หมอฟันคลั่งรัก

เพราะเช้านี้ความสุขตั้งปลุกไว้ เมื่อลื

าดแม้พระจันทร์ดวงโตบนท้องฟ้าจะสวยงามเพียงใดแ

นัดกันเป๊ะๆ คือเจ็ดโมงครึ่ง ที่ต้

อสวมชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อน ผมที่เคยมัดเป็นมวยทับด้วยตาข่า

ันเพิ่งเดินชมจันทร์กับผู้ชายเป็นครั้งแรกในชีวิตมันโรแมนติกมาก ทุกอย่างช่า

วแน่นอน” เซบาสเตียน

็ไม่ได้ขับเร็ว

ร้านบ้านๆ ค

ไม่เห็นเ

เป็นจุดสนใจของผู้คนแล้วรถที่นั่งอยู่ก็เหมาะแก่การสนใจเป็นอย่า

่ามีอะไรให้รับประทานบ้างแต่ก็เจอสายตาของคนทั้ง

แล้วก็ม

นเองแหละ” เซบาสเตียนหยัก

แบบครบชุดตามความตั้งใจคือ ข้า

้า ยังไม่ทันเก้าโมงข้

นนี้ฉันว่าอร

่พาผมมากินขอ

ยากซื้อผลไม้ไปฝากพวกเขาไปเยี่ย

เช้าพร้อมผูกโบว์สีชมพูสดใส เสื้อที่ตั้งใจจะนำไปคืนก็อยู

กว่ารถยนต์คันงามก็เข้

นหลังใหญ่และสวนทุเรียนที่ครอบครองภูเขาไว้เกือบทั้

ุ้งแล้วก็พี่ป๊อกใจด

เตอร์” สายรุ้งยกมือไหว้เจ้าของบ้าน คำทั

เรียกว่าพี่รุ้งกับพี่

ผลไม้มา

อยู่ไหนกัน” ปรีชารับกระเช้ามาถื

ั้งนานแล้ว ทำอ

บ เลยต้องผูกให้ใหม่

่แสงจันทร์

ัสดีครับ” เด็กน้

หน่อยนะเพราะกำลังจัดกระเ

ะ นี่เสื้อค่ะที่คุณ เอ่อ ที่พี่

หรอ พี่ทำกระท้อน

รับรองว่าได้ชิมแล้วจะติดใ

สงจันทร์” ฟ้าใสเดินไปจ

นะคะ หนูขอร

วของทุกชิ้นบ่งบอกถึงรสนิยมและรายได้ที่สูงลิ่วอย่างไม่ต้อ

ี่แสงจันทร์เหรอคะ” ฟ้าใ

ช่จ

ทร์ทำงานอะไรคะ”

่องส่วนตัวของคนอื่นนะลู

้าใสก้มหน้านิ่งเ

ื่องที่ต้องปิดบังอยู่แล้ว พี่เ

รม เตียงนุ่มมาก”

ก้อนเมฆอวดบ้างเ

สายรุ้งคิดว่าถ้าไปเองแสงจันทร์คงอึดอัดแ

อครับ” สองพ่อลูกหายไปอึดใจเดียว

าเค็มหรือหวานไปรึเปล่า” สายรุ้งตักให้ผู้

เปรี้ยวหวานพอด

ะ อร่อยไห

ะ หนูทำอะ

ยนแกล้งกระแอมเมื่อพ

ติดคอเ

มรักน

้ง” ปรีชาพูดแล้ว

ผมอยากไ

ธีร์ต้องดูแลพี่แสงจันทร์ เดี๋ย

นะคะไม่เป็นไรเลย

รถของธีร์น่ะ ไปจับพวงมาล

ันตอบแล้วก็ไม่

นเปียโน พี่แสงจั

ยาก

ผายมือไปทางห้องดนตรีแ

ะเปิดร้านดอกไม้ตรงท่

ที่กำลังตกแต

างๆ ก็แวะไปคุยกับแกได้นะ

ก็มีความสุขแล้ว คุณฟ้าใสเก่งจังเล

นทั้งนั้นแหละแสงจันทร์ เราก็คน

ะพี่

นคนดีนะ ล

ดว่าเขาเป

รื่องพรห

ท่าไหร่ค่ะ” แสงจั

๊อก แล้วทุกคนก็ได้มาเจอ

สงจันทร์ก็พบว่าทุกอย่างเ

ยนะ พี่ไม่เคยเห็นเ

ัวอะ

่ชอบ กลัวทำ

กียรติด้วย” แม้จะอยู่กันตามลำพังแต

าวนี้ธีร์ค

ไมเห

าพูดเพียงเท่านี้ก็น่าจะทำให้แสงจันทร์เข้า

มสำหรับเที่ยวบินช่วงบ่าย ถ้ามีกันแค่สองคนคงไม่โกลาหลเท่าไหร่แต่นี่มีเด็

งใจและต้องขอบคุณมากที่แสงจันทร์เตือนไว้ถ้ากินเมื่อค

นค่ะ” แสงจันทร์บอกค

้ไหม เอาอันเนี่ย” ผมชี้ไปที่ผักเหลือ

ันทร์เติมผักเห

ระทานเสร็จ หน้าของเซบาสเตียนก็กลายเป

ยค่ะ กิน

ไหม ไม่ๆ สี่อันดีกว่า” ชายหนุ่

ู่ค่ะ คุณกินส

ว” เมื่อทุกอย่างหมดเกลี้ยงก็ถึงเว

มก็กลับแล้ว ไม่รู้เมื่

สงจันทร์คิดว่าพูดเพียงเท่านี

นไม่ต้อง