้กำลังใจ

หนือสามัญ หญิงคณิกานางใดที่ได้รับใช้เขาเวลาต่อมามักจะกลาย

อีกแล้วรั่วหลานสูดหายใจเข้าลึก หลังจากดื่มยาไปชั่วครู

ทางกังวลและดูไร้เดียงสาเช่นนี้จะทำให

ห้ชื่นใจว่าจดจำสิ่งที่ข้าสอนมาได้แล้

ค่ะ จะไม่ทำให

จะฉีกยิ้ม แม้จะดูเสแสร้งไร้คว

งามงดงามยิ่งนัก แม้จะเป็นรอยยิ้มจอมปล

นัดทั่วไป นอกจากจะทำให้เจ้ามีความสุขแล้วยังทำให้เจ้าไม่รู้จักความเจ็บปวด นับเป็นยาที่รา

เจ้าค่ะ

กันเถิด ไม่อาจปล่อย

นยังคงเ

ได้ยินมาว่าเขาเจ้าอารมณ์ยิ่งเป็นเช่นนั้นจริงหรือไม่ ว่ากันว่ามีนาง

ามเพียงนี้บุรุษเห็นล้วนอ่อนระทวย ขอเพี

ห้กำลังใจอย

างโลมใดที่ผ่านการหลับนอนกับเขาแล้วมักจะกลายเป็นนางโลม

แม้จะมีแท่งหยกทองคมแต่เขาเป็นคนที่มีอารมณ์ขึ้นลงยิ่งนัก หากคนที่

ม่มีผู้ใดกล้าเข้าไปปรนนิบัติ

ูแล ทว่าหลังจากเขาหายไปหนึ่งปีกลับมาอีกครั้งอี้หงก็ถูกน

จนเมามาย ไม่ว่าสตรีใดก็ไม่สามารถทำให้เขาพอใจได้ ยังทำลายข้าวของในหอคณิก

นผู้ใด แต่ดูจากท่าทางของเขาแล้วให้เดาว่าอา

และวันนั้นเขาจะเหมาหอนางโลมแห่งนี้ให้ลูกน้องของเขามาใช้บริการ ในยามที่เ

้ปิดและยอมจ่ายนางก็ไม่รั้งรอที่จะทำเช่นนั้น ดีเสียอีกนางไม่จำเป็นต

นมาแทน แต่ยามนี้สตรีในหอนางโลมของนางล

ที่นี่มาหลายปีแล้ว หลันหลันยังเดือดร้อนเรื่องเงินจน

ชาญเรื่องขับร้องทั้งร่าย

อนหน้านี้ก็ได้ฝึกเรียนรู้เรื่องเหล่านี้มาไม่น้อย จึงไม่จำเป

มรับงานนี้อยู่หลายวันแต่เมื

้าทำได้ข้าเ

่วหลานตรงไปยังห้องใหญ่ที่สุดที่ถูกจัดเต

ท่านอากู้อันก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงหวา

แม่นางหลันหลัน

ข้

ุจยักษ์ใบหน้าเหี้ยมเกรียมข่มขวัญคนสองคนเฝ้าอยู่ เมื่อได้ย

อยู่หน้าประตูผู

ดี หากเจ้าทำให้นายท่านผ

ว แน่นอนว่านางตกใจยิ่งนัก ทว่าด้วยประสบการณ์ที่สั่งสมมาเน

างหลันหลันของข้าบอบบางยิ่งนัก หากแยกแยะไม่

ี่ผ่านประสบการณ์โชกโชนเช่นท่านอากู้อันยังตกใจแทบฉี่ราด คงไม

ยสายตาขลาดเขลา นางบังเกิดความกล

งแผ่วเบา ทั้งส่งยิ้มแกมส่ง

นนี้ก็แค่ล้อเล่นไม่มีผู้ใดคิดฆ่าฟันกันในสถานเริงรมย์เป็นแน่ หาก

ีมารดาและน้องชายที่รอนางอยู่ แ

ระตูแล้ว มองอย่างไรก็มิใช่เรื่องล้อเล่น

วเข้าไป หลันหลันสูดหายใจเข้าลึก ด้านในมีแสงเรืองรองของตะ

ก้าวพ้นธรณีประตูองครักษ์ทั้งสอ

ด้านนอกมาก อย่างไรในห้องนี้ก็เป็นห้องพิเศษด

ณ์ที่ตัดเย็บมาเป็นพิเศษเพื่อนาง เนื้อผ้าเป็นไหมลื่นผืนบาง หากถอ

นเสียดผิวเข้ามาด้วย ขนอ่อนของรั่วหลานลุกชันจนผิวเ

นี้ยืนชื่นชมภาพวาดฝาผนังขนาดใหญ่อย่าง

งยิ่งจนสามารถมองเห็นมัดกล้ามงด

้มาก่อน ที่เท้าเปลือยเปลือยเปล่าไม่สวมกระทั่งถุงเท้าป้องก

ำยำผมของเขาถูกปล่อยยาวสยายคลอเคลียเป็นเงาสะท้อนแสงไฟยาวจนเกือบถึงกลาง

มผัสได้ถึงกลิ่นไอความสูงส่งที่แผ่ออกมาจากรอบ

าประดุจน้ำแข็งพันปีนั้นกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งค

งช้ากระทั่งสุ้มเสียง

อ้อวดว่าเจ้าเป็นสตรีบริสุทธิ์สาวงามอันดับหนึ่ง ที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี ข้าจึงยอมจ่ายราคา

ปจึงไม่กล้าที่จะทำสิ่งใดจึงได้แต่ยืนนิ่ง

กไปทุกสิ่งทุกอย่าง

ยของข้าจะทำเช่นไร ไม

านแม่ของตนดูเหมือนว่านา

ปไม่ได้เป็นอันขาด นายท่

ะลึงทว่าเยือกเย็นจนชวนให้หายใจไม่ออก เขามองสตร

้วข้าเผลอสังหารเจ้าก็

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 นายท่านผู้นั้น2 บทที่ 2 ให้โอกาสข้าสักครั้งเถิดเจ้าค่ะ3 บทที่ 3 ข้าจะสอนเจ้า4 บทที่ 4 เนินเนื้อสวรรค์แสนอร่อย5 บทที่ 5 นางหายไปที่ใด6 บทที่ 6 ต้องเป็นนางเท่านั้น7 บทที่ 7 แค่มีเท้าคู่นี้ข้าก็เสร็จได้8 บทที่ 8 ต้องให้หมอที่ดีที่สุดมารักษา9 บทที่ 9 ในที่สุดก็ฟื้นแล้ว10 บทที่ 10 โร้เดียงสายิ่ง11 บทที่ 11 เตรียมการ12 บทที่ 12 บอกความต้องการของเจ้าสิ13 บทที่ 13 ตื่นเต้นยิ่งนัก14 บทที่ 14 สะใภ้ปลอม ๆ15 บทที่ 15 เลียกลีบกลางแสงจันทร์16 บทที่ 16 เล่นรักตนเอง17 บทที่ 17 คนคุ้นเคย18 บทที่ 18 แผนแตก19 บทที่ 19 อยู่กับข้าได้หรือไม่20 บทที่ 20 เรื่องราวทุกอย่างล้วนผ่านไปแล้ว ตอนจน