รักละมุนของนายโดดเดี่ยว
ยหรือเจ็บปวดกับมัน เป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็มกับการบำบัดสิบหกครั
จเข้าออกได้ถูกวิธีและนั่งสมาธิได้นานขึ้นกว่าวันแรกแต่สิ่งที่ไม่ชอบเลยก็คือการดั
เธอสามารถบอกความกังวลลึกๆ ให้ผู้บำบัดฟังโดยไม่ต้องกลัวว่าเขาจะเก็บเอาไ
าอยู่คนเดียว” ตุลยดาพูดขึ้
าลไม่อยากให้เขากังวลกับตามมากไปต
ตาลยังอยู่คนเดี
ลือสามวันถ้าตรงกับเสาร์อาทิตย์พี่ต่อก็จะอยู่ด้วยค่ะแต่เมื่อก่อนตาล
ออาจจะแย่กว่าเดิมเพราะพี่ต่อทำงานแล้วแถ
รอบครัวรึยัง” ตุลยดาถาม
ิ่งไป เป็นเธอก็คงรู้สึกประหลาดที่คนไม่ได
ไรเพลินๆ ไม่ได้ไม่พอใจผมยัง
ตาลว่าวันนี้เราพอแค่นี้ดีกว่าค่ะ” ตุลยด
ล้วพาเธอไปส่งหน้าห้องน้ำเหมือนทุกที เขายื
ยังโชคดีแบบนั้นไหม แค่คิดว่าเธอเดินไม่ได้แต่ต้องอยู่ในบ้านเพียงลำพังก็ท
นาดนั้นและแค่เวลาไม่กี่วันเขาก็รู้เหตุผลเพราะเธอรักพี่ชายนั่นเอง เธอมองว่าตัวเธอคือภาระและพี่ชายได้เสียสละให้เธอมากพอแล้ว การเอาปัญหา ความ
ยเหมือนเด็กสาวคนนี้อาจเป็นเพราะเธอยังเด็กและโหยหาที่พึ่งทางใจก็เป็นได้ แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงน
่าจะนั่ง จะนอน จะยืน จะเดิน ความคิดของเขาจะวนเวียนอยู่ที่เธอเสมอ ในใจมีแต่คำถามว่าตอนนี้เธอจะทำอะไร กินข้าวรึยัง มี
่ด้วยกันเพราะเวลานั้นมันคือเวลาที่เขาอยู่ในหน้าที่และเ
ันแรกนั่นแหละ เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ทำให้โลกของเขาหยุดหมุนไม่เคยมีใครทำให้เขาพร่ำเพ้อละเมอหาไ
ความรู้สึกมันจึงก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วและตอนนี้หัวใจดวงน้อยๆ ก็แทบจะระเบิดอยู
เรียกชายหนุ่มเป็นครั
่ห้องอาหารทันที ทั้งสองคนทานมื้อกลางวันด้วยกันเหมือนเคย ตุลย
ับเลยนะคะ ไม่ไป
มล่ะค
เพลีย
บ วันนี้ผมฝึกนานไปเหรอ
ห้เขาไปพักผ่อนมากกว่าหรืออย่างน้อยๆ ก็ไปพักให้ไกลจากเธอ วันนี้เธอถามคำ
ำลังมา รบกวนคุณพิรุณพาตาล
องรอหรอกค่ะตรงนี้เจ้าหน้า
กแล้วกลับไปห้อง
รผิดไปเธอจึงมีท่าทางเฉยชาและหนีกลับบ้านไปเฉยๆ ทั้งที่ป
่มต
ครับถ้าวันนี้การบำ
คะ คุณพิรุณก็บำ
รรึเปล่าคะ ตาลเห็นคุณพิ
านะครับ ผมไ
เรื่องส่วนตัว ถ้าเป็นเรื่องนั้นตาลต้องขอโ
ะอีกที่คุณตาลส
ยดา
ม่รบกวนแล้
บ
ู้ค่ะว่าต้องไปทางไหน” ตุลยดาเอ่ยขอความช่วยเหลือจากพนักงาน เธอมั่นใจว่ามันต้องมีอะไรมากกว
” พิรุณบอก
เมื่อเห็นว่าใครมาขอ
วนเท่านี้ค่ะ” ตุลยดาบ
ลมาเถอะเรายังต้องเจอกันอีกหลายเดือน
้บรรยากาศแย่ ข
ายความว่าคุณต้องยอมฉันไปทุกอย่างน
น เรื่องที่ฉันถามมากไปฉันก็ขอโทษ ข
ว่าผมดีใจที่คุณตาลถ
กลงคุณเ
อเปลี่ยนคนบำบัดแล้วกัน” เธ
พิรุณรีบไปขวางประตูทันทีเพร
เลยว่ากลัวอะไรรู้สึกยังไง” ตุลยดาเอ่ยแล้วน้ำใสๆ ก็ไหลลงมาอาบแก้ม ตั้งแต่มาเ
คุณทำหน้าเหมือนไม่อยากอยู่ตรง
นคุณตาลอยู่คนเดียวมันน่ากลัวแค่ไหนเลยเหม่
ิงเห
ผมเป็นห่วงไม่อยากใ
วหน้าตาบึ้งตึงก
บ ผมไม่เ
ก็แค่ความกลัวความปอดแหกของตาลเองคนเราจะถ
งอะไรอีกแล้ว
่มีค
ทำข้อตกลงกันใหม
ยมันผ่านเลยไปคุณพิรุณห้ามเก็บเอาไปคิดสัญญาได้ไหมคะ” ตุลยดาเอ่ยด้วยสีหน้
ิ้วซ่อนอยู่ด้านหลัง ให้รับฟังแล้วปล่อยผ่านไปโดยไม่