BAD ENGINEER ของหวงนายวิศวะ

ั้งเตะ อีกอย่างเราไม่ได้สนิทกันถึงขั้นที่เขาจะมาพูดกับเธอถึ

ธอท้า คิดว่าเธอจะกลัว

องคนห่างกันเพียงคืบ กลายเป็นโดนัทที่เริ่มหายใจติดขัด เม้มปากแน่น เมื่อ

ยากจะต่อปากต่อคำอีกละก็ เขานี่แหล่ะจะปิดปากเธอ

ั่นระริก ถึงจะรู้สึกประหม่าแต่เธอก็ขอสู้กลับด้วยแววตา จะไม่หลบสา

่มพูดเน้นย้ำจนคนฟังถึงกับรีบผลักให้

ม ไอบักหำเท่าหนอนน้อย ไอคอยแต่เลีย ไอเนรคุณแผ่นดินเกิด ไอสัมพเวสีไม่มีที่อยู่ ไอแรดสองนอ ไอ...กรี๊ดดดด~ ลงไปจากรถหนูเดี๋ยวนี้" เธอรับไม่ได้ที

อข

อ้าปากค้างกระพริบตาถี่ๆ เกิดมายี่สิบเอ็ดปียังไม่

นิ่งไม่ยอมลงไป โดนัทจึ

นกลับไปหาเพื่อนๆที่โรงอาหารคณะวิศ

มื่อเดลเดินกลับมาที่โต๊ะ สภาพเขาเหมือนวิญญาณที่กำลังจะออกจากร่าง คำที่

ไมหล่ะไอหน้

้าเขาเหมือนปลาบู่ทองงั้

งศอกเรียกสติเพื่อน

าไง

ป็นอะ

เหมือนปลาบู

่างอุทานออกมา จู่ๆก็มาถามว่าห

มอะไร

หมือนเจมส์จิ" เดลใจคอไม่ดี เลยลุกไปขอ

มีกระ

มี

ทำหน้างงที่อยู่ๆก็มีผู้ชายมาขอกระจก

ึ้นส่อง หันซ้ายที ขวาที แล้ว

ร ทำเอาหญิงสาวที่เป็นเจ้าของกระจกและผู้ค

ลโอตะโกนถามแล้วกลั้นขำ

นบ้

่งที่ได้แล้ว ละ

ายมีเพื่

ให้มันยืมกระจกนั่

แล้วโปรยเสน่ห์ด้วยการกระพริบตาหนึ

มึงไปคุยเรื่อง

อบเซ็งๆ ก่อนจะถอน

่างอยากรู้ ว่าไอเพื่อนตัวดีไปทำ

" เขาไม่อยากบอกเพื่อน เพราะอาย มีหว

ต้องโกรธขนาดนั้น เดินมาทุบโต๊

เขาพูดกระแทกอารมณ์อย่างหงุดหงิด

ต่อไหมข้าวมึงอ่

้คำด่ามาเป็นชุ

ว่าที่มึงถามพวกกูว่าหน้าม

เ

่างหัวเราะชอบใจที่ได้ด่า เพราะเพื่อนเขามันเป็นพวกชอบหลงตัวเอง หล่ออย่าง

าหว่ะ" เดลทำท่าจะลุก ยิ่งเพื่อนต

ะลุกไปยืมกระจกจากโต๊ะตรงข้ามกั

กส่องก็ไปห

ำหน้าแดงอยู่ในคลาส เพราะเธอ

ก น่าก

รับไม่ได้ ผัวก็ไม่ใช่ มีสิ

งแต่อยู่ที่ใต้ตึกคณะแล้ว นั่งฟึดฟัดทำหน้าตึงบอกไม่รับบุญตั้งแต่อยู่

รธอ

รทำอะไรให้โด

งรับไม่ได้แน่ๆ ขนาดเธอเป็นผู้หญิงกร้านๆเธอยังรับไม่ได้เลย นับประสาอะไร

กจากระเป๋าแล้วกดเข้

i

่ไมค์ทีวันนี้

กนี้ก็รอแค่เวลา หวังว่าคืนนี้เธอคงไม่เจอหนุ่ม

้าปล

°°°