ลวงรัก
ดารินหรือ
แหละดาริน” เพื่
นดารินที่กำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ในมุมมืด เขามักจะพบ
ถมดูท่าทางจะเมามากแ
้หล่อกว่ามึง รวยกว่าม
าของพวกเพื่อนๆ นั้นแบบเงียบๆ เพ
่งชะม
งเลือกเป็นธรรมด
นต์แล้ว กูก็ไม่เคย
ถ้ากูเป็นดารินนะ สวยเซ็กซี่ขนาดน
ังดารินที่นั่งถัดไปไม่ใกล้ ก่อนที่เ
น้ำผึ้งเดินเข้ามาหาเพื่อนสาวคนสนิทด้วยท่าทางรีบร้
แก้วเหล้าที่อยู่ในมือ ตอ
กับพ่อมา
ง?” ร่างบางถามด้วยน้ำเสียงเมามาย
ยกว่าเพอร์เฟคก็คงจะไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะเพื่อนเธอทั้งสวยและรวยมาก การศึกษาก็จบถึงเม
ันมันเน่าเฟะขนาดไหน” ดารินหัวเราะดังลั่นทั้งน้ำตา ถ้าเลือกได้เธออยากจะเป็นแค
ไป เดี๋ยวฉันนั่งเป็นเพื่อนเอง” น้ำผึ้งพูดแทรก
้ำผึ้ง ขอบใจที่
ไม่ว่ายังไง ฉันต้อ
….
หมันต์มันยอมตกลงกับแกให้เร็วที่สุด ไม่งั้
่อง หัดดูลินินเป
ำให้ฉันภูมิใจสัก
มือนแม่แกนั่นแ
่ในความคิดตลอดเวลา ที่ผ่านมาเธอพยายามทำตัวดีและเป็นลูกที่ดีเพราะอยากให้พ่อหันม
ดี” น้ำผึ้งพยายามดึงแก้วเหล้าออกจากมือของดาริน เมื
ุ่ง
ฟนี่น่า กำลัง
มองตามเพื่อนบอก แล้
ะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความเคลิบเคลิ้ม ผมสีควันบุหรี่ตัดกับคิ้วเข้มๆ
บอย่างไม่ใส่ใจพลาง
อสู้เหมันต์ข
….
กหัวปำ ไม่รู้ว่ายัยริสาไปบนบานศาลกล่า
ันแน่นด้วยความเจ็บใจ เมื่อได้
แค่ผู้หญิงธรรม ดาไม่มีอะไรสู้เธอได้เลย แต่กลับได้รับความสุขจา
อนกับโจเซฟนี่น่า เดี๋ยวนี้ฉ
….
ือกไม่ถูก นั่นก็เหมันต์ ส่วนนี่ก็
แน่น ถ้าเธอทำให้เหมันต์หันมาสนใจเ
๋ยวฉั
ว้าข้อมือเพื่อนสาวเอาไว้ใน
ฝีปากบางแสยะยิ้มร้าย ก่อนจะเดินตร
งๆ โจเซฟพร้อมยกขาเรียวขึ้นไขว่ห้างด้วยท่าทางยั่วย
โจเซฟถามกลับ ก่อนจะไล่สายตา
ม” ดารินตอบกลับ พลางดึงแก้ว
มากก็กลั
ูดม
ั่งข้างๆ เขาไม่ปฏิเสธว่าเธอดูดีและมีเสน
นเลี้ยงเอง” ดารินพูดพลางส่งยิ้
ข้าหร
บ้างสิ ฉันมีดีก
บโต๊ะตัวเองไปสัก
นสิ” ไม่พูดเปล่าแต่ยังยื่นแก้วค็
ณาเพราะร้อยวันพันปีดารินไม่เคยคิดท
มหมดแก้ว ฉั
บออกไป เขาจึงตัดสินใจดื่มค็อก
ดแล้ว จะกลั
หาฉันได้ตลอดนะ” ดารินคลี่ยิ้มบางๆ ด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะหยัด
ซ็กซี่ชะมัด นม
นียนจั๊วะ แถมยัง
วันต
จเซฟเ
ลูกน้องคนสนิทรีบวิ่งเข้ามาบอกผู้เ
โจเซฟตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ งานที่ร้านในแต่
ป็นเพื่อนเฮียโจ
้าหากันด้วยความสงสัย ก่
รับ ชื
เดี๋ยว
ผ้าขนหนูขึ้นมาซับเหงื่อออกจากใบหน้า
าอยู่ที่หน้าร้าน ท่ามกลางสายตาของลูกค้าผู้ชายนับสิบ
งตัวจิ๋วเผยเนินอกอวบอั๋นกับกระโปร
ออกจากใบหน้าสะสวย เมื่อมอง
่าผ่านการออกกำลังกายมาอย่างหนัก ตามร่างกายตอนนี้เต็มไปด้วยฝ
เอารถ
ธอเป็
ๆ ก็ดับ แถมแอร์ยังไม่ค่
ันให้ลูกน
ฉันไม่ไว้ใจให้คนอื่นซ่อม
มเหนื่อยหน่ายแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะ
ล ห้องรับรองแขกอยู่ทาง
รงมายังหลังร้าน ก่อนจะเปิดประตูห้อ
แบบนี้คงเหนื่อยแย่เลยใช่ไหม?” ดวงตากลมโตมองส
ะไร เดี๋ยวฉ
ึงแม้เนื้อตัวจะมอมแมมจากคราบเขม่าควัน แต
ยเอามาให้ ฉันก
ดารินที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา
่ากินได้
น” หญิงสาวแสยะยิ้มกริ่มพลางขยับถอยหลังหนี
กใหญ่ พลางต่อสู้กับความรู้สึกที่กำลังก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆ เขารู้อยู่แก่ใจว่าหญิงส